"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/524 E., 2024/958 K.
BİRLEŞEN 2014/226 ESAS SAYILI DAVADA:
BİRLEŞEN 2021/192 ESAS SAYILI DAVADA:
HÜKÜM/KARAR : Ret
İLK DERECE MAHKEMESİ : Konya 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2020/606 E., 2023/569 K.
Taraflar arasındaki eser sözleşmesinden kaynaklı tazminat davasının yargılaması sonunda, İlk Derece Mahkemesi'nce verilen kararın taraflar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalılar vekilinin istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile yeniden esas hakkında karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi'nce 15.11.2024 tarihli ek karar ile kararın miktar itibariyle kesin olduğu gerekçesiyle davalılar vekilinin temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmekle yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362'nci maddesi gereği, 2024 yılı temyiz miktar sınırı, 378.290,00 TL'dir. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanunun 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz isteminin reddine karar vermek gerekir. Dosya içeriğine göre, asıl davada davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 43.208,49 TL, birleşen 2014/226 esas sayılı davada davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 500,00 TL, birleşen 2016/664 esas sayılı davada davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 33.129,05 TL, davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 13.251,62 TL ve birleşen 2021/192 esas sayılı davada davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 84.881,27 TL, davalı ... aleyhine kabul edilen miktarın 65.118,73 TL olduğu gözetildiğinde, bölge adliye mahkemesinin istinaf incelemesi sonucunda verdiği kararın temyiz kesinlik sınırının altında olduğu anlaşılmıştır.
Somut olayda, istinaf incelemesi sonucunda bölge adliye mahkemesince verilen karar kesin niteliktedir.
Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz talebinin reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesince verilen 15.11.2024 tarihli ek karar yukarıda anılan Kanun hükümlerine uygun olduğundan davalılar vekilinin ek karara yönelik temyiz isteminin reddi ile söz konusu ek kararın onanması gerekir.
SONUÇ:
Yukarıda açıklanan sebeple;
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi'nin 15.11.2024 tarihli ek kararın ONANMASINA,
Davalılardan alınması gereken harç peşin olarak yatırıldığından yeniden harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
25.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.