"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/816 E., 2024/299 K.
KARAR : Kısmen Kabul
Davacı vekili; davalı şirketlerden oluşan iş ortaklığı ile müvekkili arasında Özel Güvenlik Hizmet Alım Sözleşmesi imzalandığını, sözleşme süresi içerisinde davacıya ait ve güvenliği davalı şirketler tarafından sağlanan Gölbaşı ...Köyü'nde bulunan ana depo müdürlüğünde, yangın olmamasına rağmen gazlı yangın söndürme sisteminde kullanılan 12 adet yangın tüpünün hatalı olarak boşaltılması nedeniyle müvekkilinin zarara uğradığını, sözleşme ve şartname hükümlerine göre oluşan zarardan davalının sorumlu olduğunu ileri sürerek fazlaya ilişkin haklarını saklı tutarak 57.288,00 USD'nin faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar vekili; davacının kendi personelinin depo içerisinde kullanılması yasak olan ve yangın söndürme sistemini aktif hale getirebilecek derecede duman çıkartan forklifti kullandığının tespit edildiğini, yangın söndürme butonuna kimin bastığının tespit edilemediğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkemesince; düğmeye davalıların çalışanları tarafından basılabileceği gibi davacı çalışanlarınca da basılmasının mümkün olduğu, sıfırlama düğmesine basan kişinin kesin olarak tespit edilemediği ve bu durumda da davalı tarafın kusurunun ispatlanamadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararına karşı taraf vekillerince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine Dairemiz'in 22.11.2021 tarih 2021/1557 E. ve 2021/1620 K. sayılı ilamı ile karar bozularak dosya ilk derece mahkemesine gönderilmekle, İlk Derece Mahkemesinin bozma ilamına uyarak verdiği davanın kısmen kabulüne ilişkin kararın taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
1- Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına, temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere ve bozma kararı gereğince inceleme yapılıp hüküm verilmiş olmasına göre davacı vekilinin tüm, davalılar vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz istemleri yerinde görülmemiştir.
2- Mahkemece Türk Lirası cinsinden hüküm kurulmuş olmasına rağmen hüküm altına alınan alacağa işleyecek faiz yönünden avans faize hükmedilmesi gerekirken bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize hükmedilmesi doğru olmamıştır. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 370 nci maddesinin ikinci fıkrası hükmü uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) no.lu bentte açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm, davalılar vekilinin diğer temyiz istemlerinin REDDİNE, (2) no.lu bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz istemlerinin kısmen kabulü ile,İlk Derece Mahkemesi kararının hüküm fıkrasının "1" numaralı bendinde yer alan "bankalarca mevduata uygulanacak en yüksek faiziyle" ibaresinin çıkartılarak yerine “avans faiziyle” ibaresinin yazılması suretiyle hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden taraflara iadesine, 09.12.2024 tarihinde kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.