Logo

6. Hukuk Dairesi2025/117 E. 2025/297 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Hizmet alım sözleşmesinin yüklenici tarafından Covid-19 salgını nedeniyle mücbir sebep hükümlerine dayanarak feshedilmesinin haklı olup olmadığı.

Gerekçe ve Sonuç: Salgın hastalığın sözleşmede mücbir sebep sayılmasının tek başına fesih için yeterli olmadığı, yüklenicinin edimini ifa etmesine engel teşkil edip etmediğinin değerlendirilmesi gerektiği, ayrıca aşırı ifa güçlüğü iddiası için uyarlama yoluna gidilmesi gerekirken doğrudan fesih yoluna başvurulmasının hatalı olduğu gözetilerek istinaf mahkemesinin davanın reddine ilişkin kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/1886 E., 2024/1651 K.

DAVA TARİHİ : 14.04.2020

HÜKÜM/KARAR : Ret

İLK DERECE MAHKEMESİ: Ankara 30. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2021/375 E., 2021/15 K.

1-İlk Derece Mahkemesince; hizmet alım sözleşmesinin mücbir sebebe dayanılarak haklı nedenle feshedildiğinin tespiti, teminat mektuplarının iadesi ile davalı tarafından kesilen cezaların iadesi istemli davada, davacı yüklenicinin mücbir sebep nedeni ile sözleşmeyi feshi işleminin 4735 sayılı Kanun'un 10. maddesinin son fıkrasındaki tüm koşulları taşıdığı, davacının sözleşmeyi salgın hastalıktan dolayı mücbir sebeple tek taraflı feshinin, mevzuata, sözleşmeye, Yargıtay kararlarına, Kamu İhale Tebliğine uygun ve hukuken haklı fesih olduğu, davacı aleyhine kesilmiş ceza bulunmadığı gerekçesiyle davanın kabulü ile sözleşmenin davacı tarafından mücbir sebeple haklı feshedildiğinin tespitine, davalı tarafından yargılama aşamasında nakde çevrilen teminat mektuplarının 2.604.096,00 TL bedelinin davacıya iadesine karar verilmiştir.

2-İlk Derece Mahkemesinin bu kararına karşı davalı vekilince istinaf yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesince; taraflar arasındaki sözleşmede salgın hastalığın mücbir sebep olarak sayılmasının doğrudan mücbir sebebin varlığını kabul etmeyi gerektirmediği, zira coronavirüs salgınının mücbir sebep sayılabilmesi için yemek hizmeti verilmesine ilişkin borcun sözleşmeye uygun olarak ifasına engel oluşturması gerektiği, burada mücbir sebebin varlığı ve buna bağlı olarak tam veya kısmi ifa imkansızlığı bulunduğundan söz edilemeyeceği, davacının tacir olup fiyatlarda yükselmeler olabileceğini öngörerek sözleşme imzalaması gerektiğinden bunun doğrudan ifaya engel olan mücbir sebep teşkil etmesinin de düşünülemeyeceği, fiyat artışları öngörülemez sınırlarda gerçekleşmiş ve edim dengesi aşırı ölçüde bozulmuş ise TBK 138. madde kapsamında aşırı ifa güçlüğü söz konusu olabilir ise de bunun için de mahkemeden uyarlama talebinde bulunulabilecek iken davacının bu yola gitmeksizin doğrudan sözleşmeyi feshettiğini belirterek edimlerini yerine getirmediğinden davanın reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile kararının kaldırılmasına ve yeniden esas hakkında hüküm kurularak davanın reddine karar verilmiştir.

3-Bu karara karşı süresinde davacı vekilince temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Kamu düzenine aykırılık hallerinin re'sen gözetildiği, istinaf nedenleriyle sınırlı ve usulüne uygun olarak istinaf inceleme ve denetiminin yapıldığı; dosya içeriği, kararın dayandığı gerektirici sebepler ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla, davacı vekilinin temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davacı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 03.02.2025 tarihinde oy birliği ile kesin olarak karar verildi.