"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 16. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/2453 E., 2024/1307 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kırşehir 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/172 E., 2022/562 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı Hazine vekili dava dilekçesinde özetle; Kırşehir ili,........ Mahallesi, ....Mahallesi, 1290 ada 2 parsel sayılı taşınmazın hissedarlarından olan... kızı...'nin kimliği tespit edilemediğinden Kırşehir Sulh Hukuk Mahkemesinin 2005/152 Esas, 2003/278 Karar sayılı dosyası ile Kırşehir Mal Memuru ...nın kayyım olarak atandığını, ortaklığın giderilmesi davası sonucu... payına düşen satış bedelinin idaresinin 10 yıldan fazla süredir kayyım tarafından sağlandığını ileri sürerek, TMK'nın 588. maddesi gereğince taşınmaz hissedarı...'nin gaipliğine ve satış bedelinin işlemiş faiziyle birlikte Hazine adına irat kaydedilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı kayyım vekili yargılama aşamasında sulh olmak istemediklerini belirtmiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 20.09.2022 tarihli ve 2021/172 Esas, 2022/562 Karar sayılı kararı ile "...Kırşehir Sulh Hukuk Mahkemesinin 2005/152 Esas, 2005/278 Karar sayılı ilamı gereği... kızı...'nin Kırşehir Sulh Hukuk Mahkemesinin 2005/150 Esas sayılı dosyasında temsil etmek üzere mahallin en büyük mal memuru olan ... ...’nın kayyım olarak tayinine karar verildiği, ilgili karara göre atanan kayyımın TMK'nın 477/1. maddesinde düzenlenen temsil kayyımı niteliğinde olduğu, bu nedenle kayyımın dava konusu taşınmaza yönetim kayyımı olarak atanmadığı, yasada belirtilen on yıllık resmi yönetimden ve gaiplik koşullarının oluştuğundan bahsedilemeyeceği.." gerekçesiyle "...davanın reddine..." karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda (III) numaralı bentte belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı Hazine vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin 06.06.2024 tarihli ve 2022/2453 Esas, 2024/1307 Karar sayılı kararı ile "...eldeki davada davacının dava konusu taşınmaza yönetim kayyımı atanmadığı, paydaşlardan birini ortaklığın giderilmesi davasında temsil etmek amacıyla kayyım atandığı gözetilerek yazılı şekilde karar verilmiş olmasında hukuka aykırılık görülmemiştir...." gerekçesiyle "...davacı vekilinin istinaf talebinin esastan reddine...." karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda (IV) numaralı bentte belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı Hazine vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
Davacı Hazine vekili temyiz dilekçesinde özetle;
1.Kayyım tayini kararında 3561 sayılı Yasanın 2. maddesine atıf yapıldığını, bu nedenle mahkemece davanın reddine karar verilmesinin doğru olmadığını,
2.Davanın kabulü için tüm koşulların oluştuğunu,
3. Mahkemece eksik inceleme ile hüküm kurulduğunu belirterek, kararın bozulmasını istemiştir.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dava, 4721 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 588. maddesi uyarınca gaipliğe karar verilmesi ve kayyım hesabına yatırılan paranın Hazine'ye intikali istemine ilişkindir.
Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı Hazine vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Harçlar Kanunu'nun 13/j maddesi gereğince Hazine harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
07.04.2025 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.