"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 09.12.2024
SAYISI : 2024/2373 E., 2024/1846 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Çatalca 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/188 E., 2024/162 K.
Taraflar arasındaki el atmanın önlenmesi ve eski hâle getirme davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili ve davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf dilekçesinin miktardan reddine kesin olarak karar verilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesi kararına karşı temyiz isteminde bulunan davalı vekilinin temyiz istemi, kesin karar olması gerekçesiyle ek karar ile reddedilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin 09.12.2024 tarihli ek kararı, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, ek karara yönelik temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Dava, el atmanın önlenmesi ve eski hâle getirme sitemine ilişkindir.
II. CEVAP
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın el atmanın önlenmesi talebi yönünden reddine, eski hâle getirme talebi yönünden kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı davacı vekili ve davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
B. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile dava değeri olan 10.000,00 TL'nin hüküm tarihi itibarıyla yukarıda anılan Kanun hükmü uyarınca istinaf sınırının altında kaldığı, bu nedenle kararın istinafı kabil olmadığı gerekçesiyle istinaf dilekçesinin miktardan reddine, kesin olarak karar verilmiştir.
C. Ek Karar
Bölge Adliye Mahkemesinin kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilince; 09.12.2024 tarihli ek karar ile kesin olarak verilen kararın temyiz edilemeyeceği belirtilerek temyiz başvuru dilekçesinin reddine karar verilmiştir.
V. EK KARAR TEMYİZİ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen ek kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Ek Karar Temyiz Sebepleri
Davalı vekili ek karar temyiz dilekçesinde özetle; taşınmazın değerinin yüksek olduğunu, Mahkemece belirlenmediğini, harcın her aşamada re'sen gözetilmesi gerektiğini belirterek miktardan ret kararının kesin olarak verilmesinin hatalı olduğu ileri sürerek kararın bozulmasını talep etmiştir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369/1 hükmü ile 370 ve 371. maddeleri, 362/1-b, 366. madde delaletiyle 346/2. maddesi.
3. Değerlendirme
a. Ek karara yönelik temyiz incelemesinde; 6100 sayılı Kanun'un 34. maddesinde; "istinaf dilekçesi, kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verir ve 344. maddeye göre yatırılan giderden karşılanmak suretiyle ret kararını kendiliğinden ilgiliye tebliğ eder.
Bu ret kararına karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, kararı veren mahkemece yetkili Bölge Adliye Mahkemesine gönderilir. Bölge Adliye Mahkemesi ilgili dairesi istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararı yerinde görmezse, ilk istinaf dilekçesine göre gerekli incelemeyi yapar" düzenlemesi mevcuttur.
Aynı Kanun'un 366. maddesi ise; "bu Kanun'un istinaf yolu ile ilgili 343 ilâ 349 ve 352. maddeleri hükümleri, temyizde de kıyas yoluyla uygulanır" şeklinde düzenlenmiştir.
b. Somut olayda; her ne kadar Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf dilekçesinin dava değerinin istinaf inceleme sınırı üzerinde olmadığı değerlendirilerek dilekçenin miktardan reddine dair karar verilmişse de, bu karar usule ilişkin bir karar olup yukarıda ayrıntılı açıklanan ilgili kanun hükümlerine göre bir haftalık temyiz kanun yolu açık olmak üzere verilmesi gerekirken, kanun yolu kapatılmak suretiyle kesin nitelikte olacak şekilde karar verilmesi doğru görülmemiştir. Açıklanan nedenle 09.12.2024 tarihli ek kararının kaldırılması gerekmiştir.
c. Asıl karara gelince; davacı, davalı tarafından manzarasını kapatacak ve sebze ektiği yere gölge yapacak şekilde yaptırılan tahta perdenin komşuluk hukukuna aykırılık oluşturduğu iddiası ile eski hâle getirilmesi talebinde bulunmuş olup, talebin kabulüne ilişkin karara karşı davalı tarafça istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
d. Bölge Adliye Mahkemesince her ne kadar dava değerinin istinaf incelemesi sınırı altında kaldığından bahisle usulden ret kararı verilmişse de, komşuluk hukukuna dayalı bu tür davalarda işin niteliği gereği değere bakılmaz. Komşuluk hukukuna aykırılığın hangi önlemlerle giderilebileceğinin yargılamada tespit edildiği dikkate alındığında dava değerinin belirlenmesi beklenemeyeceğinden Bölge Adliye Mahkemesince istinaf isteminin miktardan reddine dair verilen kararın bozulması gerekmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin ek karara yönelik temyiz itirazlarının kabulüyle Bölge Adliye Mahkemesinin 09.12.2024 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA,
Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
10.02.2025 tarihinde kesin olmak üzere oy birliğiyle karar verildi.