"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2014/543 E., 2018/135 K.
EK KARAR : Temyiz başvuru dilekçesinin reddine
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş olup, hüküm temyiz süresi geçtikten sonra, hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, İlk Derece Mahkemesince ek kararla süresinde yapılmayan temyiz başvuru dilekçesinin reddine karar verilmiş, bu defa ek kararın davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı dava dilekçesinde özetle; 4753 sayılı Kanun ile tahsis edilen Ocak 1952 tarihli ve 35 sıra sayılı tapu kaydına dayanarak, Karadağ köyünde bulunan taşınmazının makiye tefrik edilen saha içinde olmasına, 22.03.1996 tarihli ve 1993/5 Esas, 1996/1 Karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre orman sayılmaması gerektiği halde, yörede 1995 yılında yapılan ve 26.07.1996 tarihinde ilân edilerek 26.01.1997 tarihinde kesinleşen orman kadastrosu sırasında orman alanı içinde bırakıldığını ileri sürerek, işlemin iptali ile orman sınırları dışına çıkarılması istemiyle dava açmıştır.
Davacı vekili 09.06.2023 tarihli dilekçesi ile; Mahkeme kararının 03.03.2023 tarihinde taraflarına tebliğ edildiği, temyiz süresi içinde 20.03.2023 tarihinde temyiz karar ve başvuru harcının UYAP sistemi üzerinden yatırıldığı, ancak sistemsel bir sıkıntı nedeniyle temyiz dilekçesinin Mahkemesine ulaşmadığı, akabinde Mahkeme kalemince fark edilen durumun taraflarına bildirildiği, temyiz başvuru harçları süresi içinde yatırılmış iken temyiz dilekçesi sunulmamasının hayatın olağan akışına uygun olmadığı gerekçesiyle temyiz talep etmiş, Mahkemece 09.06.2023 tarihli ek karar ile "Mahkememizin 07.03.2018 tarihli ve 2014/543 Esas, 2018/135 Karar sayılı kararı, davacı ... vekili Av. ... tarafından 09.06.2023 tarihinde temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, Mahkememiz kararının davacı vekiline 03.03.2023 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafın kanun yoluna başvurma süresinin bittiği" gerekçesiyle, temyiz başvuru dilekçesinin süre yönünden reddine karar verilmiş, davacı vekili bu kararı da temyiz etmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun) Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de bulunmadığına göre, İlk Derece Mahkemesinin ek kararındaki gerekçe dikkate alındığında temyizen incelenen ek karar usul ve kanuna uygun olup, davacı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesinin 09.06.2023 tarihli ek kararının ONANMASINA,
179,90 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 435,50 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına,
1086 sayılı Kanun'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
03.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.