Logo

8. Hukuk Dairesi2024/4042 E. 2025/1499 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Ortak murisin sağlığında yaptığı bağışlama iddiası nedeniyle kullanım kadastrosuna itiraz davası.

Gerekçe ve Sonuç: Mahkeme, dinlenen tanık ve bilirkişi beyanları ile dosya kapsamına göre, dava konusu taşınmazların ortak muris tarafından davalılara sağlığında bağışlandığının ve uzun süredir davalılar tarafından kullanıldığının tespit edilmesi nedeniyle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddine ve yerel mahkeme kararının onanmasına karar vermiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2024/154 E., 2024/854 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ünye 3. Asliye Hukuk Mahkemesi

SAYISI : 2023/1 E., 2023/217 K.

Taraflar arasındaki kullanım kadastrosuna itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararının, davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Kullanım kadastrosu sonucunda, Ordu ili İkizce ilçesi ... köyü çalışma alanında bulunan 528 ada 39 ve ve 530 ada 6 parsel sayılı taşınmazlar, fındık bahçesi vasfında 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına tespit ve tescil edilmiş ve beyanlar hanesine, "1999 yılından beri ... ...'nın kullanımındadır." şerhi verilmiş; 459 ada 41, 459 ada 42, 459 ada 43, 476 ada 13 ve 468 ada 29 parsel sayılı taşınmazlar fındık bahçesi vasfında t6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına tespit ve tescil edilmiş ve beyanlar hanesine "1995 yılından beri ... ...'nın kullanımındadır." şerhi verilmiş; 502 ada 13 ve 559 ada 1 parsel sayılı taşınmazlar ise, fındık bahçesi vasfında 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca Hazine adına tespit ve tescil edilmiş ve beyanlar hanesine, "2005 yılından beri ... ...'nın kullanımındadır. " şerhi verilmiştir.

Davacı ... ... vekili dava dilekçesinde özetle; Ordu ili İkizce ilçesi ... köyü 528 ada 39, 530 ada 6, 459 ada 41, 42,43, 476 ada 13, 468 ada 29, 502 ada 13, 559 ada 1 parsel sayılı taşınmazların kullanıcısı olarak davalıların belirlendiğini, ancak bu taşınmazın kullanıcısının tarafların ortak murisleri (babaları) ... ... olduğunu, ortak muris ...'in sağlığında herhangi bir taksim yapmadığını, öldükten sonrada tüm mirasçıların katılımı ile bir taksim yapılmadığını ileri sürerek, veraset ilamındaki payı ölçüsünde davacı adına kullanıcı şerhi verilmesini istemiştir.

Davalılar cevap dilekçelerinde; ortak murisleri olan babaları ... ...'nın dava konusu taşınmazları sağlığında kendilerine bağışladığını ve zilyetliğini devrettiğini, 20 yılı aşkın bir süredir malik sıfatıyla kullandıklarını belirterek, davanın reddini savunmuşlardır.

İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda; "... dinlenen mahalli bilirkişi ve tanık beyanlarından, dava konusu taşınmazları ortak murisleri ... ... tarafından davalılara sağlığında bağışladığı ve taşınmazların uzun süredir onlar tarafından kullanıldığının anlaşıldığı ..." gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hükme karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve iş bu karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesince ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun) 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,

Davacı tarafından yatırılan 427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubuna,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

25.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.