"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 1997/196 E., 2004/736 K.
KARAR : Ret
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiş olup, kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü.
K A R A R
Çekişmeli taşınmazın bulunduğu Antalya ili, Manavgat ilçesi, Karacalar köyünde, 6831 sayılı Orman Kanunu (6831 sayılı Kanun) uyarınca yapılan orman kadastrosunun 18.07.1974 tarihinde kesinleştiği, 3302 Sayılı 31.08.1956 Tarihli ve 6831 Sayılı Orman Kanununda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un (3302 Sayılı Kanun) değişik 2/B uygulamasının 10.12.1993 tarihinde kesinleştiği, taşınmazın 1969 yılında yapılan ilk tesis kadastrosunda tescil harici bırakıldığı, 3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun (3402 sayılı Kanun) geçici 8 inci maddesi uygulamasının 02.04.2021 tarihinde kesinleştiği, taşınmazların bulunduğu bölgede yapılan imar uygulamasının 04.04.2024 tarihinde kesinleştiği, dava konusu taşınmazlara ilişkin krokide (A) olarak harflendirilen bölümün kısmen Kızılağaç Mahallesi 238 ada 73,74 parsel sayılı taşınmazlar, kısmen yol ve kısmen Kızılağaç mahallesi 210 ada 2 parsel sayılı taşınmazlara isabet ettiği, (B) olarak harflendirilen bölümün 221 ada 82 parsel, kısmen 84, 85, 56 parseller ve yola isabet ettiği, (C) harfi ile adlandırılan kısmın ise 221 ada 80, 81 parsellere isabet ettiği, ancak; Kızılağaç Mahallesi 221 ada 80, 81, 82, 84, 85, 56 numaralı taşınmazların imar uygulaması sonucu 248, 249, 251, 253 numaralı adalara gittiği anlaşılmıştır.
Davacı vekili (Manavgat Sulh Hukuk Mahkemesine sunduğu) dava dilekçesinde, Antalya ili, Manavgat ilçesi, Karacalar köyünde bulunan kuzeyi 155 parsel, güneyi yol, doğusu Ali Öz tarlası, batısı Mehmet Kaya mirasçıları tarlası ile çevrili yer ile güneyi orman, kuzeyi ve batısı tapulama harici, doğusu 193 nolu parselle çevrili taşınmazların mirasbırakanları Mustafa Mustafa Uslu tarafından 50 yıl süreyle malik sıfatıyla kullanıldığını, daha sonra davacılara intikal ettiğini beyanla taşınmazın adlarına tescilini istemiş, davalı ... cevap dilekçesi sunulmamıştır.
Manavgat Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 18.03.1997 tarihli ve 1997/28 Esas, 1997/136 Karar sayılı görevsizlik kararı 28.06.1997 tarihinde kesinleşerek gönderilmekle yargılamaya, Manavgat 2.Asliye Hukuk Mahkemesi'nin 1997/196 Esas sayılı dosyası üzerinden devam edilmiştir.
Dava, tapusuz taşınmazın tescili istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesinin 23.11.2004 tarihli ve 1997/196 Esas, 2004/736 Karar sayılı kararı ile, tescili istenen taşınmazların bir kısmının tamamen kumluk niteliğinde olduğu bir kısmının ise çalılık yapıda olduğu, kumluk vasfında olan taşınmazda imar ve ihyanın 5-6 yıllık olduğu diğer taşınmazlarda ise imar ihyanın bulunmadığı taşınmazların bu nitelikleri dikkate alındığında zilyetlikle kazanma koşullarının davacılar lehine gerçekleşmediği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, gerekçeli kararın tebliği aşamasında Mahkemenin 23.02.2021 tarihli Ek Kararı ile, Antalya Büyükşehir Belediye Başkanlığı ve Manavgat Belediye Başkanlığının davalı sıfatı ile karar başlığına eklenmesine, gerekçeli kararın ve temyiz dilekçesinin dahil edilen davalılara da tebliğine karar verilmiş, karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi kararında belirtilen gerekçelere, temyiz edenin sıfatına, 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun)
Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacılar vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
S O N U Ç : Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ONANMASINA,
59,30TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 368,30TL'nin temyiz eden davacılardan alınmasına,
1086 sayılı Kanun'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,
18.11.2024 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.