Logo

8. Hukuk Dairesi2024/5052 E. 2025/1485 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Kesinleşmiş bir kadastro tespitine itiraz davasında, mirasçıların yargılamaya dahil edilmemesi nedeniyle kararın geçersizliği iddiasıyla dosyanın tefrik ve Yargıtay'a gönderilmesi talebinin reddine ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Miras bırakanın vefatı sonrası mirasçıların yargılamaya dahil edilmeden karar verildiği iddiasının doğru olmadığı, mirasçıların vekilinin gerekçeli kararın tebliğini müteakip süresinde temyiz yoluna başvurduğu, Yargıtay kararının da mirasçıların vekiline tebliğ edildiği, bu nedenle kesinleşmiş karar hakkında dosyanın tefriki ve yeniden yargılama talebinin yasal dayanağı bulunmadığı gözetilerek yerel mahkemenin ek kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

SAYISI : 1993/1034 E., 1996/44 K.

Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasında verilen ve kesinleşen hükmün temyizi üzerine İlk Derece Mahkemesinin 18.04.2024 tarihli ek kararıyla, temyiz talebinin reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesinin ek kararı, asli müdahil mirasçıları vekili tarafından duruşmalı temyiz edilmekle; masraf yatırılmaması nedeniyle duruşma istemi masrafının reddine karar verilmek suretiyle Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro tespitine itiraz davası sonunda İlk Derece Mahkemesince verilen, davanın reddine ve davaya konu 106 parsel sayılı taşınmazın mera vasfıyla özel siciline kaydına ilişkin karar, asli müdahil ...'ın mirasçılarının da içinde bulunduğu tarafların vekilince temyiz edilmekle Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 1999/11644 Esas ve 2000/3372 Karar sayılı ilamıyla; "...süresinde yapılmayan katılma yoluyla temyiz talebinin reddine ..." karar verilmiş ve çekişmeli taşınmaz hakkındaki hüküm 30.07.2001 tarihinde kesinleşmiştir.

Bilahare; asli müdahil ... mirasçıları vekili 22.03.2024 tarihli temyiz dilekçeleri ile; müvekkillerinin murisi olan asli müdahil ... 'ın yargılama devam ederken vefat ettiği, vefatı ile mirasçılarının davaya dahil edilmeden yargılamaya devam edildiği, ölü kişiye karar tebliğ işlemi yapıldığı, kararın ölü kişiye tebliğ edilmiş olması nedeniyle kararın kesinleştirilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğu iddiasıyla, dosyanın Samsun ili 19 Mayıs ilçesi Yörükler Mahallesi eski 106 yeni 368 ada 1 parsel yönünden tefriki ile itirazları doğrultusunda dosyanın Yargıtaya gönderilmesini talep etmiştir.

İlk Derece Mahkemesinin 18.04.2024 tarihli ek kararı ile; "... mahkemenin 1993/1034 Esas, 1996/44 Karar sayılı dosyasının incelemesinde, katılan ... İnal'ın yargılama aşamasında vefat ettiği, mirasçılarına gerekçeli kararın tebliğ edildiği, 17/07/1997 tarihinde ... İnal mirasçıları vekili Av.... tarafından vekaleten kararın temyiz edildiği, Yargıtay ilamlarının da katılanlar vekili Av... 'a tebliğ edildiği anlaşılmakta olup, süresi dolduktan sonra yapılan temyizlerin olması ve bu hususun Yargıtay ilamında da açıkça hüküm altına alınmış olması karşısında, katılanlar vekilinin dosyanın tefriki ile yeniden yargılama yapılmasına yönelik taleplerinin bu sebeple yerinde olmadığı, dosyanın diğer parseller yönünden mahkemenin 2013/40 E sayılı dosyası üzerinden yargılamasının devam ettiğinin anlaşıldığı ..." gerekçesiyle, talebin reddine karar verilmiş ve iş bu ek karar, talep eden asli müdahil mirasçıları vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun’un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de bulunmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi kararındaki gerekçe dikkate alındığında temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup asli müdahil mirasçıları vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler ek kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle;

Asli müdahil mirasçıları vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın ONANMASINA,

427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 187,80 TL nin temyiz edenlerden alınmasına,

1086 sayılı Kanun'un 440/1 maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,

25.2.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.