"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1368 E., 2024/125 K.
DAVA TARİHİ : 09.08.2021
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddine
İLK DERECE MAHKEMESİ : Of 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2021/280 E., 2023/106 K.
Taraflar arasındaki kullanım kadastrosu tespitine itiraz davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
3402 sayılı Kadastro Kanunu'nun (3402 sayılı Kanun) Ek 4 üncü maddesi uyarınca yapılan kullanım kadastrosu esnasında, Trabzon ili Of ilçesi Çamlı Mahallesi çalışma alanında bulunan dava konusu 267 ada 294 ve 295 parsel numaralı, çay bahçesi niteliğindeki taşınmazların, beyanlar hanesine 6831 sayılı Kanun'un 2/B maddesi uyarınca orman sınırları dışına çıkartıldığı ve sırasıyla ... ile ...'ın kullanımında olduğu şerhi tesis edilmiştir.
Davacı ...; çekişmeli taşınmazların ortak kök muristen intikal ettiği, kendisinin de kullanımında olduğu iddiası ile tespite itiraz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, her ne kadar kök muristen kaldığı ve davacının dava konusu parselde hakkı olduğu davacı tanığınca beyan edilmiş ise de bu davada tespit edilmesi gereken hususun, kadastro tespit tarihi itibariyle dava konusu parsellerin kim tarafından ne suretle kullanıldığı hususu olup davacının dava konusu parselde zilyetliğinin olmadığının çelişkisiz beyanlardan anlaşıldığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiş, hükmün davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine böle adliye mahkemesince istinaf başvurusu esastan reddedilmiş, davacı vekilince bu kez temyiz yoluna başvurulmuştur.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile İlk Derece Mahkemesi ve Bölge Adliye Mahkemesi kararlarındaki gerekçelere, 6100 sayılı Kanun’un 369/1 inci maddesi de gözetilerek yapılan incelemede aynı Kanun’un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden biri de bulunmadığına göre, temyizen incelenen karar usul ve kanuna uygun olup davacı vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
S O N U Ç : Açıklanan sebeplerle;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesi uyarınca ONANMASINA,
427,60 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 187,80 TL'nin temyiz eden davacıdan alınmasına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
11.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.