Logo

8. Hukuk Dairesi2024/3500 E. 2024/6192 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacılar vekilinin, özel yetkisi olmadan temyizden vazgeçmesinin geçerliliği ve Yargıtay kararının düzeltilip düzeltilemeyeceği hususunda yaşanan uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: 1986 yılında yürürlükte olan 1086 sayılı HUMK'da vekilin kanun yollarından feragat için özel yetkiye ihtiyaç duymadığı, bu nedenle davacı vekilinin temyizden vazgeçmesinin geçerli olduğu ve Yargıtay'ın önceki kararının 1086 sayılı HUMK'nın 440. maddesindeki karar düzeltme hallerine uymadığı gözetilerek karar düzeltme talebinin reddine karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

SAYISI : 1983/60 E., 1984/34 K.

KARAR : Davanın reddine

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince, davanın reddine karar verilmiştir.

İlk Derece Mahkemesi kararı davacılar vekili tarafından temyiz edildikten sonra, davacılar vekilinin 11.03.1986 tarihli temyiz talebinden vazgeçme dilekçesine istinaden, Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 18.03.1986 tarihli ve 1984/9017 Esas, 1986/2763 Karar sayılı kararıyla, davacılar vekilinin temyiz talebinden vazgeçmesi nedeniyle, davacı tarafın temyiz yoluna başvurmaktan vazgeçmiş sayılmasına karar verilmiş ve bu karar, tarafların karar düzeltme yoluna başvurmaması nedeniyle 07.08.1986 tarihinde kesinleştirilmiştir.

Davacılar vekili 19.04.2021 tarihli temyiz dilekçesiyle hükmü yeniden temyiz etmiş Dairemizin 16.01.2024 tarihli ve 2023/5910 Esas, 2024/169 Karar sayılı kararı ile davacı tarafın temyiz taleplerinden vazgeçmiş oldukları anlaşıldığından, davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmiştir.

Davacılar vekili tarafından Dairece verilen kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, karar düzeltme dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

KARAR

Dosya muhtevasına, dava evrakı ile tutanaklar münderecatına göre, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 74 üncü maddesinde vekalette özel yetki verilmesini gerektiren haller içinde kanun yollarından feragat sayılmış olmasına rağmen davacıların temyiz talebinden vazgeçme dilekçesi sundukları tarihte (11.03.1986) yürürlükte olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 63 üncü maddesinde vekilin açıkça yetkilendirilmiş olmadıkça yapamayacağı usul işlemleri arasında kanun yollarından feragat hususu düzenlenmemiş olduğundan, Yargıtay ilâmında açıklanan gerektirici sebeplere göre yerinde olmayan ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 440 ıncı maddesinde yazılı hallerden hiçbirisine uymayan karar düzeltme isteminin REDDİNE,

1086 sayılı Kanun'un 442 nci maddesi uyarınca takdiren 2.505,00 TL para cezasının karar düzeltme isteyenden alınarak Hazineye irad kaydına,

Davacılar tarafından yatırılan 891,50 TL peşin harcın ret harcına mahsubuna,

23.10.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.