"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2015/108 E., 2019/256 K.
Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda kesinleşen hükmün tavzihine yönelik talebe karşı İlk Derece Mahkemesince ek karar ile kabul kararı verilmiş olup ek karar davalılardan Hazine vekili ile Orman İdaresi vekili tarafından temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü.
K A R A R
Davacı ... vekili, daha önce hakkında tescil hükmü kurularak kesinleşen dava konusu alanda, karar tarihinden sonra Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüğü tarafından yapılan 22-A çalışması nedeniyle hükmün infaz edilemediğini açıklayarak hükmün tavzihini istemiş, İlk Derece Mahkemesince tavzih talebinin kabulüne, 8.3.2024 tarihli rapor esas alınmak suretiyle, A1, A2, A3, A4 ve A5 ile gösterilen alanların davacı adına tesciline karar verilmiştir.
Her ne kadar İlk Derece Mahkemesince, davacı ...’ın tavzih talebinin kabulüne karar verilmiş ise de, İlk Derece Mahkemesince verilen kabul kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun)
tavzih ile ilgili hükümlerine uygun düşmemiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun “Hükmün tavzihi” başlıklı, 305 inci maddesinde; “(1) Hüküm yeterince açık değilse veya icrasında tereddüt uyandırıyor yahut birbirine aykırı fıkralar içeriyorsa, icrası tamamlanıncaya kadar taraflardan her biri hükmün açıklanmasını veya tereddüt ya da aykırılığın giderilmesini isteyebilir. (2) Hüküm fıkrasında taraflara tanınan haklar ve yüklenen borçlar, tavzih yolu ile sınırlandırılamaz, genişletilemez ve değiştirilemez” düzenlemeleri getirilmiştir. Eldeki uyuşmazlıkta, davacı tarafından, dava konusu alanda karar tarihinden sonra 22-A çalışması yapıldığı bu nedenle hükmün infaz edilemediği iddiası ile tavzih talebinde bulunulmuş olup, yörede yapılan 22-A çalışması ile yeni bir durum oluşmuş, İlk Derece Mahkemesi tarafından ise bu durum gözardı edilerek hükmün değiştirilmesine yol açacak şekilde tavzih talebinin kabulüne karar verilmiştir.
Bahsi geçen karar az yukarıda açıklanan kanuni düzenlemelere aykırı olup, tavzih talebinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle;
Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılardan Hazine vekili ile Orman İdaresi vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle, İlk Derece Mahkemesi kararının 6100 sayılı HMK’nin Geçici 3 üncü maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 428. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
İstek halinde peşin harcın temyiz edenlere iadesine,
1086 sayılı Kanun'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yoluna başvurulabileceğine,
03.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.