"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi
SAYISI : 1970/38 E., 1975/49 K.
Taraflar arasında görülen kadastro tespitine itiraz davasında verilen ve kesinleşen hükmün tavzih edilmesinin istenilmesi üzerine İlk Derece Mahkemesinin 12.09.2023 tarihli ek kararıyla tavzih talebinin reddine karar verilmiştir.
İlk derece Mahkemesince verilen ek karar tavzih talep eden ... mirasçıları vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre ve diğer usul eksiklikler yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hakimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
K A R A R
Mersin ili Silifke ilçesi Kurtuluş Köyü çalışma alanında 1962 yılında yapılan kadastro çalışmalarında 137 parsel sayılı taşınmaz, tapu kaydına dayalı olarak, tarla vasfıyla ... adına tespit edilmiş, tespite ... vd. itirazı üzerine komisyon tarafından itirazların reddine karar verilmiş ve Komisyonun 16.01.1968 tarihli kararı ile taşınmazın Silifke Asliye Hukuk Mahkemesinin 1960/248 Esas numaralı dosyası ile davalı olduğu belirtilerek Tapulama Mahkemesine devrine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince, yapılan yargılama sonucunda; taşınmazın davalı olmadığı gerekçesiyle dosyanın Komisyona gönderilmesine ve mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş ve dosya arasında bulunan mahkeme esas kayıt defterinin ilgili sayfa örneğinden anlaşıldığına göre bu kararın taraflara tebliğ edilip 28.07.1975 tarihinde kesinleştirildikten sonra dosya Kadastro Müdürlüğüne gönderilmiş ve kadastro tutanağı Komisyon tarafından taşınmazın davalı olmadığı belirtilerek 1977 yılında kesinleştirilmiş, ancak taşınmaza ait tapu kaydı oluşturulmamıştır.
Tavzih talep eden ... mirasçıları vekili tavzih dilekçesi ile, dava konusu taşınmazın her ne kadar tapu kütüğü sayfasının kapalı görünüyor ise de kadastro tutanağına göre tespit maliki ... ölü olduğundan mirasçıları adına tesciline karar verilmesi gerektiğini belirterek tavzih talebinde bulunmuştur.
İlk Derece Mahkemesinin 12.09.2023 tarihli ek kararıyla, hükmün icrasının tamamlandığı, bu aşamadan sonra istenilen tavzih ya da tashih taleplerinin 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 Sayılı Kanun) 304 ve 305 inci maddeleri gereğince değerlendirilemeyeceği gerekçesiyle tavzih talebinin reddine karar verilmiş ve iş bu ek karar, tavzih talep eden vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, 6100 sayılı Kanun’un Geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerin biri de bulunmadığına göre, İlk Derece Mahkemesi ek kararındaki gerekçe dikkate alındığında temyizen incelenen ek karar usul ve kanuna uygun olup tashih talep eden vekilinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle;
İlk Derece Mahkemesinin 12.09.2023 tarihli ek kararının ONANMASINA,
269,85 TL peşin harcın onama harcına mahsubu ile kalan 157,75 TL'nin temyiz edenden alınmasına,
1086 sayılı Kanun'un 440/I maddesi gereğince Yargıtay ilamının tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
04.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.