Logo

9. Hukuk Dairesi2021/8801 E. 2021/13593 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacının davalı işyerinde yaptığı fazla mesai ücretlerinin ödenip ödenmediği.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı tarafından sunulan ve fazla mesai ücreti olarak gösterilen makbuzların, davacının maaş ödemelerine ilişkin olduğu, emsal ücret, tanık beyanları ve dosyadaki diğer deliller değerlendirilerek kabul edildiğinden, mahkemenin fazla mesai alacağını bu makbuzlarla mahsup ederek hüküm kurması hatalı bulunarak karar bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili, davacının davalıya ait beton santralinde 02.04.2012 tarihinde mikser operatörü olarak çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından 28.02.2014 tarihinde sona erdirildiğini, işten çıkartıldığı tarihte davacının en son aylık net 2.300,00 TL ücret aldığını, davalının hiçbir neden göstermeksizin davacının işine son verdiğini, sebebini sorduğunda ise kendisine ihtiyaç olmadığını belirttiğini, davacıya tazminatlarının bankaya yatırılacağı söylenerek içeriğini bilmediği evrakların imzalatıldığını, davacının uzun bir süre tazminatlarının ödenmesini beklediğini ancak hiçbir ödeme yapılmadığını, fesihte ihbar öneline riayet edilmediğini, davalı işyerinde haftanın yedi günü 06.30-23.30 ila 24.00 saatleri arasında çalışıldığını, haftanın yedi günü çalışan davacıya hafta tatili kullandırılmadığını, davalı işyerinde dini bayramlar dışında kalan genel tatil günlerinde çalışma yapıldığını, yıllık izinlerin kullandırılmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili, davacının müvekkili işyerinde 02.04.2012-28.02.2014 tarihleri arasında şoför olarak çalıştığını, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, işten haksız olarak çıkartılma gibi bir durumunun söz konusu olmadığını, davacının işten ayrıldıktan sonra işyerine gelerek ibraname hazırladığını ve imzaladığını, müvekkili şirketi ibra ettiğini, davacının net 785,00 TL ücret aldığını, işyerinde elden maaş ödemesi yapılmadığını, iş sözleşmesini kendisi sona erdiren davacının kıdem ve ihbar tazminatı talep etme hakkının bulunmadığını, işyerinde hafta içi beş gün 08.30-18.00 saatleri arasında, cumartesi günleri ise yarım gün çalışma yapıldığını, haftalık çalışma süresinin 45 saat olduğunu, hafta tatilinde çalışma yapılmadığını, dini, milli bayram ve resmi tatil günlerinde çalışma olmadığını, genel tatil günlerinde çalışma yapılması veya fazla mesai yapılması halinde ücretlerinin ödendiğini, sürekli fazla mesai yapılmadığını, yıllık izinlerin kullandırıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

Bozma ilamına uyan Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:

Karar, davacı vekilince temyiz edilmiştir.

Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Davacı taraf davalı işyerinde fazla mesai yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürmüştür. Davalı taraf ise davacı fazla mesai yaptığında ücretinin makbuz karşılığında ödendiğini beyan etmiş ve ilgili makbuzları ibraz etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda alternatifli hesaplama yapılmış mahkemece makbuzlardaki miktarların mahsup edilmiş hali ile fazla mesai alacağı hüküm altına alınmıştır. Davacı asil dosyadaki makbuzlara ilişkin mahkemedeki beyanında makbuzların üzerinde sadece fazla mesai bedeli olarak yazan kısmın bulunmadığını, bu makbuzların çoğunun avans olarak çekilen paranın karşılığı olduğunu, maaşının 2.300,00 TL olduğunu, asgari ücret kısmının bankaya, geri kalan kısmınında elden ödendiğini, bu makbuzların bir kısmının da elden ödenen kısma ilişkin olduğunu belirtmiştir. Davacı tanıklarıda beyanlarında maaşların asgari ücret tutarının bankadan geri kalanının makbuz karşılığı elden ödendiği ifade etmişlerdir. Davalı taraf davacının ücretinin net 785,00 TL olduğunu ve elden maaş ödemesi olmadığını savunmuştur. Öncelikle davalının belirttiği ücret miktarı davacının iş sözleşmesinin feshedildiği 2014 yılı ilk dönem asgari ücret olan net 846,00 TL'nin altındadır. Mahkemece davacının ücreti brüt 2.677,50 TL olarak kabul edilmiş olup bu miktarın emsal ücret araştırması ve davacının yaptığı işin niteliği dikkate alındığında yerinde olduğu anlaşılmaktadır. Dosya kapsamında bulunan banka hesap ekstresindeki ödemeler ile fazla mesai açıklamalı makbuzlardaki ödemeler toplamınında mahkemece kabul edilen ücret civarında olduğu anlaşılmaktadır. Ayrıca Dairemizden geçen emsal dava dosyasında da (2021/4966 esas) benzer makbuzların bulunduğu, Mahkemece bu makbuzlar yazılı gerekçe ile mahsup edilmeden fazla mesai alacağının hüküm altına alındığı ve Dairemizin fazla mesai alacağı bakımından %50 indirim oranının yüksek olduğu gerekçesi ile bozma kararı sonrasında onandığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca tüm dava dosyasındaki bilgi ve belgeler, emsal dava dosyası ve davacı asilin sözkonusu makbuzlara ilişkin beyanı ve tanık beyanları hep birlikte değerlendirildiğinde fazla mesai açıklamalı ödemelerin davacının ücret ödemesine ilişkin olduğu,bu nedenle fazla mesai alacağından mahsup edilmemesi gerekli iken yazılı gerekçe ile kabul edilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ:

Temyiz olanan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/10/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.