"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Yargıtay (Kapatılan) 22.Hukuk Dairesi'nin 2017/27164 esas 2020/2062 karar sayılı ilamı ile davalı tanıklarının usulünce duruşmaya çağrılarak dinlenmesi gerektiği belirtilerek sair yönler incelenmeksizin bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. İşçinin çalışma olgusunun tespitinde işyerinde veya komşu işyerinde çalışanların tanıklığı önemli olduğu gibi tanık olarak dinlenecek kişinin tanıklığına güveni etkileyebilecek bir durumun olup olmadığı da araştırılmalıdır. Tanıklar belirli bir dönem çalışmışlarsa ve başkaca delil yok ise beyanlarının belirtikleri dönemle sınırlandırılması gerekir.
Somut olayda, mahkemece davacı ile aynı iş yerinde çalışması bulunan davacı tanıklarının beyanları doğrultusunda davacının tüm çalışma dönemi itibari ile davalı iş yerinde kış ayları haftanın 5 günü 8.30-18.30 saatleri arasında, cumartesi günü ise 9.30-16.00 saatleri arasında çalıştığı, ara dinlenme sürelerinin düşülmesi ile davacının kış aylarında haftalık 5,5 saat fazla çalışma yaptığı, yaz aylarında ise davacının haftanın 5 günü 8.30-19.30 saatleri arasında çalıştığı, cumartesi günleri ise 9.30-16.00 saatleri arasında çalıştığı, ara dinlenme sürelerinin düşülmesi ile yaz aylarında haftalık 10,5 saat fazla çalışma yaptığı kabulü ile hüküm kurulmuştur. Ancak davacı tanıklarının beyanlarından davacı ile davalı iş yerinde çalışma dönemlerinin sınırlı olduğu anlaşılmaktadır.
Bu halde mahkemece davacı tanıklarının davalı iş yerinde çalıştıkları süre belirlenerek, beyanlarına davacı ile birlikte çalıştıkları süreler ile sınırlı olarak değer verilip, davacı tanıklarının davacı ile çalışmadığı dönemler bakımından ise davacı ile aynı iş yerinde çalışması bulunan davalı tanık beyanları değerlendirilerek sonuca gidilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/10/2021 oybirliğiyle karar verildi.