"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
EK KARAR TARİHİ : 28.11.2022
SAYISI : 2022/1322 E., 2022/1541 K.
DAVA TARİHİ : 28.05.2016
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Hopa Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
SAYISI : 2021/251 E., 2022/42 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesinin 19.12.2018 tarihli ve 2016/137 Esas, 2018/376 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin 01.07.2021 tarihli ve 2019/1414 Esas, 2021/1282 Karar sayılı kararı ile İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve dosyanın Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince kaldırma kararı üzerine yargılama sonunda, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince 28.11.2022 tarihli ek karar ile temyiz dilekçesinin kararın kesin nitelikte olması nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 362 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde anılan Kanun’un 366 ncı maddesi atfıyla aynı Kanun’un 352 nci maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre davacı, dava ve ıslah dilekçesi ile dava değerini 327.119,00 TL olarak belirlemiş ve İlk Derece Mahkemesince davacının 23.561,28 TL’lik alacak talebinin kabulüne, 303.557,72 TL'lik alacak talebinin reddine karar verilmiştir. Davada reddedilen ve temyize konu edilen alacak miktarı, Bölge Adliye Mahkemesinin karar tarihi itibarıyla 107.090,00 TL olan kesinlik sınırının üstünde olduğundan Bölge Adliye Mahkemesince verilen ek kararın hatalı olduğu anlaşılmakla; 28.11.2022 tarihli ek kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen asıl kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 15.10.1992-15.03.2016 tarihleri arasında davalı Şirkette çalıştığını, ücretin asgari ücret kadarının banka hesabından kalan kısmının elden ödendiğini, davalı Şirket tarafından ... sözleşmesinin haksız şekilde feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ... bayram ve genel tatil, hafta tatili ve asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı tarafa 30.000,00 TL kıdem tazminatı ödendiğini, yıllık izinlerini parça parça kullandığını, davalı Şirkette yemek porsiyonu hazırlamakla görevli olduğunu ve yemeklerin bitmesinin ardından kendisinin de çalışmasının bittiğini, davacıya asgari geçim indirimi alacağının ödendiğini, fazla çalışma yapmadığını, dinî ve millî bayramlarda çalışmadığını ve haftada bir gün izin kullandığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının ücretinin asgari ücret olduğu, ... sözleşmesinin davacı tarafından emeklilik nedeniyle sonlandırıldığı bu nedenle ihbar tazminatı talebinin reddi gerektiği, davacının yıllık izin kullandığının davalı tarafından ispat edilemediği, davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığının davacı tarafından ispat edilemediği, asgari geçim indirimi alacağının ise ödendiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; dosya içindeki gerek davalı Şirket yetkilerinin gerekse de tanıkların yazılı beyanlarında davacının 12 saat çalıştığını beyan ettiklerini, celsede ise yazılı beyanlarından farklı anlatımda bulunduklarını, haklarında yalan tanıklık suçundan suç duyurusunda bulunulduğunu, sonucunun bekletici mesele yapılması gerektiğini, ek bilirkişi raporu talebinin gerekçesiz olarak reddedildiğini, hâkimin reddi talebinin aynı hâkim tarafından reddedilmesinin hatalı olduğunu, ücretinin net 3.350,00 TL olduğunu, asgari geçim indirimi alacağının ödenmediğini, aleyhe verilen vekâlet ücretinin hatalı olduğunu, fazla çalışma, hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil ücretine hak kazandığını, ... sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sonlanmadığını, baskılar nedeniyle ayrılmak zorunda kaldığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının haftalık çalışma süresinin yeminli tanık beyanlarına göre belirlenmesinde hata olmadığı, hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığının ispatlanamadığı, asgari geçim indirimi alacaklarının ödendiği, ücretin emsal ücret araştırmasına göre belirlenmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı, davalının feshe ilişkin beyanlarının işten çıkış kodu ile uyumlu olması nedeniyle ihbar tazminatı talebinin reddine karar verilmesinin yerinde olduğu gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü nedenlerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın tam kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; aylık ücretin miktarı ile dava konusu tazminat ve alacak taleplerinin ispatı, hesaplanması ve vekâlet ücreti noktalarındadır.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı ... Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 120 nci maddesi atfıyla hâlen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı ... Kanunu'nun 14 üncü maddesi.
3. 4857 sayılı Kanun'un 17, 41, 44, 46, 47, 53, 54, 57 ve 59 uncu maddeleri.
4. 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu'nun mülga 32 nci maddesi.
5. Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi.
3. Değerlendirme
1. Tarafların iddia, savunma ve dayandıkları belgelere, uyuşmazlığın hukuki nitelendirilmesi ile uygulanması gereken hukuk kurallarına, dava şartlarına, yargılamaya hâkim olan ilkelere, ispat kurallarına ve temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin aşağıdaki paragrafların kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş ve işyerinden çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
3. Fazla çalışmanın yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkân dâhilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
4. Çalışma sürelerinin ispatı noktasında işverene karşı dava açan tanıkların beyanlarına ihtiyatla yaklaşılması gerekir. Fazla çalışma, hafta tatili, ... bayram ve genel tatil alacaklarının ispatında salt davalıya karşı davası bulunan tanık beyanlarıyla sonuca gidilemez. Bununla birlikte yan delil ya da olgularla desteklenen husumetli tanık beyanlarına itibar edilmelidir. Bu çerçevede; işin ve işyerinin özellikleri, davalı tanıklarının anlatımları, ... müfettişinin düzenlediği tutanak veya raporlar ve aynı çalışma dönemi ile ilgili olarak söz konusu alacakların varlığına ilişkin kesinleşmiş mahkeme kararları gibi hususlar yan delil ya da olgular olarak değerlendirilebilir.
5. Aynı ilkeler hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil alacakları için de geçerlidir.
6. İlk Derece ve Bölge Adliye Mahkemelerince; davacının fazla çalışma, hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil ücreti alacağı bulunduğunu yöntemince ispatlayamadığı kabul edilmiş ise de varılan sonuç dosya kapsamı ile örtüşmemektedir.
7. Dosya içerisinde "Antlaşma -1198 Ustabaş Kuyumcu" başlıklı davalı Şirketin kaşesinin yer aldığı E. U. ile T. U. tarafından imzalı belge ile "07/03/2008 ANLAŞMA" başlıklı davalı Şirketin kaşesinin yer aldığı Ş.U. ile İ.K tarafından imzalı belgelerin yer aldığı ve bu belgelerde davacının gün ve çalışma saatlerine ilişkin kayıtların bulunduğu anlaşılmaktadır. Az yukarıdaki paragraflarda açıklanan ilkeler doğrultusunda; bu belgelerin değerlendirilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken ispat yokluğu gerekçesi ile fazla çalışma, hafta tatili ve ... bayram ve genel tatil ücreti alacak taleplerinin reddine karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
1.Bölge Adliye Mahkemesince verilen 28.11.2022 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Temyiz olunan, İlk Derece Mahkemesi kararına karşı istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının ORTADAN KALDIRILMASINA,
3. İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
13.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.