"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/967 E., 2023/1075 K.
DAVA TARİHİ : 21.11.2017
KARAR : Davacının istinaf başvurusunun esastan reddi, davalının istinaf başvurusunun miktar bakımından kesinlik nedeniyle reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Eskişehir 1. İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/170 E., 2022/975 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesinin 20.03.2020 tarihli kararıyla davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 10.03.2022 tarihli kararı ile; İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılmasına ve yeniden inceleme yapılarak bir karar verilmek üzere dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davalı vekilinin istinaf başvurusunun miktar bakımından kesinlik nedeniyle reddine, davacı vekilinin istinaf başvurusunun ise esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işveren bünyesinde alt işverenler nezdinde 16.03.2015 tarihinde yol çalışmalarında işçi olarak çalışmaya başladığını, çalışmasının hâlen devam ettiğini, Ankara 6. İş Mahkemesinin 2012/100 Esas, 2012/964 Karar sayılı dosyasında davalı ile alt işverenler arasındaki ilişkinin muvazalı olduğunun tespit edildiğini ve kararın kesinleştiğini, müvekkilinin asgari ücret ile çalıştığını, ücretinin davalının kadrolu işçilerinden düşük olduğunu, davacının davalı işyerinde haftanın 5 günü 07.30-17.30 ve 19.30-07.30 saatleri arasında vardiyalı olarak çalıştığını, kış aylarında çalışmasının 7 günü bulduğunu, çalışmalarının yolda kaza olması hâlinde günde 2-3 saate kadar uzadığını, karla mücadele zamanlarında günlük 15 saati aşan çalışmalarının olduğunu, tüm ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışmasının devam ettiğini ileri sürerek davacının baştan itibaren davalı ... Müdürlüğünün işçisi olduğunun tespiti ile fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fark ücret, asgari geçim indirimi alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; müvekkili Kurumun ihale makamı olduğunu, davanın husumetten reddi gerektiğini, muvazaa iddiaları ile alacak taleplerinin yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalı ... Müdürlüğünün asli görevleri içerisinde bulunan yol bakım, onarım, kar ve buzla mücadele yapılması işlerini kendi kadrolu işçileri ve alt işveren işçileri ile birlikte yerine getirdiği, işin yürütümünün, şirket işçilerinin görev yerleri ve yapacağı işlerin davalının yetkili amirlerince belirlendiği yine şirket işçileri tarafından yapılan işin yardımcı nitelikte bir iş olmayıp asıl iş niteliğinde olduğu, bu hâlde asıl işveren alt işveren ilişkisinin muvazaalı olduğu ve davacı işçinin baştan itibaren asıl işveren işçisi kabul edilmesi gerektiği; ancak davacının sendika üyesi olmaması sebebiyle muvazaa talebinin kabul edilmesinin hak edilen alacaklara bir etkisinin bulunmadığı, hafta tatili, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretinin tanık beyanları doğrultusunda hesaplandığı, davacının tüm asgari geçim indirimi alacaklarının ödendiği, davalı işyerinde sendika üyesi olmadan çalışan işçilerin ücretlerine ilişkin herhangi bir bilgi ve belge sunulmadığından fark ücret talebinin reddine karar verilmesi gerektiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri istinaf başvurusunda bulunmuşlardır.
B. İstinaf Sebepleri
1. Davacı vekili; muvazaa olgusunun sabit olduğunu, davacının sendika üyeliğinin bulunup bulunmadığına bakılmaksızın davalı kurumun kadrolu işçilerinin aldığı ücret üzerinden hesaplama yapılması gerektiğini, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının eksik hesaplandığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; cevap dilekçesinde ileri sürdüğü hususları belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesince mahallinde keşif yapılarak 3 kişilik bilirkişi heyetinden rapor alındığı, bilirkişi raporunda alt işveren şirket işçilerinin davalının kadrolu işçileri ile aynı işi beraber yönettiklerinin tespit edildiği, kadrolu sendikasız işçi bulunmadığı, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tanık beyanları ve emsal dosyalar dikkate alınarak hesaplandığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun ise davalı aleyhine hüküm altına alınan alacak miktarının istinaf kesinlik sınırı altında kaldığı gerekçesiyle miktar bakımından kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçelerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının ücret miktarının tespiti ile buna bağlı olarak fark alacaklarının bulunup bulunmadığı, fazla çalışma, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hesabı hususlarındadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32, 41, 44, 46, 47 ve 63 üncü maddeleri ile 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 39 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. İlâmın "Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme" başlığı altında yapılan açıklamalardan da anlaşılacağı üzere, temyiz edenin sıfatına göre, somut uyuşmazlıkta davalı ile dava dışı alt işverenler arasında muvazaa bulunup bulunmadığı hususunda Dairemizce bir değerlendirme yapılmamıştır.
3. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Aşağıda yazılı temyiz giderinin davacı tarafa yükletilmesine,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,07.12.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.