"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 6. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/2667 E., 2023/1411 K.
DAVA TARİHİ : 24.09.2020
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 36. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/337 E., 2021/436 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirildiğini, 02.04.2018-15.05.2019 tarihleri arasında yol ve yemek yardımının kadroya geçirilmeden önceki dönem doğrultusunda ödenmeye devam edildiğini, 15.05.2019 tarihi itibarıyla yol yardımının tek taraflı şekilde kaldırıldığını, ücret ve eklerinde değişiklik yapılması hâlinde bu durumun işçiye yazılı olarak bildirilmesi ve işçinin de yazılı onayının bulunması gerektiğini, 1,5 yıla yakın ödenen yol yardımının işyeri uygulaması hâline geldiğini ileri sürerek ödenmeyen yol yardımı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının sürekli işçi kadrosuna geçirilmeden önce çalıştığı şirket ile davalı Kurum arasında imzalanan ihale sözleşmesinde işçilere servis yardımı sağlanacağının belirtildiğini, Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan toplu iş sözleşmesinde yol yardımı yönünden mevcut uygulamaya aynen devam edileceğinin düzenlendiğini, davacının servis yardımından yararlandığı hâlde çalıştığı bölge müdürlüğünce hata yapılarak davacıya aynı zamanda yol ücreti de ödediğini, davacıya yol yardımı ücreti ödenmesinin sözleşmeye veya işyeri uygulamasına değil bölge müdürlüğünce yapılan hatalı uygulamaya dayandığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının 01.04.2017- 01.04.2018 tarihleri arasında 1147733 sicil numaralı Asya Eğitim Tur. Prod. Nak. İnş. San. Tic. Ltd. Şti. işverenliğinde 02.04.2018 tarihinden itibaren 1079047 sicil numaralı ... 5. Bölge Müdürlüğünde çalışmasının bulunduğu, Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan toplu iş sözleşmesinin "Taşıt yardımı" başlıklı 26 ncı maddesinde mevcut uygulamaya aynen devam edileceğinin düzenlendiği, davacının servisten faydalanmasına rağmen aynı zamanda yol yardımı ücretinin de ödendiği, davalı işverenin hatalı uygulamaya son vererek servisten faydalanan davacıya yol yardımı ücreti ödememesinin esaslı değişiklik niteliğinde olmadığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; dava dilekçesinde ileri sürdüğü hususlarla birlikte davacıya kadroya geçirilmeden önce uzun yıllar boyunca ödenen yol yardımı alacağının kadroya geçirilmeden önceki son dönem ihale sözleşmesinde muğlak bir ifadeyle davacı aleyhine değiştirilmesinin mümkün olmadığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Yüksek Hakem Kurulu tarafından karara bağlanan toplu iş sözleşmesinin "Taşıt yardımı" başlıklı 26 ncı maddesinde mevcut uygulamaya aynen devam edileceğinin belirtildiği, davacının kadroya geçmeden önce çalışmasının bulunduğu dava dışı alt işveren ile davalı arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde yol kenarı denetim istasyonunda çalışan işçilerin taşınmasının alt işveren tarafından sağlanan servis araçlarıyla yapılacağının düzenlendiği, somut uyuşmazlıkta davacıya davalı Kurum tarafından servis imkânının sağlandığı, davacının işçilerin işyerine gitmek için belirli bir alanda toplandığı, yol ücretinin de bu alana ulaşmak için verildiğine yönelik iddiasını ispatlayamadığı, davalı tarafından 15.05.2019 tarihine kadar yapılan uygulamanın hatalı olması sebebiyle işyeri uygulaması hâline geldiğinden bahsedilemeyeceği gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; 696 sayılı KHK kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacıya yol yardımı ücretinin ödenmesi gerekip gerekmediği, hatalı şekilde ödenen yol ücretinin işyeri uygulaması hâline gelip gelmediğine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 696 sayılı KHK ile 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye eklenen geçici 23 üncü madde.
3. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Aşağıda yazılı temyiz giderinin davacıya yükletilmesine,Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,07.12.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.