"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SAYISI : 2022/133 E., 2022/313 K.
DAVA TARİHİ : 08.07.2014
KARAR : Davanın reddi
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın reddine karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi.
Davacı vekilince temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmiş ise de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin ikinci fıkrası gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin dosya üzerinden yapılmasına karar verildikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Bankada yönetmen olarak çalışırken ... sözleşmesinin emeklilik sebebi ile son bulduğunu belirterek çalıştığı süre boyunca ödenmediğini iddia ettiği fazla çalışma ücret alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, ayrıca fazla çalışma yapacak personelin amirleri tarafından yazılı olarak görevlendirilmesi ve fazla çalışma isteğinin onaylanması gerektiğini, davacının kendisine fazla çalışma yapması konusunda yazılı talimat verildiğini kanıtlaması gerektiğini, esasen kendisine ödenen yüksek ücret nedeniyle de fazla çalışma talep edemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 26.10.2015 tarihli ve 2014/473 Esas, 2015/614 Karar sayılı kararıyla; delil durumu, tanık anlatımları ve yapılan işin niteliği itibarıyla davacının fazla çalışmasının ispatlandığı, yılda 270 saate kadar olan fazla çalışmaların ücrete dâhil olduğu, bu sebeple 270 saati aşan fazla çalışmaların dikkate alındığı gerekçesiyle dava konusu fazla çalışma alacağının kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 12.11.2018 tarihli ve 2017/17636 Esas, 2018/24136 Karar sayılı kararıyla; tanık Y.M.'nin davacıyla birlikte ortak çalışma dönemi ile sınırlı olarak belirlenen tarih aralıkları için fazla çalışmanın ispatlandığı, diğer çalışma dönemi yönünden fazla çalışmanın kanıtlanamadığı gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 05.10.2021 tarihli ve 2019/51 Esas, 2021/337 Karar sayılı kararıyla; tanık Y.M.' nin 22.09.2011-27.02.2014 tarihlerinde, davacının ise 03.10.2011-29.04.2014 tarihleri arasında davalının Çiğli şubesinde çalıştıkları, bu nedenle bozma ilâmı doğrultusunda tanık Y.M.'nin davacı ile birlikte çalıştığı 03.10.2011-27.02.2014 tarihleri arasındaki dönem için fazla çalışma alacağının hesaplandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı ve davalı vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Dairemizin 08.03.2022 tarihli ve 2022/2670 Esas, 2022/2901 Karar sayılı kararıyla; davacının yıllık 270 saatlik fazla çalışmasının karşılığının ücretine dâhil olduğu hususunun uyulmasına karar verilen bozma ilâmı kapsamı dışında kaldığı, bu husus dikkate alınmadan karar verilmesinin hatalı olduğu, yılda 270 saati aşan fazla çalışma bulunmadığı gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; bozma ilâmı doğrultusunda davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; Yargıtayın ilk bozma kararı ile kabul ettiği esaslara aykırılık oluşturacak şekilde ikinci bir bozma kararı vermemesi gerektiğini ancak somut olayda iki bozma kararının birbiri ile çeliştiğini, dosya kapsamında ibraz edilen belgeler ve tanık anlatımlarına itibar edilmediğini belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma istemine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 ve 63 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,14.02.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.