"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (...) Mahkemesi
SAYISI : 2022/108 E., 2022/628 K
DAVA TARİHİ : 23.02.2015
KARAR : Davanın kısmen kabulü
TEMYİZ EDENLER : Davalılar vekilleri
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı ... (...) vekili ve davalı ... (ÇEDAŞ) vekili tarafından temyiz edilmekle; yapılan ön inceleme sonucunda gereği düşünüldü:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 427 nci maddesi uyarınca temyiz edilemez. Temyize konu edilen miktarın kesinlik sınırının altında kalması hâlinde 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 427 ve 432 nci maddeleri uyarınca temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekir.
Dosya içeriğine göre davalı ... aleyhine hüküm altına alınan ve temyize konu edilen toplam miktar 4.613,80 TL olup Mahkemenin karar tarihi itibarıyla kesinlik sınırı olan 5.810,00 TL’nin altında kaldığı anlaşılmakla; davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
Davalı ÇEDAŞ vekilinin gerekli şartları taşıdığı anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin ... Artvin İl Müessese Müdürlüğü bünyesinde alt işveren şirket işçisi olarak 2004 yılında çalışmaya başladığını, değişen alt işveren şirketler nezdinde çalışması devam ederken özelleştirme kapsamında işyerinin diğer davalıya devredildiğini ve 20.09.2012 tarihinde norm kadro fazlalığı gerekçesi ile ... sözleşmesinin sonlandırıldığını ileri sürerek ödenmeyen kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücret alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1. Davalı ... vekili cevap dilekçesinde; husumet yönünden davaya itirazlarının olduğunu, kabul anlamına gelmemek üzere, 4857 sayılı ... Kanunu'nun (4857 sayılı Kanun) 6 ncı maddesi uyarınca işyeri devrinden dolayı devreden işverenin sorumluluğunun iki yıl ile sınırlı olduğunu, müvekkili Şirket ile diğer davalı arasında yapılan devir sözleşmesinin tarihinin 24.07.2006, işyeri devir tarihinin 30.09.2010 olduğu dikkate alındığında iki yıllık sorumluluk süresinin dolması nedeniyle müvekkili Şirkete husumet yöneltilmesinin hatalı olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
2. Davalı ÇEDAŞ vekili cevap dilekçesinde; dava dilekçesinde ileri sürülen hususların gerçeği yansıtmadığını, 15.07.2011-20.09.2012 tarihleri arasındaki kıdemine istinaden müvekkili Şirket tarafından davacının banka hesabına kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin alacakları karşılığı toplam 4.881,55 TL ödeme yapıldığını, davacının müvekkili Şirketten kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağı kalmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 16.03.2016 tarihli ve 2015/82 Esas, 2016/245 Karar sayılı kararı ile; davacının önce davalı ... bünyesinde daha sonra ise diğer davalı ÇEDAŞ bünyesinde değişen alt işveren şirketlerin işçisi olarak kesintisiz çalıştığı, asıl işveren konumundaki davalı ...'ın işletme hakkı devir sözleşmesi ile işyerini diğer davalıya devrinde işyerinde alt işveren şirket işçisi olarak çalışan davacının kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağından sorumluluğunun bulunmadığı, devralan davalı ÇEDAŞ'ın ise sorumlu olduğu gerekçesiyle davanın davalı ... yönünden reddine, davalı ÇEDAŞ yönünden ise kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi davalı ÇEDAŞ vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 16.12.2019 tarihli ve 2017/26141 Esas, 2019/23427 Karar sayılı ilâmı ile; davalı ÇEDAŞ vekilinin diğer temyiz itirazları reddedilerek, Mahkemece ...'ın işyerini devrettiğinden sorumluluğunun bulunmadığına ilişkin kabulünün yerinde olmadığı, Özelleştirme Yüksek Kurulunun ...'ın, ÇEDAŞ'daki %100 oranındaki hissesinin blok satışının tamamlandığı 07...2010 tarihi esas alınarak, işyerini devreden davalı ...'ın kıdem tazminatından kendi çalışma dönemi ile sınırlı sorumluluğu bulunduğu dikkate alınarak hesaplama yapılarak ...'ın sınırlı sorumluluğu yönünde hüküm kurulması gerekirken bu hususun dikkate alınmamasının hatalı oduğu gerekçesi ile Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 08.09.2021 tarihli ve 2020/69 Esas, 2021/402 Karar sayılı kararı ile; ...'ın kıdem tazminatından sorumluluğunun davacının işe giriş tarihi olan 03.09.2004 tarihi ile Özelleştirme Yüksek Kurulunun ...'ın, ÇEDAŞ'daki %100 hissesinin blok satışının tamamlandığı tarih olan 07...2010 tarihi arasındaki süre ile sınırlı olduğu, diğer davalı ÇEDAŞ'ın kıdem tazminatı sorumluluğunun ise 03.09.2004-20.09.2012 tarihleri arasında olduğu, davacıya ödenen kıdem tazminatı tutarının mahsubu gerektiği gerekçesiyle net 4.613,80 TL kıdem tazminatının, fesih tarihi olan 20.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı ...'dan alınarak davacıya ödenmesine, net 8.507.50 TL kıdem tazminatının, fesih tarihi olan 20.09.2012 tarihinden itibaren işleyecek mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte davalı ÇEDAŞ'dan alınarak davacıya ödenmesine karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi davalı ... ve davalı ÇEDAŞ vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Dairemizin 27.01.2022 tarihli ve 2022/9 Esas, 2022/1347 Karar sayılı ilâmı ile; davalılar vekillerinin diğer temyiz itirazları reddedilerek, Mahkemece; davacının tüm çalışma dönemi için tespit edilen kıdem tazminatı tutarı olan 8.507,50 TL’den davalılardan ...'ın sorumluluğunun 4.613,80 TL ile sınırlı olduğu gözetilmeksizin karar verilmesinin hatalı olduğu ve Yargıtay tarafından bozma konusu yapılmayan ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacakları yönünden hüküm kurulmamasının doğru olmadığı, Mahkeme tarafından bozmadan sonra verilecek kararda bozma kapsamı dışında kalsın ya da kalmasın her bir taleple ilgili olarak 6100 sayılı Kanun'un 297 nci maddesine uygun şekilde yeniden hüküm kurulması gerektiği gerekçesi ile Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının tüm çalışma dönemi için tespit edilen kıdem tazminatı tutarı olan 8.507,50 TL'den davalılardan ...'ın sorumluluğunun 4.613,80 TL ile sınırlı olduğu da belirtilerek davacının ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağı ödenmesi yönünden davalı ... aleyhine açmış olduğu davanın reddine ve davacının ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağı ödenmesi yönünden davalı ÇEDAŞ aleyhine açtığı davanın kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalılar vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı ÇEDAŞ vekili, davacının talep ettiği alacaklara hak kazanmadığını, bozma ilâmı öncesi verilen ilk hükme istinaden bakiye karar ve ilâm harcı ödendiği hâlde müvekkili aleyhine işbu temyize konu karar ile bakiye karar ve ilâm harcına hükmedilmesinin yerinde olmadığını belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalıların sorumluluklarının belirlenmesi ve yargılama giderlerinin hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
3. Değerlendirme
1. Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı ÇEDAŞ vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Somut uyuşmazlıkta bozma öncesinde davalı ÇEDAŞ tarafından Mahkemenin 16.03.2016 tarihli hükmü gereği 29...2016 tarihinde Trabzon Hızır Bey Vergi Dairesine yatırılan karar ve ilâm harcının (740,82 TL karar ve illâm harcı + 6,23 TL gecikme zammı ile birlikte 747,05 TL olmak üzere) bozma sonrası hüküm altına alınan bakiye karar ve ilâm harcından mahsup edilmesi gerektiğinin düşünülmemesi hatalı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki bu hatanın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 438 inci maddesinin yedinci fıkrası hükmü uyarınca Mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
A. Davalı ... Temyizi Yönünden
Davalı ... vekilinin temyiz dilekçesinin miktardan REDDİNE,
B. Davalı ÇEDAŞ Temyizi Yönünden
1. Davalı ÇEDAŞ vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine,
2. Davalı ÇEDAŞ vekilinin Mahkeme kararına yönelik temyiz itirazının kabulü ile Mahkeme kararının, hüküm fıkrasının (4) numaralı bendinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak; yerine, “4. Dava değeri üzerinden alınması gereken 987,79 TL harçtan dava açılışında alınan 51,24 TL peşin harç ile ıslah suretiyle tahsil edilen 195,72 TL ve 29...2016 tarihinde davalı ÇEDAŞ tarafından yatırılan 740,82 TL karar ve ilâm harcı mahsul edilerek bakiye 0,01 TL harç tutarının davalılardan tahsili ile Hazineye gelir kaydına,” ibaresinin yazılması suretiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
Peşin alınan temyiz harcının istek hâlinde ilgililere iadesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
....03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.