"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 7. İş Mahkemesi
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Bakanlığa bağlı şiddet önleme ve izleme merkezinde şoför olarak 01.06.2016 tarihinden itibaren alt işveren şirketler aracılığıyla çalışmakta iken 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) ile kadroya geçirildiğini ve hâlen çalışmaya devam ettiğini, bireysel iş sözleşmesinde ücretinin asgari ücretin en az % fazlası olarak düzenlendiğini, ayrıca toplu iş sözleşmesi uyarınca %4 oranında zam yapılması gerektiğini, 2018 Aralık ayındaki ücretinin rıza alınmadan tek taraflı olarak işveren tarafından düşürüldüğünü, davacının pandemi döneminde Bakanlıkça yayımlanan genelge çerçevesinde başta tüm çalışanların 15 gün aralıksız olarak daha sonra ise 10'ar günlük sürelerle çalışmalarını sürdürdüğünü, bu çalışmanın işyerinden çıkmadan 24 saat usulü ile yapıldığını, toplu iş sözleşmesi gereği %10 tutarındaki gece zammının, 24 saat nöbetlerde 11 saati aşan çalışmaların ve günlük 7,5 saati aşan çalışmaların karşılığının ödenmediğini, hafta tatili çalışmasında 2 yevmiye, ulusal bayram ve genel tatil çalışmasında ise 3 yevmiye tutarında ücret ödenmesi gerektiğinin toplu iş sözleşmesinde kararlaştırıldığını ancak söz konusu ücretlerin de ödenmediğini beyan ederek ücret farkı, ikramiye, ilave tediye, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ücret alacakları ile gece zammı alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; öncelikle zamanaşımı def'inde bulunduklarını, davacının çocuk destek merkezinde şoför olarak çalıştığını, pandemi döneminde yayımlanan genelge gereğince 11 saati aşmayacak şekilde çalışanların 08.00-17.00 ve 16.00-00.00 saatleri arasında iki vardiya hâlinde çalıştırıldığını, davacının ise 14 gün çalışma 14 gün dinlenme şeklinde denkleştirme esasına göre 16.00-00.00 saatleri arasında çalıştığını, ödenmeyen fazla çalışma ücreti alacağının bulunmadığını, davacının denkleştirme esası gereğince çalıştığı her vardiyadan sonra dinlendirildiğini, yazılı kayıtların dikkate alınması gerektiğini, işyerinde dinlenerek geçirilen sürelerin çalışma süresinden sayılamayacağını, davacının gece zammı, hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil alacakları bulunmadığını, diğer alacakların da mevzuat hükümleri gereğince bordroda tahakkuk ettirilerek ödendiğini, davacının tüm haklarının noksansız olarak ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; taraflar arasında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinde asgari ücretin yüzde fazlası şeklinde bir düzenleme bulunmadığından davacının ücret alacağı tespit edilemediği; bununla birlikte her ne kadar 6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı Müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Hakkında Kanun (6772 sayılı Kanun) ile kamu çalışanlarına 52 gün tutarında ilave tediye alacağı ödeneği düzenlenmiş ise de ücret farkı çıkmadığı için davacının alacağı olduğu ispatlanamadığı, davacının ikramiye fark alacağının da bulunmadığının anlaşıldığı, diğer yandan ücret bordrolarında ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin 3 kat üzerinden tahakkuk ettirildiğinin görüldüğü, günlük devam çizelgesi formlarıyla davacının kesintisiz 7 gün çalışmasının olmadığının tespit edildiği; ayrıca davacının yedi günlük zaman dilimi içerisinde hafta tatilini
kullandığının görüldüğü, davacının fazla çalışma ve gece çalışması yaptığının da ispatlanamadığı, nitekim sunulan puantaj kayıtlarından davacının ödenmeyen işçilik alacağı bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekilli; çalışma düzeninin hatalı belirlendiğini, aralıksız çalışma döneminin dikkate alınmadığını, toplu iş sözleşmesi hükümlerinin hatalı değerlendirildiğini, fazla çalışmaya dair ödemenin ilgili ayla ilgili mahsuba tâbi tutulabileceğini, davacının 7,5 saati aşan gece çalışmasına muvafakati bulunmadığını, hesaplamaların eksik olduğunu, ücret seviyesine dair kabulün hatalı olduğunu belirterek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Taraflar arasında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinin 4 üncü maddesinde ücretin açıkça belli bir % veya oran dâhilinde arttırılmasına yönelik hüküm bulunmadığı, ücretin toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre belirleneceğinin belirtildiği, Yüksek Hakem Kurulu tarafından karar bağlanan toplu iş sözleşmesi hükümlerindeki artışların yapıldığının tespit edildiği, bu nedenle davacının eksik ücret ödenmesinden kaynaklı ücret fark, ikramiye fark ve ilave tediye fark ücretlerinin bulunmadığı, diğer yandan davalı tarafça sunulan davacının imzasını taşıyan puantaj kayıtlarına çalışma düzeninin belirlenmesinde itibar edilmesinin yerinde olduğu, sunulan bordrolara göre davacıya hak etmiş olduğu fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücretleri ve gece zammı alacağının ödendiği anlaşıldığından, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, fark ücret, ikramiye, ilave tediye, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, hafta tatili ve gece zammı alacaklarına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri,
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32 inci, 41 inci, 44 üncü, 69 uncu maddeleri,
3. 6772 sayılı Kanun'un 1 nci maddesi dördüncü fıkrası.
3. Değerlendirme
1. Bölge Adliye Mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.11.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.