Logo

9. Hukuk Dairesi2024/13137 E. 2025/770 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davalı idarenin, alt işveren işçisinin kıdem ve yıllık izin ücretinden sorumlu olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Yemek hizmetinin yardımcı iş niteliğinde olduğu ve davalı idare ile alt işveren arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisi bulunduğu gözetilerek, davalı idarenin alt işveren işçisinin kıdem ve yıllık izin ücretinden sorumlu olduğuna ve Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2024/2626 E., 2024/2629 K.

İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 1. İş Mahkemesi

SAYISI : 2023/381 E., 2024/315 K.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin hizmet alım sözleşmesi kapsamında davalı Bakanlığa yemek hizmeti veren alt işveren firmalar nezdinde yemek işinde servis elemanı olarak çalıştığını, toplu iş sözleşmesi imzalamaya yetkili sendika üyesi olduğunu, sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini, kıdem tazminatına hak kazandığını, kullandırılmayan ve ücreti ödenmeyen yıllık izninin bulunduğunu ileri sürerek kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müvekkili Bakanlığın işçisi olmadığını, Bakanlığın ihale makamı konumunda olduğunu, davacının çalışmalarından Bakanlığın sorumlu olmadığını, talep edilen alacaklardan davacının çalıştığı firmaların sorumlu olduğunu, alacakların zamanaşımına uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının davalı Bakanlığa ait işyerinde alt işverenler nezdinde servis elemanı olarak çalıştığı, davalının asıl işveren olarak dava konusu alacaklardan sorumlu olduğu, davacının iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiği, alacakların zamanaşımına uğramadığı, yıllık ücretli izinlerin tamamının kullandırılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; dava konusu alacakların zamanaşımına uğramadığı, davacının imzalanan hizmet alım sözleşmeleri kapsamında alt işveren işçisi olarak davalı Bakanlığa ait hastanede yemek işinde çalıştığı, yemek işinin yardımcı iş mahiyetinde olduğu, Bakanlık ile ihaleyi alan şirketler arasında asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunduğu, bu hâliyle davacının çalışmalarından davalı Bakanlığın asıl işveren sıfatı ile sorumlu olduğu, davacının kısmi dava açmasına yasal bir engel bulunmadığı, emeklilik nedeniyle iş sözleşmesi sona eren davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, çalıştığı süre içerisinde hak kazandığı yıllık izinlerin bir kısmının kullandırılmadığı, sözleşmenin feshini takiben ücrete dönüşen yıllık izin alacağının ödendiği olgusunun işveren tarafından ispat edilemediği, alacak kalemlerine uygulanan faiz türü ve başlangıç tarihinde bir hatanın bulunmadığı gerekçesiyle davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili temyiz dilekçesinde;

1. Dava konusu alacakların zamanaşımına uğradığını,

2. Bakanlık ihale makamı olduğundan husumet yokluğundan davanın reddi gerektiğini,

3. Dava konusu alacakların kısmi davaya konu edilemeyeceğini,

4. Davacının dava konusu alacaklara hak kazanmadığını,

5. Yıllık izin ücreti alacağının hatalı hesaplandığını,

6. Alacaklara uygulanan faiz türü ve başlangıç tarihlerinin hatalı olduğunu ileri sürmüştür.

B. Değerlendirme ve Gerekçe

Uyuşmazlık; husumet, zamanaşımı, dava konusu alacaklara hak kazanılıp kazanılmadığı, yıllık izin ücretinin hesaplanması, faiz türü ve başlangıç tarihine ilişkindir.

Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,

Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

22.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.