"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
KARAR : Davanın kısmen kabulü
TEMYİZ EDENLER : Taraf vekilleri
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının ikinci kez bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı taraf vekilleri tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin fazla çalışma ve yıllık izin ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, fazla çalışma yaptırılmasına, ulusal bayram ve genel tatil günleri ile hafta tatillerinde de çalışmasına rağmen alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının aralıklı olarak çalıştığını, önceki dönem çalışmalarının zamanaşımına uğradığını, ücret alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 14.01.2016 tarihli kararı ile; davacının davalıya ait işyerinde 12.01.2012-04.07.2014 tarihleri arasında 13 yıl 9 ay 11 gün çalıştığı kabul edilerek 01.06.2015 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 13.03.2019 tarihli ve 2016/7654 Esas, 2019/5889 Karar sayılı kararı ile; sair temyiz itirazları incelenmeksizin Mahkemenin gerekçeli kararında tarafların iddia ve savunmalarının tartışılıp değerlendirilmediği, hangi gerekçeyle davanın kabulüne karar verildiğinin açıklanmadığı, gerekçesiz hüküm tesisinin hatalı olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 16.03.2022 tarihli kararı ile; davacının ödenmeyen alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle iş sözleşmesini sona erdirdiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, haftanın 7 günü 09.00-21.00 saatleri arasında çalıştığı, fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günleri çalışmasına rağmen karşılıklarının ödenmediği, yıllık izin alacağının bulunduğu gerekçeleriyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 26.10.2022 tarihli ve 2022/12867 Esas, 2022/13228 Karar sayılı kararı ile; davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek dosya kapsamı ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre davacının davalıya ait işyerinde 10.11.2000 - 25.05.2012 tarihleri arasında 8 yıl 1 ay 14 gün çalışmasının bulunduğu kabul edilerek hesaplama yapılması gerektiği, Mahkemece, davacı asıl çağrılarak çalışma süresi boyunca yıllık izin kullanıp kullanmadığı konusundaki beyanının alınmasından sonra oluşacak sonuca ve tüm dosya kapsamına göre değerlendirme yapılarak bir karar verilmesi gerektiği, davacının yaptığı iş ve tüm deliller birlikte değerlendirildiğinde; davacının haftanın 7 günü 09.00-19.00 saatleri arasında çalıştığının kabulüyle yapılacak hesaplama doğrultusunda hüküm kurulması, ayrıca hafta tatili günlerinde yalnızca 7,5 saati aşan çalışmalar için fazla çalışma alacağı hesaplanması gerekirken bu hususa dikkat edilmeden mükerrer alacağa sebebiyet verecek şekilde yapılan hesaplamaya göre hüküm kurulmasının hatalı olduğu gerekçeleriyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının davalıya ait işyerinde 8 yıl 1 ay 14 gün çalışması olduğunun kabulüyle yapılan hesaplama doğrultusunda hüküm kurulduğu, davacının duruşmada alınan beyan ile 4 gün babasının başında hastanede durduğu ve bu şekilde 4 gün yıllık izin yaptığının kabulüyle resen hesaplama yapıldığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili; dosya kapsamından ve tanık beyanlarından davacının kesintisiz olarak aynı işyerinde çalıştığını, bilirkişi raporunda esas alınan çalışma süreleri ve talep edilen alacaklar ile ilgili faiz başlangıç sürelerinin ve hesaplamaların hatalı olduğunu, Mahkeme gerekçesinin yetersiz olduğunu, faiz başlangıç sürelerinin açık olmadığını belirterek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; davacının yıllık izin alacağının bulunmadığını, davacının yalan yere yemin ederek Mahkemeyi yanılttığını, davacının yıllık izinlerini kullandığı hatta ihtiyaç hâlinde de serbestçe izin kullandırıldığı hususlarının tanık beyanlarıyla da sabit olduğunu, davacı tanıklarının davalıya karşı davalarının olduğunu, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ile hafta tatili alacaklarının kabulünün hatalı olduğunu, mandıra işletmelerinin çalışma şekli ve işletmesini bilen bir bilirkişiden rapor aldırılmadığını, davacının ıslah harcını yatırmadığını belirterek davanın reddi istemiyle temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacının davalıya ait işyerinde çalışma süresi, yıllık izin, fazla çalışma ve hafta tatili alacaklarının hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41, 46, 53, 54, 57 ve 63 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edenlerden davalıya yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
18.12.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.