"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 26. Hukuk Dairesi
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Bakanlığa bağlı Hastanede alt işverenler nezdinde çalıştığını, 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname (696 sayılı KHK) kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçtiğini, davacının kadroya geçişi sırasında davalı Kurum ve davacı arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesi gereği ücretinin, asgari ücretin %55,25 oranında fazlası olarak belirlendiğini; ancak 2019 yılından itibaren iş sözleşmesinde yazılı oran uygulanmadan eksik ücret ödemesi yapıldığını, buna bağlı olarak fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının eksik ödendiğini ileri sürerek fark ücret, fark ikramiye, fark ilave tediye, fark fazla çalışma, fark ulusal bayram ve genel tatil çalışması ücreti ile fark hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; talep konusu alacakların zamanaşımına uğradığını, 696 sayılı KHK kapsamında 02.04.2018 tarihinden itibaren sürekli işçi kadrosunda çalışmaya başlayan davacının 31.12.2018 tarihli ücreti korunarak üzerine %4 oranında zam yapıldığı, davacının ücretinin 2019 yılı asgari ücret seviyesine çekilerek
bu ücrete %4 oranında zam uygulanmış olmadığından ücretin düşürülmesinin söz konusu olmadığını, davacının dava dilekçesinde talep etmiş olduğu alacaklara hak
kazanamayacağını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Bölge Adliye Mahkemesinin ortadan kaldırma kararı üzerine ek rapor alındığı, davacının kadroya geçişi sırasında taraflar arasında imzalanan bireysel iş sözleşmesinin 7. maddesinde davacının ücretinin her ay asgari ücretin belirli bir oran fazlası olacağına dair düzenleme olduğu, buna göre yapılan hesaplamanın dosya kapsamına uygun olduğu ve hükme esas alındığı belirtilerek davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; somut olayda davacının ücretinin sürekli işçi kadrosuna geçişin yapıldığı 02.04.2018 tarihinden itibaren asgari ücretin %55,25 fazlası olarak tespit edildiği, belirsiz süreli iş sözleşmesine göre davacının alması gereken ücret ile ödenen ücret arasındaki fark tespit edilerek alacağın hesaplandığı, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacakları yönünden; ödenmesi gereken ücret ile ödenen ücret arasındaki fark tutarlar üzerinden alacaklara hükmedilmiş olmasının isabetli olduğu, iş sözleşmesinde davacıya asgari ücretin %55,25 fazlasının ödeneceğinin açıkça düzenlenmiş olması karşısında, fark ücret alacağı yönünden davanın kabulü yönündeki İlk Derece Mahkemesi kararında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353/1- (b) hükmü gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davalı ... vekili temyiz dilekçesinde;
1. Davacının kadroya geçiş anında aldığı ve kendisine ödenen ücretin öncelikle belirlenerek bu ücretin geçiş sırasında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesiyle aynı olup olmadığının tespiti gerektiğini,
2. Kararın hukuka aykırı olduğunu ve davacının müvekkili Kurumdan herhangi bir alacağı bulunmadığını, ücret bordrolarından anlaşılacağı üzere davacının 31.12.2018 tarihli ücreti korunarak üzerine %4 oranında zam yapıldığını, herhangi bir ücret indirimine gidilmediğini, ikramiye ve ilave tediye alacaklarına itiraz ettiklerini,
3. Toplu iş sözleşmelerinin imzalanmasıyla birlikte davacıya geçmişe dönük olarak toplu iş sözleşmelerinden kaynaklanan fark alacaklarının ödendiğini,
4. İş Kanunu'na göre işçiyi, ücreti, işyeri, işyerindeki işi ve konumu, sorumluluğu veya sosyal ve aile yaşamı gibi yönlerden esaslı bir tarzda etkileyen her değişikliğin esaslı değişiklik olup ancak tarafın açık muvafakati ile yapılabileceğini, bu bağlamda müvekkili İdarenin iradesini yansıtmayan ve davalının iradesi ve istediği dışında yazılan oranın geçersiz olduğunu,
5. Davacının sürekli işçi kadrosuna geçmesiyle ihale sözleşmesinde belirtilmiş olan önceki düzenleme ve oranların geçerliğini yitirdiğini,
6. Dava konusu alacakların ıslah tarihi itibarıyla zamanaşımına uğradığını ve ıslaha karşı savunmalarına itibar edilemeden karar verildiğini,
7. Uygulanan faiz türü ve faiz başlangıç tarihlerine itiraz ettiklerini beyan etmiş ve inceleme sırasında resen gözetilmesi gereken diğer nedenlerle kararın bozulması gerektiğini ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, 696 sayılı KHK ile sürekli işçi kadrosuna geçen davacının ücretinin tespiti ile fark alacaklara hak kazanıp kazanmadığına ve varsa alacakların hesaplanmasına ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
696 sayılı KHK kapsamında kadroya geçen işçilerin geçiş aşamasındaki ücretlerinin tespiti ile bireysel iş sözleşmesinin ücrete ilişkin hükmünün ileriye etkisine ilişkin ilke ve esaslar, Dairemizin 03.05.2023 tarihli ve 2023/3001 Esas, 2023/6593 Karar sayılı kararında açıklanmıştır.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
25.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.