"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ: Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 30. Hukuk Dairesi
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davacının 2013-2017 tarihleri arasında davalının yurt içi ve yurt dışında bulunan işyerlerinde elektrik teknikeri sıfatıyla çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin, hafta tatili ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; husumet itirazlarının olduğunu, alacakların zamanaşımına uğradığını, yurt dışındaki kurallara göre çalıştırılan işçilerin Türk hukukuna göre alacak takibi yapmasına imkân verilmemesi gerektiğini, yabancı hukuk ve yabancı mahkemenin yetkisi sebebi ile yetki itirazında bulunduklarını ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
Bölge Adliye Mahkemesinin 09.03.2024 tarihli kaldırma kararı üzerine yeniden yapılan yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının 28.10.2014-16.11.2017 tarihleri arasında fasılalı olarak Rusya’da bulunan davalıya ait işyerinde çalıştığı, uyuşmazlığa Rusya iş mevzuatının uygulanması gerektiği, İlk Derece Mahkemesince Rusya Federasyonu İş Kanunu'nun mahkemeye başvurma sürelerinin düzenlendiği 392. maddesinde belirtilen sürelerin, hak düşürücü süre olduğu belirtilmişse de yeniden yapılan değerlendirmede bu sürelerin zamanaşımı süresi niteliğinde olduğu sonucuna varıldığı, Rusya iş mevzuatı kapsamında sürelerin yeniden işletilmesi ya da başlatılmasını gerektirir bir durum olmadığının anlaşıldığı, davacının alacak taleplerinin Rusya iş mevzuatına göre fesih ve dava tarihleri dikkate alındığında 1 yıllık zamanaşımı nedeni ile reddi gerektiği gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
1. Kamu düzeni ve emredici kurallar açısından Türk hukukunun uygulanması gerektiğini,
2. Mahkemeye başvuru süresinin başlaması için işten çıkarma emrinin veya çalışma kitabının bir kopyasının işçiye verilmesi gerektiğini,
3. Rusya Federasyonu İş Kanunu'nun 392. maddesi gereği, geçerli sebeplerden dolayı sürelerin dolması nedeniyle sürenin mahkeme tarafından yenilenmesi gerektiğini,
4. İşçinin hakkının ihlal edildiğini öğrendiği ya da öğrenmesi gerektiği tarihin ispatına ilişkin yükümlülüğün davalı işverene ait olduğunu,
5. Kararın, sürpriz karar verme yasağına ve hukuki güvenlik ilkesine aykırı olduğunu ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, iş sözleşmesine uygulanacak hukuk, zamanaşımı ve davanın süresinde açılıp açılmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine ,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.