"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/1456 E., 2024/1768 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Manisa 2. İş Mahkemesi
SAYISI : 2023/348 E., 2024/564 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; davalı Bakanlığın 18.03.2022 tarihli ve 108488 sayılı yetki tespit yazısı ile davalı Sendikanın müvekkiline ait işyerinde toplu iş sözleşmesi imzalamak için yetkili olduğunun tespitine karar verildiğini, davalı Sendikanın müvekkiline ait işyerinde 17.03.2022 tarihindeki toplam çalışan sayısının yarısından fazla üye kaydetmiş olmasının gerekli olduğunu, müvekkilinin işçi sayısının hatalı şekilde 92 olarak belirtildiğini, ancak başvuru tarihi olan 17.03.2022 tarihinde işyerindeki toplam işçi sayısının 91 olduğunu, davalı Bakanlık yazısında işçi sayısının hatalı yazılmış olmasının üye sayısının da hatalı olarak hesaplanmasına neden olabileceğini, açıkça hesap hatası yaptığı anlaşılan davalı Bakanlığın hesaplama usullerine dair başka hatalar da yapmış olmasının kuvvetle muhtemel olduğunu ileri sürerek Bakanlığın 18.03.2022 tarihli ve108488 sayılı yetki tespitinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1. Davalı Sendika vekili cevap dilekçesinde; davacının itirazlarının hiçbir hukuki dayanağı bulunmadığını, açılan davanın amacının toplu iş sözleşmesine ilişkin süreci uzatmak olduğunu, davacı tarafın dava dilekçesinde işyerinde çalışan işçi sayısının hatalı olarak belirlendiğini ve işbu durumun üye sayısının da hatalı olarak hesaplanmasına neden olabileceğine dair iddiasının soyut, ihtimale dayalı ve mesnetsiz olduğunu, davacı tarafın iddialarının hukuki dayanaktan yoksun olduğunu, sadece kötüniyetli bir şekilde yetki tespiti sürecini uzatmaktan ibaret olduğunu belirterek ve dilekçesinde yazılı diğer sebeplerle davanın reddini istemiştir.
2. Davalı Bakanlık vekili cevap dilekçesinde; başvuru üzerine e-Devlet kapısı üzerinden yapılan üyelik işlemleri ile işveren tarafından Sosyal Güvenlik Kurumuna (SGK) yapılan işçi bildirimleri doğrultusunda alınan dökümlerde başvuru tarihi itibarıyla davacıya ait işyerinde 92 işçinin çalıştığı, bunlardan 47'sinin davalı Sendika üyesi olduğunun tespit edildiğini ve buna ilişkin 18.03.2022 tarihli ve 108488 sayılı yetki tespit yazısı taraflara gönderildiğini, yetki tespit başvuruları karşılanırken, işverenler tarafından SGK'ya yapılan işyerlerine ilişkin tescil ve işçi bildirimlerinin esas alındığını, sendika yetki sistemine SGK kayıtlarından otomasyon sistemiyle yansıyan bilgiler doğrultusunda işlem yapıldığını, davacı Şirketin aynı işkolunda bir işyeri olduğu için işyeri düzeyinde tespit yapıldığını, Bakanlık tarafından usul ve hukuka uygun olarak tesis edilen dava konusu yetki tespitinin iptalini gerektirecek bir husus bulunmadığın belirterek ve dilekçesinde yazılı diğer sebeplerle davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
1. Dosya kapsamına göre A.G., E.U. ve E.H. isimli 3 işçinin sendika üyesi olup olmadığı hususunun tespit edilemediğini,
2. Sendika üyesi kabul edilen Y.A. ile M.A.Y. isimli işçilerin üyelik kayıtlarına ulaşılamadığı hâlde bu 2 işçinin üye olarak kabul edilmesinin hatalı olduğunu ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 41. ve devamı maddeleri kapsamında yetki tespitine itiraz istemine ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
20.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.