"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 32. Hukuk Dairesi
Bölge Adliye Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacılar vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin (müteveffa) davalı işverenin Cezayir'deki işyerinde 26.07.2013-26.10.2014 tarihleri arasında demir doğrama ustası olarak net 1.350,00 Euro ücretle çalıştığını, üç öğün yemek ve kalacak yerin davalı işveren tarafından temin edildiğini, ikili vardiya düzeninde 07.50 - 18.50 ve 18.50-07.50 saatleri arası hafta tatili günleri de dâhil olmak üzere çalıştığını, çalışmasının bazı günler gece saat 22.00'ye kadar devam ettiğini, on beş günde bir gün izin kullandırıldığını, dinî bayramların ilk günü dışında ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını, fakat fazla çalışma ve tatil ücretlerinin ödenmediğini, davacının Cezayir'de iken rahatsızlandığını, 10.08.2014 tarihinde otuz günlük yıllık izne gönderildiğini, 25.09.2014 tarihinde oturum izni biten davacının rahatsızlığının 09.10.2014 tarihinde sona erdiğini, Şirket yetkilileri ile temas kurmasına ve rahatsızlığının bittiğini bildirmesine rağmen davacının 26.10.2014 tarihinde işten çıkışının verildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının (müteveffa) iş sözleşmesine devamsızlık sebebiyle haklı olarak son verildiğini, davacının fazla çalışma iddialarının yerinde olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İstanbul Anadolu 11. İş Mahkemesinin 24.06.2015 tarihli kararı ile; davacının (müteveffa) iş sözleşmesinin davalı tarafça feshedildiği, ücret bordroları ve puantaj kayıtlarının fiilî durumu yansıtmadığı, işçilik alacaklarının tanık beyanlarına göre hesaplandığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin 24.06.2015 tarihli kararına karşı süresi içinde taraf vekillerince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine Bölge Adliye Mahkemesinin 10.11.2020 tarihli kararı ile; fazla çalışma yönünden yeniden bilirkişi raporu alındığı, yurt dışı hizmet sözleşmesinin eki niteliğindeki bilgi formunda davacının çalışma süresinin belirlendiği, bu durumda haftalık 48 saat çalışmanın açıkça kabul edildiği, bu nedenle 53,2 saat çalışmayı aşan kısmın fazla çalışma kabul edilmesi gerektiği gerekçesi ile davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine, davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak esas hakkında yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Bölge Adliye Mahkemesinin 24.06.2015 tarihli kararının süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine Dairece, davacının (müteveffa) saat ücretinin ücret bordrolarında 3,00 Euro olarak belirtildiği, davacının imzası bulunan puantajlara göre fazla çalışma alacağının hesaplanması gerektiği, uygulanması gereken hukukun Türk hukuku olduğu ancak işçinin bulunduğu yer hukukuna göre kullandırılan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin tespiti hâlinde bu günlerin mahsup edilmesi gerektiği gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda, davacının ücretinin günlük 3,00 Euro, giydirilmiş brüt ücretinin ise 910,53 Euro olduğu, dosya kapsamında bulunan imzalı puantaj kayıtları ile fazla çalışma saatlerinin belirlendiği, davacının 48 saati aşan çalışmalarının fazla çalışma ücreti olarak hesaplandığı, davacının bulunduğu yer hukukuna göre kullandırılan ulusal bayram ve genel tatil günlerinin tespit edilerek mahsup edildiği gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
a. Bilirkişi raporunda alacakların eksik ve hatalı hesaplandığını,
b. Davalı tarafça dosyaya sunulan ücret bordrolarının gerçeği yansıtmadığını,
c. Müvekkilinin ücretinin kabul edilenden daha yüksek olduğunu ileri sürmüştür.
2. Davalı vekili temyiz dilekçesinde;
a . Davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini,
b. Ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davacıya eksiksiz şekilde ödendiğini ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının ücretinin tespiti ile fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücret alacaklarının ispatı ve hesaplanmasına ilişkindir.
Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeple;
Taraf vekillerinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderlerinin temyiz edenlere yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
03.02.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.