"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
SAYISI : 2022/249 E., 2023/137 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işyerinde 01.05.2006-14.04.2008 ve 04.06.2011-20.01.2014 tarihleri arasında tır şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesine haklı bir neden olmaksızın son verildiğini, fazla çalışma yapmasına, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatillerde çalışmasına karşın ücretlerinin ödenmediğini ve yıllık izin ücreti alacağı bulunduğunu ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile izin, fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının 17.01.2014 tarihinde yönetiminde bulunan ve müvekkili Şirkete ait olan araç ile yurt dışına gitmek üzere yola çıktığını, Kapıkule'de dinlenme tesisinde aracı terk ederek kaçtığını, davacının terk sırasında üzerinde 1.418,00 Euro ile 1.500,00 TL bulunduğunu, olaydan sonra Edirne Cumhuriyet Başsavcılığına şikâyette bulunulduğunu, ayrıca üzerinde bulunan emanet paraları iade etmesinin istendiğini, davacının 01.02.2010 tarihinde işe başladığını ve 21.01.2013 tarihinde kendi isteğiyle işten ayrıldığını, 5.065,00 TL'nin davacının banka hesabına yatırıldığını, buna ilişkin dekont ve ibraname bulunduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 22.04.2016 tarihli ve 2014/11 Esas, 2016/147 Karar sayılı kararıyla; iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haksız olarak sona erdirildiğinin anlaşıldığı, denetime ve hüküm kurmaya elverişli olan 11.08.2015 tarihli bilirkişi raporunun hükme esas alındığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
2. Dairemizin 11.02.2020 tarihli ve 2016/26109 Esas, 2020/1875 Karar sayılı kararı ile; gerekçesiz karar yazılmasının adil yargılanma hakkının ihlali olduğu gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 04.12.2020 tarihli ve 2020/89 Esas, 2020/265 Karar sayılı kararıyla; iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından kıdem tazminatının ödenmemesini gerektirecek haklı bir neden bulunmaksızın feshedildiğinin anlaşılmasına göre davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, davalı işveren tarafından önel verilmemesi nedeniyle ihbar tazminatı isteminin kabulü gerektiği, davacının fazla çalışma, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışma yaptığına ilişkin iddiası yönünden beyanlarına başvurulan tanık anlatımlarına göre davacının sefere çıktığı zamanlarda haftanın 7 günü 11 saat dinlenme saatleri hariç aralıksız çalışıldığı, bu seferlerin ayda iki kere olduğu, sefere çıkılmayan zamanlarda ise cumartesi pazar çalışılmadığı, haftanın 5 günü sabah 08.00 ile akşam 18.00 saatleri arasında çalışıldığı, hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalışıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 12.05.2022 tarihli ve 2022/4970 Esas, 2022/5929 Karar sayılı kararı ile; davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, uluslararası tır şoförü olan davacı işçinin yurt dışına gitmek üzere yola çıktıktan sonra davalıya ait tırı park yerinde bırakıp aracı terk ettiği ve aynı anda işi de bıraktığı, haklı nedenle dahi olsa iş sözleşmesini fesheden tarafın ihbar tazminatı talep edemeyeceği gözetilerek buna yönelik istemin reddi gerektiği, davacının yapılan işin niteliği itibarıyla fazla çalışma ücretine hak kazanmasının mümkün olmadığı, davacının talep döneminde yurt dışında bulunduğu sürelere ilişkin pasaport kayıtları temin edilerek hafta tatili ile ulusal bayram ve genel tatil çalışmalarının bu kayıtlara göre belirlenerek sonucuna göre bu alacaklar ve kıdem tazminatı talebi hakkında karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak bilirkişiden ek rapor alındığı, 05.04.2023 tarihli bilirkişi raporunun denetime ve hüküm kurmaya yeterli olduğu buna göre hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile kıdem tazminatı taleplerinin hüküm altına alınması gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; fazla çalışma ücret alacağı ile ihbar tazminatı alacağının reddine ilişkin verilen kararın hatalı olduğunu ileri sürerek temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacının ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17, 41 ve 63 üncü maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında özellikle temyiz edenin sıfatına göre bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
12.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.