"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2021/227 E., 2023/830 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının ikinci kez bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Şirkete ait işyerinde 20.06.1996-31.07.2013 tarihleri arasında kesintisiz olarak çalıştığını, alt işverenlerin ihale yolu ile belirli periyodlarda değişmesine rağmen daimi olarak davalı işyerinde asıl işveren sıfatı ile istihdam edildiği, alt işverenlerce sigorta girişlerinin yapıldığı, iş sözleşmesinin tek taraflı ve haklı sebebe dayanmaksızın feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti alacaklarını talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'i ve husumet itirazında bulunmuş ve davacının müvekkili Kurum çalışanı olmadığını, aralarında herhangi bir iş sözleşmesi bulunmadığını, dava dışı alt işveren şirketlerinin işçisi olduğunu, Sosyal Güvenlik Kurumu primlerinin, ücretlerinin ve bütün alacaklarının bu şirketler tarafından ödendiğini, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 23.10.2023 tarihli ve 2021/227 Esas, 2023/830 Karar sayılı kararı ile; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. İlk Bozma Kararı
1. Mahkemenin 31.03.2015 tarihli ve 2013/433 Esas, 2015/228 Karar sayılı kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
2. Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 09.07.2018 tarihli ve 2015/21096 Esas, 2018/14956 Karar sayılı kararı ile; hizmet süresinin tam olarak belirlenip kesintili çalışma olup olmadığının tespiti, alt işverenlerden özlük dosyasının teminine yönelik işlem yapılması, temerrüt tarihi olarak 21.08.2013 tarihinin dikkate alınması, davacının giydirilmiş ücretinin tespitinde yemek yardımının eklenmemesi, davaya karşı zamanaşımı def'inin gözetilmesi ve 10 saatlik çalışma için 1 saat ara dinlenme süresi düşülmesi gerektiği gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin 13.02.2020 tarihli kararı ile; uyulan bozma kararı doğrultusunda yapılan araştırmalar ile bozmadan sonra düzenlenen bilirkişi raporunda yapılan tespitler göz önünde tutularak bilirkişi raporunun (B) seçeneğine göre bozma öncesi Mahkeme kararında belirtilen gerekçelerle, davacının kıdem tazminatına ve ihbar tazminatına hak kazandığı, bir kısım izin ücreti alacağı ile fazla çalışma ücreti alacağına hak kazandığı anlaşıldığından davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
C. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin 13.02.2020 tarihli ve 2018/247 Esas, 2020/30 Karar sayılı kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz talebinde bulunmuştur.
2. Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 26.04.2021 tarihli ve 2021/4243 Esas, 2021/8374 Karar sayılı kararı ile; Mahkemece bozma ilâmına uyulmasına rağmen, belirtilen hususlarla ilgili gerekli araştırma ve inceleme yapılmadığı gibi davacının beyanının da tespit edilmediği, bu hâli ile uyulan bozma ilâmının "2" ve "3" numaralı bentlerinin gereğinin yerine getirilmediği, ayrıca bozma ilâmının "4" numaralı bendinde dava dışı işverenlerden davacıya ait özlük dosyasının teminine yönelik işlemlerin yapılması gerektiği belirtilmesine rağmen Mahkemece bu yönde de gerekli araştırma yapılmadığı gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verilmiştir.
D. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; Mahkemece Yargıtay ilâmı akabinde yapılan inceleme sonucunda, davacının işyeri özlük dosyasının teminine yönelik işlemler yapılıp davacı asıl isticvap edilerek davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; cevap dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davacının çalışma süresinin tespiti ile buna göre kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti alacaklarının hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. Mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14 üncü maddesi.
3. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17, 41, 59 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
12.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.