"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
EK KARAR TARİHİ : 11.03.2024
SAYISI : 2023/99 E., 2024/5 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
TEMYİZ EDENLER : Davalı vekili ile davacı asıl
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 29.12.2022 tarihli kararı ile kararın ikinci kez bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın taraf vekillerince temyizi üzerine, Mahkemece 11.03.2024 tarihli ek karar ile davacının temyiz talebinin süresinden sonra verilmesi sebebiyle reddine karar verilmiştir.
Ek karar davacı tarafından temyiz edilmekle; süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildi.
Dosya içeriğine göre Mahkeme kararının davacıya 08.02.2024 tarihinde tebliğ edildiği, davacı tarafından kararın 21.02.2024 tarihinde temyiz edildiği görülmüştür. Bu durumda temyiz dilekçesinin süreden reddine ilişkin ek kararın hatalı olduğu anlaşılmakla; 11.03.2024 tarihli ek kararın bozularak ortadan kaldırılmasına karar verilmesi gerekir.
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen asıl kararı davalı vekili ile davacı asıl tarafından temyiz edilmekle, ek kararın kaldırılmasına karar verildikten sonra; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı asıl dava dilekçesinde; davalı işyerinde diş hekimi olarak çalışırken iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı neden olmaksızın feshedildiğini, diş hekimi olarak çalışmasına rağmen ihale ile temizlik işlerini alan firmalar üzerinden temizlik görevlisi olarak gösterildiğini ileri sürerek diş hekimi olarak davalı işverenin işçisi olduğunun tespiti ile kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, kötüniyet tazminatı ile fark ücret alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının hizmet tespiti ve alacak davası açtığını, bu iki talebin ayrı davalarda görülmesi gerektiğini, davacının 1998 yılında davalı Üniversite bünyesinde vizesiz geçici işçi pozisyonunda işe başladığını, Sayıştay Başkanlığı Denetçileri tarafından düzenlenen 25.04.2002 tarihli yazı ile davalı Üniversitede vizesiz işçi çalıştırılamayacağının belirtmesi üzerine aralarında davacının da bulunduğu vizesiz işçilere ait işçilerin çıkış bildirim listesi doldurularak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Çalışma Genel Müdürlüğüne bildirildiğini, bu arada davalı Üniversite ile hizmet alım ihalesi yapılan şirketin işçi çıkış listesinde ismi geçen kişilerden bazılarını ve davacıyı da işe aldığını, davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 28.11.2013 tarihli kararı ile; davanın ek dava olduğu gerekçesiyle usulden reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Birinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı asıl temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 7. Hukuk Dairesinin 26.06.2014 tarihli kararıyla; Mahkemece 2011/126 Esas sayılı hizmet tespiti davasının sonucuna göre karar verilmesi gerektiği belirtilerek Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Birinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda 13.03.2022 tarihli kararı ile; davacının davalı işveren nezdinde diş hekimi olarak çalıştığının sabit olduğu ancak davacının eğitim durumu göz önüne alındığında bildirimlerinin temizlik ve yemekhane işi yapan firmalar tarafından yapıldığını bilmemesinin mümkün olmadığı, davacının ücretinin temizlik işçisi düzeyine indirileceği, bu şartları kabul etmesinin mümkün olmadığını davalıya bildirdiği, bu durumda davacının yapılan işlemlerden haberinin olduğu, yapılan işlemin aynı zamanda davacının kendi muvazaasına dayandığı, bu nedenle davalı bünyesinde diş hekimi olarak çalıştığına karar verilmesini istemesinin mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
D. İkinci Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 29.12.2022 tarihli kararıyla; davacının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek, somut uyuşmazlıkta davacının davalı işyerinde diş hekimi olarak çalıştığı, 2011 yılından itibaren ücretinin düşürüldüğü, iş sözleşmesinin davacı tarafından haklı nedenle feshedildiğinin anlaşıldığı, Mahkemece kıdem tazminatının kabulüne karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
E. Mahkemece İkinci Bozmaya Uyularak Verilen Karar
1.Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
2. Mahkemenin 11.03.2024 tarihli ek kararı ile davacı asılın temyiz isteminin süreden reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen asıl kararına karşı süresi içinde davalı vekili ve davacı asıl, ek kararına karşı ise süresi içinde davacı asıl temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı asıl; temyiz isteminin süresinde olduğunu, ihbar tazminatının reddine karar verilmesinin hatalı olduğunu, davalının iş sözleşmesinin sona ermesi konusunda kötüniyetli olması sebebiyle kötüniyet tazminatının hüküm altına alınması gerektiğini ileri sürerek Mahkeme kararlarının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; cevap dilekçesinde ileri sürdüğü benzer hususları tekrar ederek Mahkeme kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasında uyuşmazlık; kıdem tazminatına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedi, sekiz ve dokuzuncu fıkraları ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 24 üncü maddesi, aynı Kanun'un 120 nci maddesi atfıyla hâlen yürürlükte bulunan mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun 14 üncü maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçelerinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
1. Mahkemece verilen 11.03.2024 tarihli ek kararın BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2. Tarafların yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Ek karar yönünden alınan temyiz harçlarının istek hâlinde ek kararı temyiz edene iadesine,
Davalı ... harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
04.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.