"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/3049 E., 2024/534 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Vakfıkebir Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
SAYISI : 2019/258 E., 2022/407 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda, İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak davanın yeniden görülmesi için dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesinin kaldırma kararı üzerine yargılama yapan İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 1997 başlangıç tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesiyle temizlik işçisi olarak en son aylık net 2.000,00 TL ücretle, haftanın 6 günü, saat 16.00'dan gece saat 02.00 sularına değin millî ve dinî bayramların tümünde, yıllık ücretli izinlerini kullanmadan, ikramiye ve sosyal haklarının almadan çalıştığını, davalı işverenden talepte bulunulmasına rağmen haklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık ücretli izin ve toplu iş sözleşmesinin 37 ve 38 inci maddeleri uyarınca tanınan ikramiye ve sosyal haklarına ilişkin alacaklarının belirlenerek temerrüt tarihlerinden yürütülecek faiziyle davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının iddia ettiği kıdem ve izin ücreti dışındaki tüm hak ve alacaklarının 5 yıllık zamanaşımına tâbi olduğunu, davacının alacaklarının belirlenebilir olduğunu belirsiz olacak davası açmakta hukuki yarar bulunmadığını, davacının fazla çalışma yaptığını yazılı delille kanıtlamak zorunda olduğunu, davacıya 2014 yılı 2, 3 ve 4, 2015 yılı 1 ve 2 nci dönem dışındaki ikramiye alacaklarının ödendiğini ve bu dönem alacaklarının emanete alındığını, davacının 2007 yılından kalan 27 günlük yıllık izini dışındaki tüm izinlerini kullandığını, toplu iş sözleşmelerine bağlı tüm sosyal haklarının ödendiğini belirterek haksız ve kasıtlı olarak açılan davanın reddini savunmuştur.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayılı belirtilen kararıyla; 10.01.2018 tarihli karar ile davanın reddine karar verildiği, kararın davacı tarafından istinaf edilmesi üzerine Bölge Adliyesi Mahkemesinin 07.03.2019 tarihli kararıyla; davacı tanıklarının yeniden dinlenilerek davacıyla aynı birimde veya aynı işte çalışıp çalışmadığına yönelik beyanlarının alınması ve birlikte çalışma dönemlerinin tespit edilmesi, davacının toplu iş sözleşmesinin 37 ve 38 inci maddesi uyarınca tanınan sosyal haklara ilişkin alacak taleplerinin ayrı ayrı hangi alacak kalemlerine ve ne miktarda olduğu hususunun açıklatılması, delillerin toplanması sonuca göre karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle kararın ortadan kaldırılmasına karar verildiği, bunun üzerine yeniden yapılan yargılamada davacıya toplu iş sözleşmesinin 37 ve 38 inci maddesindeki talepleri açıklattırılarak ve her bir talep yönünden ayrı ayrı değerlendirme yapıldığı belirtilerek davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; bilirkişi raporuna itirazlarının dikkate alınmadığını, ilave tediye alacağının ikramiye sayılamayacağını, Belediyenin küçük bir yer olduğunu, aynı yerde çalışma olgusunun ispat edilemediği gerekçesinin hatalı olduğunu, keşif yapılmaksızın karar verilemeyeceğini, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin kabulü gerektiğini ve aşamalardaki itirazlarını tekrar ettiğini belirterek davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalışması bulunmadığı gibi puantaj kaydı da bulunmadığından davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil alacaklarını ispat edemediği, davacının hak ettiği ilave tediye alacağının ödendiği, öğrenim yardımı alacağı yönünden çocuklarının öğrenim durumlarına dair davacı tarafından delil sunulmadığı gibi davacının toplu iş sözleşmesi döneminde doğan çocuğunun bulunmadığı, talep döneminde doğal afet yaşandığına dair delil bulunmadığı, gıda yardımı ve gece zammı alacaklarının ispatlanamadığı, ilave tediye haricinde ikramiye ödeneceğine dair delil bulunmadığı, İlk Derece Mahkemesince 4 kez bilirkişi raporu alınarak itirazların karşılandığı, İlk Derece Mahkemesi hükmünün usul ve kanuna uygun olduğu gerekçesiyle davacının yerinde bulunmayan istinaf başvurusunun 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf başvuru dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının davanın kabulü yönünde bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık davacının talep ettiği hak ve alacaklara hak kazanıp kazanamadığı ve ispatına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Kanun'un 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32, 41, 44, 47, 53, 59 ve 63 üncü maddeleri, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 39 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekili tarafından temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
26.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.