"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2024/1074 E., 2024/807 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Antalya 8. İş Mahkemesi
SAYISI : 2023/291 E., 2023/434 K.
Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda Antalya 9. İş Mahkemesince dosyanın yetkili ve görevli iş mahkemesine tevzi edilmek üzere tevzi bürosuna iadesine karar verilmiş, İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince davanın yeniden görülmesi için İlk Derece Mahkemesi kararı ortadan kaldırılarak dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı üzerine, yeniden yapılan yargılama sonucunda İlk Derece Mahkemesince; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı vekilince istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işverene ait işyerinde anasınıfı öğretmeni olarak 22.09.2016-02.11.2016 tarihleri arasında çalıştığını, 02.11.2016 günü işverene işten çıkmak istediğini beyan ederek istifa ettiğini; ancak 03.11.2016 tarihinde müvekkiline Sosyal Güvenlik Kurumundan gelen mesajda işin sonlanması nedeniyle 02.11.2016 tarihinde işten çıkarıldığının bildirildiğini, daha sonra işten çıkış kodunun işveren tarafından (29) "İşçinin ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan davranışları nedeniyle iş sözleşmesinin işveren tarafından haklı nedenle feshi" olarak değiştirildiğini öğrendiğini, ayrıca işveren tarafından gönderilen Antalya 13. Noterliğinin 04.11.2016 tarihli ve 31418 yevmiye numaralı ihtarnamesinde; müvekkilinin haber vermeden işi bıraktığı ve ihbar tazminatı ödemesi gerektiğinin bildirildiğini, oysa müvekkilinin deneme süresinde ihbarsız ve tazminatsız olarak iş sözleşmesini feshettiğini, işten çıkış kodunun (3) "istifa" yerine (29) olarak girilmesi nedeniyle müvekkilinin 2016 yılından bu yana anasınıfı öğretmenliği görevini ifa etmesine engel olduğunu, bugüne kadar yaptığı iş başvurularında kreş ve anasınıflarında iş bulamadığını ve (29) kod ile çıkış yapılmasını iş başvurularında işverenlere açıklayamadığını, dolayısıyla iş görüşmelerinde ön yargılı değerlendirilmelere maruz kaldığını, müvekkili hakkında işverence tek taraflı şekilde ve gerekçe gösterilmeden oluşturulan işten çıkış bildirgesinin tamamen kötüniyetli olarak düzenlendiğini belirterek müvekkilinin işten çıkış kodunun (29) olarak bildirilmesinin haksız olduğunun tespitine ve çıkış kodunun (3) olarak değiştirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı adına çıkarılan tebligatın usulüne uygun tebliğ edilmesine rağmen davalı yanca süresinde cevap dilekçesi sunulmadığı anlaşılmıştır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; taraflar arasındaki 21.09.2016 tarihli belirsiz süreli iş sözleşmesi incelendiğinde sözleşmenin 6 ncı maddesinde "Deneme Süresi 2 aydır. Taraflar, bu süre içinde iş sözleşmesini ihbarsız ve tazminatsız feshedebilirler" hükmünün yer aldığının görüldüğü, davalı yanca davacıya keşide edilen ihtarname içeriği, dinlenen tanık beyanı ve davacı tarafından davalı işverene ihtara cevap ihtarnamesi içeriği ile taraflar arasındaki iş sözleşmesinin 6 ncı maddesi hükme birlikte değerlendirildiğinde; davacının iş sözleşmesini deneme süresi içerisinde kendisinin feshettiği ve işveren tarafından Kuruma bildirilen kod (29) çıkış kodunun kod (2) "deneme süreli iş sözleşmesinin işçi tarafından feshi" olarak değiştirilmesi gerektiği gerekçesiyle davalı işveren tarafından 02.11.2016 tarihli işten ayrılış bildirgesinde Kuruma (29) olarak bildirilen sigortalının çıkış kodunun (2) olarak değiştirilmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararlarına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili; davacının iş sözleşmesini deneme süresi içerisinde bitirdiğine dair usulüne uygun bir delili bulunmadığını, diğer yandan davacının dava dilekçesinde çıkış kodunun (3) ile değiştirilmesini talep etmesine rağmen İlk Derece Mahkemesi tarafından taleple bağlılık ilkesine açıkça aykırı olarak kodun (2) olarak değiştirilmesine karar verilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu, davacının davalıdan yazılı ya da sözlü bir talepte bulunmadan işbu davayı açmış olmasının salt çalıştığı işyerinin haksız yere ceza almasını istemesine dayandığını, bu şekilde davalının dava masrafları ve yargılama giderlerinden sorumlu tutulmaya çalışılmasının kötüniyetli olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesi hükmünde usul ve esas yönünden bir aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürdüğü sebepleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının iş sözleşmesinin feshi sonrasında işten çıkış kodunun hatalı olup olmadığı ve düzeltilmesinin gerekip gerekmediğinin tespiti noktasında toplanmaktadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 25 inci maddesi (II) numaralı bendi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
16.09.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.