"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 9. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2022/1290 E., 2023/4088 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : Ankara 54. İş Mahkemesi
SAYISI : 2021/1022 E., 2022/13 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı bünyesinde çalıştığını, davacının ücretine personel yönetmeliğinde ve iş sözleşmesinde taahhüt edildiği hâlde, toplu iş sözleşmesi zamlarının yansıtılmadığını, toplu iş sözleşmesi zamlarının 2006 yılından fesih tarihine kadar yansıtılmaması sebebiyle davacının ücret ve ücret üzerinden hesaplanan diğer haklarının etkilendiğini, ayrıca emekli olurken aldığı izin ücreti ve 8 aylık ek ödemenin eksik ödendiğini ileri sürerek yıllık izin ücreti ve ek ödeme/menfaat farkı alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'inde bulunduklarını, davacının iş sözleşmesinin davacının irade, istek ve talebi doğrultusunda 25.01.2013 tarihinde imzalanan ikale sözleşmesindeki karşılıklı ve birbirine uygun iradeler neticesinde sona erdiğini ve davacıya hak ettiği bütün alacaklarının eksiksiz ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının iş sözleşmesinin 25.01.2013 tarihinde imzalanan ikale sözleşmesi ile sona erdiği, dava tarihi olan 18.04.2021 tarihi itibarıyla fesih işlemi üzerinden 5 yıllık sürenin geçtiği, davalının dava dilekçesine karşı süresinde ileri sürdüğü zamanaşımı def'i nedeniyle yıllık izin ücreti farkı ve menfaat farkı alacağının zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle zamanaşımı nedeniyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin ikale yoluyla sona erdirildiğini, ikalenin 10 yıllık genel zamanaşımı süresine tâbi olduğunu, alacağın iş ilişkisinden kaynaklanması sebebiyle 5 yıllık zamanaşımı uygulanmasının hatalı olduğunu, 2006 yılından itibaren çeşitli zamanlarda yapılan toplu iş sözleşmelerine uygun şekilde ücret ödemesi yapılmadığından ikale ile yapılan ödemelerin de eksik kaldığını ileri sürerek istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının davalıya ait işyerinde işçi olarak çalıştığı, taraflar arasında akdedilen ikale sözleşmesi ile taraflar arasındaki iş sözleşmesinin ortadan kaldırıldığı, talep edilen her iki alacağın da 5 yıllık zamanaşımına tâbi olduğu, davalının süresinde ve usulüne uygun olarak davaya karşı zamanaşımı def'inde bulunduğu, talep edilen her iki alacağın da dava tarihi itibarıyla zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçeleri tekrar ederek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının talep ettiği alacakların zamanaşımına uğrayıp uğramadığı hususundadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 32, 53 ve 59 uncu maddeleri.
3. 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 147 nci maddesi.
3. Dairemizin 19.12.2022 tarihli ve 2022/9103 Esas, 2022/17025 Karar sayılı ilâmı.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
04.03.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.