"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2023/80 E., 2024/141 K.
Mahkeme kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde Mersin ili ve ilçelerinde ilaç ve tıbbi tanıtım mümessili olarak çalıştığını, hafta içi 07.30'da çalışmaya başlayıp akşam saat 22.00'ye kadar çalıştığını, cumartesi günleri de 08.00'den saat 14.00'e kadar çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ve tıbbi mümessillik sertifika ücretinin davacıya ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ve sertifika ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının çalışmasını kendisinin ayarladığını, prim alacağını daha fazla yükseltmek için kendi isteği ile çalışmasının fazla çalışma olarak kabul edilemeyeceğini, kendisine prim ödendiğini ve primlerin olası fazla çalışma alacağından mahsubu gerektiğini, kesilen 1.180,00 TL’nin tıbbi sertifika ücreti olduğunu, yurt çapında çalışmak isteyen ürün tanıtım elemanları için bu belgenin zaruri bir sertifika olduğunu, davalı Şirketin bu bedeli ödediğini, iade talebinin haksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mersin 3. İş Mahkemesi'nin 14.07.2016 tarihli kararı ile; sertifika ücreti talebinin kabulüne, fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Mahkemenin 14.07.2016 tarihli kararının süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Dairece, davacının sabit ücret+ kotaya bağlı prim usulü ile çalıştığı, Mahkemece fazla çalışma yaptığının davacı tarafça ispat edilemediği gerekçesiyle talep reddedilmişse de, telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, işverene haftalık sunulan raporlar celbedilip tüm deliller birlikte değerlendirilerek fazla çalışma alacağı hakkında hüküm kurulması gerekirken eksik inceleme ve yazılı gerekçeyle talebin reddinin isabetsiz olduğu gerekçesiyle Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak telefon GPRS kayıtları, araç kayıtları, işverene haftalık sunulan raporların celbi için müzekkere yazılmış ve yapılan yargılama sonucunda ispat edilemeyen fazla çalışma ücreti talebinin reddine karar verilmek suretiyle dava kısmen kabul edilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
1. Davacının hafta içi 07.30-22.00, cumartesi günleri ise 08.00-14.00'e kadar çalıştığını, tanık beyanlarına göre hesaplama yapılması gerektiğini,
2. Davalı işverence kayıtlar sunulmadığından talebin reddine karar verilmesinin hatalı olduğunu, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 220. maddesi uyarınca işlem yapılması gerektiğini ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusuna ilişkindir.
Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3/2 hükmü atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428. maddesi ile 439/2 hükmünde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
19.03.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.