"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 5. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1827 E., 2024/1963 K.
İLK DERECE MAHKEMESİ : Trabzon 4. İş Mahkemesi
SAYISI : 2020/275 E., 2023/99 K.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; tek taraflı olarak iş müfettişlerince tanzim ve imza edilmiş tutanakların geçerliliğinin söz konusu olmadığını, düzenlenen raporda 4857 sayılı İş Kanunu'nun 41. maddesine aykırı olarak çalışanlara fazla çalışma ücretlerinin ödenmediği şeklinde bir tespitte bulunulmuş ise de, tutanakta tek tek belirtilen işçilere ait ücret bordrolarından açıkça görüleceği üzere fazla çalışma yapan işçilere ücretlerinin ödendiğini, ücret bordrolarının imzalı olduğunu ve ihtirazı kayıt içermediğini, sadece işçi beyanlarına itibar edilerek kayıt ve belgelere dayanmaksızın fazla çalışmanın varlığının sabit kabul edilerek idari para cezası düzenlenmesinin de haksız ve hukuka aykırı olduğunu, tüm ücretlerin banka aracılığı ile ödendiğini iddia ederek Trabzon Çalışma ve İş Kurumu Genel Müdürlüğü tarafından düzenlenen ve "işverenliğe bildirilecek hususlar" başlıklı ekinde yer alan tespitlere ilişkin tutanağın iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1. Davalı konumunda iken taraf olmaktan çıkarılan Türkiye İş Kurumu Genel Müdürlüğü vekili cevap dilekçesinde; davacı işyerinde çalışanlara her ay aynı tutarda fazla çalışma ücreti tahakkuku yapıldığının tespit edildiğini, Yargıtay kararlarında da yer aldığı üzere bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yapılması ancak ödemelerin her ay sabit olması başka bir deyişle tahakkukların göstermelik olduğunun anlaşılması hâlinde, işçiye hak ettiği fazla çalışma ücretinin tam olarak ödendiğinin kabulünün mümkün olmadığını, ... (Bakanlık) iş müfettişince hazırlanan 30.11.2017 tarihli ve 10001-İNC-39 sayılı inceleme teftiş raporunda yapılan tespit ve değerlendirmelerin usul ve kanuna uygun olduğunu belirterek ve dilekçesinde yazılı diğer sebeplerle davanın reddini istemiştir.
2. Yargılama aşamasında 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun (6100 sayılı Kanun) 124. maddesi uyarınca taraf hâline gelen Bakanlık vekili cevap dilekçesinde; davacı işyerinde çalışanlara her aynı tutarda fazla çalışma ücreti tahakkuku yapıldığının tespit edildiğini, Yargıtay kararlarında da yer aldığı üzere bordrolarda fazla çalışma tahakkuku yapılması ancak ödemelerin her ay sabit olması başka bir deyişle tahakkukların göstermelik olduğunun anlaşılması hâlinde, işçiye hak ettiği fazla çalışma ücretinin tam olarak ödendiğinin kabulünün mümkün olmadığını, ... iş müfettişince hazırlanan 30.11.2017 tarihli ve 10001-İNC-39 sayılı inceleme teftiş raporunda yapılan tespit ve değerlendirmelerin usul ve kanuna uygun olduğunu belirterek ve dilekçesinde yazılı diğer sebeplerle davanın reddini istemiştir.
3. Davaya dâhil edilen işçiler davaya cevap dilekçesi sunmamışlardır.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; ... İş Teftiş Kurulunun 30.11.2017 tarihli raporunda işyerinde aktarma şoförü olarak çalışan dâhili davalı işçilerin fazla çalışma karşılığı ücretlerinin eksik ödendiğinin tespit edildiği, adı geçen işçilerin ücret bordroları incelendiğinde bazı aylarda aynı miktarda ve cüzi miktarda fazla çalışma ücretlerinin tahakkuk ettirildiği hatta bazı aylarda farklı miktarlarda fazla çalışma tahakkuk edilmesine rağmen aylık ödenecek miktarın aynı olduğunun anlaşıldığı, bordrolardaki fazla çalışma tahakkuklarının sembolik olduğu, müfettiş raporunda belirtilen fazla çalışma saatlerinde ve miktarlarında hata bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili tarafından istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; İlk Derece Mahkemesinin karar ve gerekçesinin dosya kapsamına uygun olduğu gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
1. İhtirazı kayıt bulunmayan imzalı ücret bordrolarında yer alan fazla çalışma tahakkuklarının hesaplamadan dışlanması gerektiğini,
2. İşçi beyanlarına tek başına itibar edilerek düzenlenen tutanağın geçerliliğinin söz konusu olmadığını ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Uyuşmazlık, dâhili davalı işçilerin fazla çalışma ücretlerinin ödenip ödenmediği ile buna ilişkin tespitlerin yer aldığı dava konusu "İşverenliğe bildirilecek hususlar" başlıklı tutanağın iptali istemine ilişkindir.
Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370/1 hükmü uyarınca ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
08.04.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.