Logo

9. Hukuk Dairesi2021/6286 E. 2021/11053 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: İşverenin, işçinin yazılı onayı olmaksızın Avro cinsinden kararlaştırılan ücreti Türk Lirası'na çevirmesinin, işçinin çalışma koşullarında esaslı değişiklik oluşturup oluşturmadığı ve işçiyi bağlayıp bağlamadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: İşçinin yazılı onayı alınmaksızın Avro cinsinden kararlaştırılan ücretin, işveren tarafından Türk Lirası'na çevrilmesinin 4857 sayılı İş Kanunu'nun 22. maddesine aykırı olarak işçinin çalışma koşullarında esaslı bir değişiklik niteliğinde olduğu ve toplu iş sözleşmesi hükümleriyle de çeliştiği gözetilerek, yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE

MAHKEMESİ : ... 8. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 21. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiş ve davalı vekilince duruşma talep edilmesi üzerine dosya incelenerek işin duruşmaya tabi olduğu anlaşılmış ve duruşma için 29/06/2021 Salı günü tayin edilerek taraflara çağrı kağıdı gönderilmişti. Duruşma günü davalı adına vekili Avukatlar ... ve ... ile karşı taraf adına vekili Avukatlar ... ve ... geldiler. Duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlendikten sonra duruşmaya son verilerek Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

I-Davacı Temyizi Yönünden;

Miktar veya değeri temyiz kesinlik sınırını geçmeyen davalara ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-(a) maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.

Dosya kapsamından dava ve ıslah dilekçesinde hüküm altına alınması istenen dava konusu fark ücret alacağı talebinin tamamının hüküm altına alındığı, reddedilen alacak talebi bulunmadığının anlaşılmasına göre davacının temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun'un 362, 366 ve 352’nci maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine,

II-Davalı Temyizi Yönünden;

Dosya kapsamının birlikte değerlendirilmesiyle yapılan inceleme sonucunda, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kurallarına ve özellikle, Bölge Adliye Mahkemesince yeniden esas hakkında verilen hükümde; taraflar arasında Avro olarak belirlenen ücretin, işçinin yazılı onayı alınmaksızın işverence alınan karar sonrası Türk Lirası olarak belirlenmesinin davacı işçinin çalışma koşullarında esaslı değişiklik niteliğinde olduğu ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22’nci maddesine aykırı olarak yapıldığından davacı işçiyi bağlamayacağı şeklindeki kabulde isabetsizlik bulunmamaktadır. Diğer yandan, işyerinde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin “Ücret ödeme şekli ve zamanı” başlıklı 17’nci maddesindeki; “Mevcut uygulamaya devam edilir.” hükmünün, “Ücret zammı” başlıklı 18’nci maddesindeki “...Ancak mevcut ücretler Avro olarak ödenmekte ise Avrupa Birliğinde bir önceki yıl gerçekleşen yıllık ortalama enflasyon oranında; Türk Lirası olarak ödenmekte ise Türkiye bir önceki yıl gerçekleşen yıllık TÜFE oranında zam yapılır...” şeklindeki düzenleme ile hem döviz hem Türk Lirası için ayrı ayrı zam öngörülmesi, davalı işveren tarafından tek taraflı olarak işçi aleyhine yapılan esaslı değişikliğin toplu iş sözleşmesi ile benimsenmediğini göstermektedir. Açıklanan nedenlerle sonucu itibariyle doğru olan Bölge Adliye Mahkemesi kararına yönelik, davalının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile kararın bu ek gerekçe ile ONANMASINA, davacı yararına takdir edilen 1.525,00 TL duruşma vekalet ücretinin karşı karşı tarafa yükletilmesine, aşağıda yazılı temyiz giderinin davalı tarafa yükletilmesine, 29.06.2021 tarihinde oybirliği ile olarak karar verildi.