Logo

9. Hukuk Dairesi2021/6661 E. 2021/10924 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davacı işçinin kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesi talebi.

Gerekçe ve Sonuç: Davalı işverenin, yıllık izin ücreti, genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarının bir kısmının varlığını kabul etmesi karşısında, mahkemenin davacının bu alacak kalemlerine ilişkin ispat yükümlülüğünü gözetmeksizin hüküm kurması doğru olmadığından karar bozulmuştur.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

BÖLGE ADLİYE

MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE MAHKEMESİ : Çorum 1. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:

Davacı vekili özetle; davacının 1988 yılında davalı şirkette işe başladığını, aralıksız 22.07.2013 tarihine kadar tır-kamyon şoförü olarak çalıştığını, Türkiye içinde uzun yolculuklar yaptığını; iş akdinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini, ülke içi nakliyat işinde çalıştığını, gidilecek yere gören bazen 2-3 gününü yolda geçirdiğini; nakliye sonrası başka imkanı olmadığından araçta dinlendiğini; çoğu zaman hafta tatili yapmadığını, müvekkilinin son maaşının 1.480,00 TL olduğunu, 980,00 TL'sinin banka hesabına yatıp 500,00 TL'sinin elden ödendiğini; sigorta primlerinin asgari ücret üzerinden yatırıldığını, hiç yıllık izin kullanmadığını, dini bayramlarda 4 gün izin kullandığını, resmi bayramlarda izin verilmediğini,emeklilik nedeniyle işten ayrılırken kendisine ibraname imzalattırıldığını; ibranamenin akdin sona ermesinden itibaren bir aylık süre geçmeden imzalatılması ve ibranamede alacakların kalem kalem gösterilmemesi nedeniyle geçersiz olduğunu, davacıya yasal haklarının ödenmediğini iddia ederek; kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.

Davalı Cevabının Özeti:

Davalı vekili özetle; davacının 04.01.2000 tarihinde çalışmaya başladığını, 22.07.2013 tarihinde emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, çalışmalarının karşılığı tazminat hakları için İş Bankası'na ait 16-12 Ağustos keşide tarihli ve her biri 4.000,00 TL bedelli iki adet çek ile toplam 8.000,00 TL ödeme yapıldığını; çek ödemelerinin gerçekleştiğini ve davacının bu meblağı tazminat alacağı için aldığını; geri kalan bakiye için 22.01.2013 tarihinde 370,00,-TL, 23.12.2013 tarihinde 360,00,- TL, 23.01.2014 tarihinde 275,00,-TL, 24.02.2014 tarihinde 352,00,-TL, 24.03.2014 tarihinde TL, 24.04.2014 tarihinde 389,00,-TL, 23.05.2014 tarihinde 337,00,-TL , 23.07.2014 tarihinde TL, 05.09.2014,tarihinde 302,00,-TL, 24.09.2014 tarihinde 286,00,-TL ödeme yapıldığını, davacının 28.05.2012 tarihinde kendi isteğiyle "işi bırakıyorum" dediğini; müvekkilinin işi terk ile ayrılacağından kıdem ve ihbar tazminatı alamayacağını bildirdiğini; bordro dışı hak ve alacağı olabileceği nedeniyle fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ücretleri ile son yılın ücretli izin alacağının hesaplanarak 4.450,00,- TL ödendiğini ve ibraname imzalatıldığını; ancak bu sırada davacının babasından gelen telefonla işten ayrılmaması konusunda ikna olması ile bu parayı müvekkiline iade ettiğini; ibranamenin şahsi dosya içerisinde tutulduğunu; paranın iade edilmesi nedeniyle ibranamenin konusuz kaldığını, ancak davacının ibranamedeki işçilik alacakları konusunda belirtilen rakamları kabul ettiğini, nakliyatın % 99'unun ...'a % l'nin ...'a yapıldığını, ...'a 7,5-8 saat içinde ulaşılabildiğini, aracın boşaltılması sırasında serbest olduğunu, boşaltma işleminin gecikmesi halinde aracında istirahat edip ertesi gün aynı süre ile geri döndüğünü, nakliye olmadığı zamanlarda özel işlerini hallettiğini; fazla mesaisi olmadığını, hafta tatillerinde nadiren çalıştığını, dini bayramlarda çalışmadığını, resmi bayramlarda çalışmalarının karşılığını zamlı olarak aldığını; fazla mesai yaptığında ve hafta tatilinde çalıştığında imzalı bordrolar ile ödeme yapıldığını, eksik kalan kısımlar için belirtildiği şekilde ibranamede gösterilen rakamlarda anlaşıldığını; yıllık izinlerini kullandığı, kullanmadığı izinler için ibranamede belirtilen rakamda anlaşıldığını, maaşının hesabına yatan tutar kadar olduğunu, mutabakata varılarak imzalanan ibraname gereğince 2.200,00,-TL fazla mesai alacağı, 1.000,00,-TL hafta tatili ücreti, 500,00,-TL genel tatil ücreti, 750,00,-TL son çalıştığı yıl yıllık izin ücreti olmak üzere toplam 4.450,00,-TL alacağı kabul ettiklerini, fazlaya ilişkin taleplerin reddini talep ettiklerini savunarak, davanın reddini talep etmiştir.

İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:

İlk Derece Mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, emeklilik nedeniyle işçi feshinin haklı olduğu ve davacının ödenmeyen ücret alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.

İstinaf Başvurusu :

İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, taraflar istinaf başvurusunda bulunmuştur.

Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti :

Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesi kararının usul ve esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle, tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Temyiz Başvurusu :

Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Gerekçe:

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

2-Somut uyuşmazlıkta; davacının ücretli izin ve genel tatil ücreti alacak talepleri, davacının başka bir işçinin açtığı işçilik alacağı davasında ki tanıklık beyanı esas alınarak reddedilmiş isede; bu kabul kısmen hatalıdır. Şöyle ki; davacının başka dosyadaki tanıklık beyanı o tarihe kadar ki duruma/şartlara ilişkindir. Buna göre davacının tanıklık yaptığı 05.07.2010 tarihi itibariyle hak ettiği yılık izinlerini kullandığı, yine bu tarihe kadar genel tatil çalışması yapmadığı şeklindeki kabul yerindedir. Ancak söz konusu tanıklığın 05.07.2010 tarihi ile fesih tarihi olan 22.07.2013 tarihleri arası için bir bağlayıcılığı yoktur. Davacının genel tatil ve yıllık izin ücreti alacak talepleri 05.07.2010-22.07.2013 tarihleri arası için dosyada ki diğer bilgi ve belgelere göre değerlendirilmelidir. Kaldı ki davalı cevap dilekçesi ile genel tatil ücreti için 500,00 TL, yıllık izin ücreti yönünden ise 750,00 TL alacağın varlığını kabul etmiştir. Bu kabul nedeniyle davacının genel tatil ücreti bakımından 500,00 TL’lik, yıllık izin ücreti bakımından ise 750,00 TL’lik kısım için ispat yükümlülüğü ortadan kalkmıştır. Sonuç itibariyle davacı işçinin genel tatil ve yıllık izin alacaklarına ilişkin talepleri 05.07.2010-22.07.2013 tarihleri arası için yeniden değerlendirilmeli ve davalının kabulü ile davacının talebi birlikte gözetilerek sonuca gidilmelidir.

3-Davacının hafta tatili ücreti talebi ispat olmadığı gerekçesiyle reddedilmiştir. Ancak davalı işveren cevap dilekçesi ile 1.000,00 TL hafta tatili ücretinin varlığını kabul etmiştir. Bu nedenle hafta tatili alacak talebi bakımından, 1.000,00 TL’lik kısım için davacının ispat külfeti ortadan kalkmıştır. Hafta tatili ücreti talebinin davalının kabulü ile davacının talebi birlikte değerlendirilerek hüküm altına alınması gerekirken, tamamen reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

Sonuç:

Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.06.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.