"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının üyesi olduğu Yol-İş Sendikası ile İl Özel İdaresi arasında imzalanan 3. Dönem Toplu İş Sözleşmesinin geçici 4.madde kapsamında işçilerin her türlü hak ve alacaklarının hesaplanmasında devredildiği işyerinde geçen çalışma sürelerini bu işyerinde geçmiş gibi hesaplanacağının kararlaştırıldığını fakat söz konusu hükmün gözardı edilerek ödemelerin yapılmadığını, davacının 2001 öncesi çalışma sürelerinin kademe ve derece hesabında dikkate alınmamasının hukuka aykırı olduğunu öne sürerek fark ücret, ikramiye, vardiya zammı, yıpranma primi ve ilave tediye alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, gerekli ödemelerin tam olarak yapıldığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi'nin 2017/24232 esas, 2019/17899 karar sayılı ilamı ile bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 10.02.1988 gün ve 1987/2-520 esas, 1988/89 sayılı kararında belirtildiği üzere Yargıtay'ca temyiz incelemesinin yapıldığı sırada dosyada bulunan bir belgenin gözden kaçırılması, maddi hata sebebi olarak açıklanmıştır. Ayrıca belirtmek gerekir ki, Yargıtay İçtihatları Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 04.02.1959 gün ve 1957/13 esas, 1959/5 karar, ve 09.05.1960 gün ve 1960/21 esas, 1960/9 sayılı kararlarında açıklandığı üzere Yargıtay’ca maddi hata sonucu verilen bir karara mahkemece uyulmasına karar verilmesi halinde dahi usulü kazanılmış hak oluşmaz ve Yargıtay’ın hatalı bozma kararından dönülmesi mümkündür.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının alacaklarından hangi kurumun sorumlu olduğu noktasındadır.
6111 sayılı Yasanın 166/6. maddesinin “(6) Devredilen işçilerin ücret ile diğer malî ve sosyal hakları; toplu iş sözleşmesi bulunan işçiler bakımından yenileri düzenleninceye kadar devir işleminden önce tabi oldukları toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre, toplu iş sözleşmesi olmayan işçiler bakımından 2010 yılı Kasım ayında geçerli olan bireysel iş sözleşmesi hükümlerine göre belirlenir. Devre konu işçiler bakımından devir tarihinden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlardan devralan kurum sorumlu tutulamaz. Kıdem tazminatına ilişkin hükümler saklıdır.” şeklindeki hükmü uyarınca "devirden önce doğmuş ve devir tarihinde ödenmesi gereken kıdem tazminatı dışındaki borçlardan devralan kurum değil devreden kurum sorumludur" denilmektedir.
Ayrıca 6360 sayılı Yasanın Geçici 1. maddesinin d fıkrası “Bu fıkra kapsamında nakledilen personel bakımından nakil tarihinden önce doğmu ve nakil tarihinde ödenmesi gereken borçlardan nakledilen kurum sorumlu tutulamaz. Kıdem tazminatına ilişkin hükümler saklıdır.” şeklinde düzenlenmiştir,
İş sözleşmesinin devri kendine özgü üçlü bir ilişki olup devreden işverenin, devralan işverenin ve de işçinin rızasının uyuşması sonucu ortaya çıkmaktadır. Devir işleminin gerçekleşmesinden itibaren iş ilişkisi sadece devralan işverenle işçi arasında devam eder. Yıllık ücretli izin hakkının ücrete dönüşmesi ancak iş sözleşmesinin sona ermesinden sonra ortaya çıkacağından, sözleşme devri düzenlemesinin esas amacı olan feshin son çare olması ilkesi ışığında sözleşmenin devamını sağlamayı amaçladığından dolayı sözleşmenin devrini kabul ettiğimizde sözleşmenin sürdüğünden bahisle yıllık ücretli izin hakkının alacak hakkına dönüşmesi ve de devreden işverenin sorumluluk durumunun ortadan kalkmasından dolayı devreden işverenin yıllık ücretli izin alacağından sorumluluğu söz konusu olamayacaktır.
... İl Özel İdaresinde çalıştığı, bu döneme ilişkin geçici işçilikte geçen çalışmasının kademe ve derece ilerlemesinde dikkate alınarak fark ücretlerinin hüküm altına alınmasını talep ettiği, 12.11.2012 tarihli 6360 sayılı Onüç İlde Büyükşehir Belediyesi ve Yirmialtı İlçe Kurulması İle Bazı Kanun ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 1. maddesinin 5. fıkrasında bu sayılan illerdeki il özel idarelerinin kaldırıldığı, yürürlük başlıklı 36. maddesinde de kanunun bu hükümlerinin ilk mahalli idareler seçiminde yürürlüğe gireceği belirtilmiştir. Anılan Kanun'un kabul edildiği tarihten sonraki ilk mahalli idareler seçimi ile yürürlüğe girmesiyle ... İl Özel İdaresinin tüzel kişiliği dava devam ederken sona ermiştir.
Dosyada bulunan 17.06.2014 tarihli ... Valiliği yazısında Valiliğin Devir, Tasfiye ve Paylaştırma komisyonu tarafından alınan 27.03.2014 tarihli sayılı kararı ile davacının ... İlçe Belediyesi'ine devredildiği belirtilmiştir. Davacının sonrasında yargılama devam ederken Devlet Su İşleri Müdürlüğüne atandığı anlaşılmaktadır.
Öncelikle davalı (Kapatılan) ... dışında ... İlçe Belediyesi, ... bakımından usulüne uygun açılmış dava bulunmamaktadır.
6111 sayılı Yasanın 166/6. maddesi ve 6360 sayılı Yasasının Geçici 1. maddesi gereğince davacının nakledildiği Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğünün nakilden önce doğan alacaklardan sorumluluğu bulunmadığı, Devir, Tasfiye ve Paylaştırma komisyonu tarafından alınan karara göre davacının devredildiği ... İlçe Belediyesinin alacaklardan sorumlu olduğu ve davalı olarak ... İlçe Belediyesi hakkında hüküm kurulması gerektiğinden kararın açıklanan sebeplerle bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, 13/09/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.