"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işveren, davalı işçinin şoför olarak çalıştığı sırada neden olduğu maddi hasarlı trafik kazası nedeniyle meydana gelen zararın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, meydana gelen trafik kazasında herhangi bir kusurunun bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davalı işçinin eyleminin haksız fiil niteliğinde olup, 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 60. maddesi uyarınca 1 yıllık zamanaşımı süresi dolduğundan davanın reddine dair verilen karar Dairemizin 2011/48361 esas 2013/32740 karar sayılı ilamı ile çalışanın görevini yaparken işverene verdiği zararın tazmini alacakları, haksız fiile değil sözleşmeye aykırılık sebebine dayandığından 818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 125. maddesi uyarınca 10 yıllık zamanaşımı süresine tabi olduğu belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak devam edilen yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2014/16372 esas 2014/20176 karar sayılı ilamı ile Mahkemece davalının kusuru ve davacının zararına yönelik yeterli araştırma yapılmaksızın hüküm kurulduğu gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkeme tarafından bu bozma kararı üzerine yapılan yargılama sonucunda, 08/09/2015 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda davacının 5.000.00 TL değer kaybı, 3.850,00 TL iş kaybı ve 251,42 TL kasko fazladan prim ödeme değeri olarak toplam 9.101,42 TL zararı olduğu gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne dair verilen karar Dairemizin 2016/23610 esas 2016/16618 karar sayılı ilamı ile davalının aracın bakımlarının yapılmamasının ve araca haddinden fazla yük yüklenmesi sonucunda frenlerinin gereğince çalışmamasının kazada etkili olduğuna yönelik savunması ve çalışma sürelerine yönelik iddialarının incelenmediği, bu hususların kusur durumuna etkili olabilecek hususlardan olduğu belirtilerek eksik inceleme ile karar verildiği gerekçesi ile bozulmuştur.
Mahkemece son bozma ilamına uyularak devam edilen yargılama neticesinde 01.03.2021 tarihli bilirkişi raporu doğrultusunda meydana gelen kazada davacı ve davalının yarı yarıya kusurlu olduğu kabulü ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda mahkemece Dairemizin yukarıda anılı 2016/23610 esas 2016/16618 karar sayılı bozma ilamı sonrasında iki adet bilirkişi raporu alınmıştır. 01.03.2021 tarihli bilirkişi raporunda davalının kusuru %50 olarak belirlenirken, 15.01.2019 tarihli bilirkişi raporunda davalının kusuru %20 olarak tespit edilmiştir. Bozma sonrasında dinlenen tanık beyanları ile davalı işçinin davacı iş yerinde 24 çalışma 24 saat dinlenme esaslarına göre çalıştığı ve araçların kontak kapatmadan sürekli olarak hareket halinde olduğu belirlenmiştir. Yine dosya içerisinde bulunan kazaya karışan aracın kaza sonrası alınan ekspertiz raporunda, aracın fren pedalı, pedal kafesinin ve fren ana merkez valfinin kaza sonrasında değiştirildiği belirtilmiştir.
Bozma sonrası toplanan deliller, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı itibari ile, davalı işçinin 24 saat dinlenme 24 çalışma usulü ile çalışması, dava konusu kazaya karışan aracın fren sisteminin kaza sonrası değiştirilmesi, davacı tarafından aracın kontrol ve bakımlarının düzenli olarak yaptırılmaması hususları birlikte değerlendirildiğinde dava konusu kaza ile ilgili davalı işçinin %20 oranında kusurlu olduğunu belirten 15.01.2019 tarihli bilirkişi raporunun dosya kapsamına uygun olduğu anlaşılmıştır. Bu halde davalının kusur oranı ile ilgili mahkemece 15.01.2019 tarihli rapor esas alınarak hüküm kurulması gerekirken, 01.03.2021 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen kusur oranları esas alınarak hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece yargılama giderleri ve vekalet ücreti konusunda davanın kabul ve red oranı hatalı hesaplanarak hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 05/10/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.