"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SAYISI : 2020/458 E., 2022/421 K.
DAVA TARİHİ : 28.....2014
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 07.01.2011-02.....2014 tarihleri arasında çalıştığını, fazla çalışma yapmasına, tüm resmî ve dinî bayram tatil günlerinde çalışmasına rağmen karşılıklarının ödenmediğini, ücret ödemelerinin zamanında yapılmayıp düzensiz ödendiğini, ... sözleşmesinin bu nedenlerle haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti, ödenmeyen ücret alacağı, hafta tatili ücreti ile bayram ve genel tatil ücreti alacakları davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının müvekkili Şirkette şoför olarak çalıştığını, Şirkete ait araçla trafik kazası yaptığını ancak kazaya ait tutanakları gizlediğini, kabul kararı verilmesi hâlinde davacının ödemediği hasar bedelinin mahsubunun gerektiğini, yıllık izinlerinin tamamını kullanan davacının fazla çalışma yapılması durumunda ücretinin ödendiğini, davacının müvekkili Şirketten herhangi bir hak ve alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 12.05.2016 tarihli ve 2016/23214 Esas, 2020/9086 Karar sayılı kararı ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 23.09.2020 tarihli ve 2016/23214 Esas, 2020/9086 Karar sayılı kararıyla; davalının diğer temyiz itirazlarının reddine karar verilerek tanıkların davacı ile birlikte çalıştığı süre ile sınırlı olarak hesaplama yapılması gerektiğinin göz ardı edilmesinin hatalı olduğu, ayrıca dosya içeriğinde bulunan imzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti tahakkuku olan dönemlerin hesaplamada dışlanması, imzasız ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti tahakkuku olan dönemler yönünden ise banka kayıtları ile sabit olan ödemelerin hesaplamalardan mahsup edilmesi gerektiği gerekçesiyle bozma kararı verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; işyerinde 3 yıl 3 ay 24 gün hizmeti bulunan davacının fazla çalışma yaptığını, bayram ve genel tatillerde çalıştığını ispat ettiği hâlde bu çalışmaların karşılığı olan ücretlerin ödendiği, ücretli izinlerin kullandırıldığı veya ücretinin ödendiğinin imzalı ücretli izin defteri, ücret bordrosu ve makbuz gibi belgelerle işveren tarafından ispat edilemediği, ... sözleşmesinin fazla çalışma ücreti ile bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı feshedildiği gerekçesiyle bilirkişi raporunda hesaplanan alacaklar hüküm altına alınarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde özetle tazminata esas ücret belirlenirken esas alınan yol ve yemek yardımı tutarlarının fahiş olduğunu, fazla çalışma iddiasının davacı tarafça ispatlanamadığını, davacının fazla çalışma tahakkuku olan ücret bordrolarını ihtirazi kayıtsız imzaladığını, dolayısıyla fazla çalışma yapıldığı iddiasının yazılı belge ile ispatlanması gerektiğini beyanla Mahkeme kararının bozulmasını talep etmiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma alacağının hesaplanmasına ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41 inci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Temyizen incelenen Mahkeme kararında ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı ve bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; davalı vekilinin aşağıdaki paragrafın kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2. Mahkemece bozma ilâmına uyularak yapılan yargılamada davacının mukayese imzaları üzerinde yapılan imza incelemesi neticesinde Grafoloji ve Sahtecilik Em. Uzmanı İ. Ö. tarafından düzenlenen 17.01.2022 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen ücret hesap pusulaları asıllarındaki imzaların davacın eli ürünü olmadığı tespit edilmiştir. Raporda yer alan belgeler arasında davacının imza ikrarında bulunduğu tediye makbuzları yer almadığından davalı vekilinin bu yöndeki temyiz itirazı yerinde değildir. Ne var ki, davacı asıl 09.11.2021 tarihli oturumda, davalı vekili tarafından sunulan 12.04.2021 tarihli dilekçe ekinde yer alan tediye makbuzlarındaki imzanın kendisine ait olduğunu beyan ve ikrar etmiştir. Söz konusu belgelerin incelenmesinden 2012 yılı Haziran, Temmuz ve Ağustos aylarına ilişkin tediye makbuzlarında davacıya yapılan fazla çalışma ödeme miktarlarının yazılı olduğu görülmektedir. Bu durumda fazla çalışma alacağı hesaplanırken tediye makbuzlarında davacıya yapıldığı belirtilen ödemelerin mahsubu gerekirken tediye makbuzları hiç dikkate alınmadan yazılı şekilde sonuca gidilmesi isabetli görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Mahkeme kararının BOZULMASINA,
Peşin alınan temyiz karar harcının istek hâlinde ilgiliye iadesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
23.01.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.