"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 8. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2021/106 E., 2023/887 K.
DAVA TARİHİ : 17.03.2006
KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi
İLK DERECE MAHKEMESİ : İskenderun 2. İş Mahkemesi
SAYISI : 2013/30 E., 2020/280 K.
Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde 02.08.1988-14.04.2004 tarihleri arasında aralıksız olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı neden olmadan feshedildiğini, alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları, yıllık izin ücreti, ücret ve fazla çalışma ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacı ile müvekkili arasında geçerli bir iş sözleşmesinin olmadığını, müvekkilinin yıllardır Almanya'da çalışmakta olup davalı işyerini eniştesi olan davacının boşta kalmaması için ve yardım amacıyla açtığını, işyeri her ne kadar müvekkili adına gözükse de işletmenin tüm sorumluluğunun davacıya ait olduğunu, tüm gelir ve giderleri kendisinin yaptığını, davacının işletmeyi kendi adına işlettiğini, davacının her türlü işlemleri yapma, hatta 3. kişilere karşı borçlanma yetkisinin bile bulunduğunu, bu nedenle davacının işçi olarak kabul edilemeyeceğini, iş sözleşmesinin haksız feshedildiği iddiasının doğru olmadığını, aksine davacı yüzünden davalının zarara uğradığını savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacının, davalıya ait işyerinde üst düzey yönetici olarak çalıştığı, görev ve pozisyonu gereği günlük çalışma saatlerinin kendisi tarafından belirlendiği, aynı yerde kendisine görev ve talimat vererek denetleyen, çalışma saatlerini belirleyen başka bir yönetici olmadığı, işveren feshinin haklı nedene dayandığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya ait işyerinde müdür olarak çalıştığını, davacıya çalıştığı süre boyunca verilen vekâletnameden de davacının üst düzey yönetici sıfatında olmadığının anlaşıldığını, böyle olsaydı bile asgari ücretle çalıştırılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davalı tarafından geniş yetkiler verilen kişinin müvekkili olmayıp davalının ağabeyi olduğunu, yani müvekkilinin kendi ücretini kendisinin belirlemediğini, Mahkeme kararının hukuka ve hakkaniyete aykırı olduğunu belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davalının yurt dışında yaşadığı, davacının işletmenin tüm işlerini takip ettiği, işyerine ait 4 adet geminin 1/2 hissesinin davacıya ait olduğu, kesinleşen İskenderun 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/1083 Esas sayılı dosyasında davacının Şirket temsilcisi olarak kendisine verilen vekâlet görevini kötüye kullanarak davalıyı zarara uğrattığının tespit edildiği ve tahsil hükmü kurulduğu, yine bu dosyadaki savunmalardan davacının işletme için yaptığı pek çok masrafı ve harcamayı davalıya sormadan ve defterlere de kaydetmeden yaptığını iddia ettiği, bu hâliyle artık taraflar arasındaki ilişkinin işçi işveren ilişkisi olduğunun kabulünün mümkün olmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili; istinaf dilekçesinde ileri sürülen gerekçelerle Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozularak ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, taraflar arasında işçi işveren ilişkisi bulunup bulunmadığı ve davacının davaya konu ettiği alacaklara hak kazanıp kazanmadığı hususlarındadır.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 326 ncı maddesi, 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 2 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davacı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,20.12.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.