"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN
MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SAYISI : 2020/492 E., 2022/353 K.
DAVA TARİHİ : 17.12.2014
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasında görülen alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalıya ait işyerinde yaklaşık 6 yıl çalışıp bu sürenin son 6 ayında ustabaşı olarak görev yaptığını, ... sözleşmesini haklı nedenlerle feshettiğini, çalışma süresi boyunca asgari ücretin üzerinde ücret almasına rağmen Sosyal Güvenlik Kurumuna yaptığı başvuru sonucunda 2014 yılının Mart ayına kadar sigorta primlerinin eksik yatırıldığını öğrendiğini, haftada 15 saate yakın fazla çalışması olmasına rağmen bu çalışmalarının karşılığının da müvekkiline ödenmediğini, çalıştığı son dönemde ustabaşı olarak görev yapmasına rağmen herhangi bir zam yapılmadığını, ... bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ve karşılığının ödenmediğini, çalıştığı süre boyunca yıllık izin kullanmadığını, çalıştığı son dönemde yaklaşık 6 aylık yol ücretlerini ve son ay ücretini almadığını, davalı tarafın bu konudaki ihtarnameye süresi içinde herhangi bir cevap vermediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ücret alacağı, ... bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı def'inde bulunduklarını, davacının üzerindeki ustaların işten çıkarılmasından dolayı kendisinin usta olduğunu ve hemen aylığının arttırılmasını istediğini, aylığının arttırıldığını ancak devamlı suretle aylık artırımı ve kıdem tazminatının ödenmesini istediğini, verilmeyince de ücretin eksik bildirilmesi ve haftada 10-15 saat fazla çalışma yapılması gibi gerekçelerle ... sözleşmesini haklı feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı talebinde bulunduğunu, esas niyetinin işyerinden kıdem tazminatını alıp kendi işini kurmak olduğunu, "kıdem tazminatımı verin gideyim" şeklinde defalarca müracaatta bulunduğunu ve verilmeyince de sık sık devamsızlık yaptığını, dışarıda ... yaptığına ilişkin duyumlar alındığını, mazeret izinleri aldığından hiçbir hafta 45 saat dahi çalışmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, yıllık ücretli izin alacağı sözleşmenin feshinde muaccel olacağından işçi açısından haklı fesih sebebi yapılamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 26.05.2016 tarihli ve 2014/941 Esas, 2016/350 Karar sayılı kararı ile toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Dairemizin 19.10.2020 tarihli ve 2017/17129 Esas, 2020/12486 Karar sayılı ilâmı ile fazla çalışma hesabında tanık beyanlarına göre davacının cumartesi çalışma saatlerinin 08.30-14.00 arası kabul edilmesinin talep aşımı mahiyetinde olduğu ve yıllık izin alacağı bakımından imzasız bordrolarda yer alan dönemlerin taraflara sorularak davacının yıllık izin alacağının yeniden değerlendirilmesi gerektiği gerekçesi ile Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile fazla çalışma alacağı ve yıllık izin ücreti talebi dışındaki hususların bozma konusu olmadığı, bozma ilâmı doğrultusunda davacının talebi dikkate alınarak yapılan değerlendirme neticesinde davacının haftalık 1 saat fazla çalışma yaptığı, davacı asılın çalışma süresi boyunca 30 gün yıllık izin kullandığını beyan ettiği ve imzalı bordrolardan 31 gün yıllık izin kullandığının anlaşıldığı bu nedenle bakiye 59 günlük izin alacağı olduğu kanaatine varıldığı gerekçeleriyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; davacının kıdem tazminatı talebinin haksız olduğunu, fazla çalışma iddiasının yersiz olduğunu ara dinlenme saatleri hesaplama dışında bırakıldığında çalışmasının 45 saati geçmediğini, işin yoğun olduğu dönemde yapılan fazla çalışma karşılıklarının ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, dava açılmasına sebebiyet vermediklerini bu nedenle vekâlet ücreti ve yargılama giderinden sorumlu tutulmamaları gerektiğini ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyetine ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; fazla çalışma ücreti ile yıllık izin ücretine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi, 438 inci maddesinin yedinci fıkrası ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası, 4857 sayılı ... Kanunu'nun 41, 53 ve 59 uncu maddeleri.
3. Değerlendirme
1.Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
08.03.2023 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.