Logo

9. Hukuk Dairesi2024/2729 E. 2024/7454 K.

Yapay Zeka Özeti

Uyuşmazlık: Davalı şirketin, Cezayir'de çalışan davacı işçinin iş akdini haksız feshetmesi nedeniyle, işe iade davası sonrasında ödenmesi gereken kıdem, ihbar, işe başlatmama tazminatı ve boşta geçen süre ücreti alacaklarından sorumlu olup olmadığına ilişkin uyuşmazlık.

Gerekçe ve Sonuç: Kesinleşen işe iade kararında davacının davalı şirkete iadesine karar verildiği, davalı tarafından işe iade talebinin reddedildiği ve davacıya bir kısım ödemeler yapıldığı, taraflar arasındaki sözleşmede ücretin belirlendiği ve husumet itirazının yerinde olmadığı gözetilerek, yerel mahkeme kararının onanmasına karar verilmiştir.

Karar Metni

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Adana Bölge Adliye Mahkemesi 13. Hukuk Dairesi

SAYISI : 2022/1331 E., 2023/1756 K.

KARAR : İstinaf başvurusunun esastan reddi

İLK DERECE MAHKEMESİ : İskenderun 1. İş Mahkemesi

SAYISI : 2018/306 E., 2020/423 K.

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 11.03.2013-31.05.2016 tarihleri arasında hidrolik pnömatik formeni olarak Cezayir'de iş sözleşmesi ile çalıştığını, davalının iş sözleşmesini haksız olarak feshettiğini, davalıya karşı açılan işe iade davasında davanın kabulüne karar verildiği ve kararın kesinleştiğini, bunun üzerine davalıya 03.05.2018 tarihli ihtarname gönderilerek müvekkilinin işe başlatılmasının istendiğini, davalının ihtarnameye cevap vermemekle birlikte 01.06.2018 tarihinde müvekkiline bankadan ödeme yaptığını ve işe başlatılmadığını ileri sürerek kıdem, ihbar ve işe başlatmama tazminatları ile boşta geçen süre ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

II. CEVAP

Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının Cezayir'de ... Steel industry Algérie isimli işyerinde çalıştığını, hiçbir zaman müvekkili işyerinde çalışmadığını, fesih ile birlikte kıdem ve ihbar tazminatlarının ödendiğini, kesinleşen işe iade davası sonrasında davacının tüm alacaklarının ödendiğini, davacının Cezayir ülkesinin çalışma hukukuna ilişkin talep ve iddialarını müvekkili Şirkete yöneltemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; kesinleşen işe iade kararı sonrası yasal süre içinde davalıya başvuran davacıya boşta geçen süre ücreti ile işe başlatmama tazminatlarının ödendiği 01.06.2018 tarihinde davalının işe başlatmama iradesini ortaya koyduğu, dava konusu alacakların hesaplandığı ve işverence yapılan ödemelerin mahsup edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF

A. İstinaf Yoluna Başvuranlar

İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri

Davalı vekili; husumet itirazları bulunduğunu, müvekkili Şirketin özel istihdam bürosu niteliğinde yurt dışındaki firmalara işçi temin ettiğini, dava konusu alacaklardan müvekkilinin sorumluluğu bulunmadığını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının kaldırılması ve davanın reddine karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe ve Sonuç

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; davacı tarafından davalı aleyhine açılan işe iade davasının İskenderun 2. İş Mahkemesinin 2016/276 Esas, 2017/490 Karar sayılı kararı ile kabul edildiği, Adana Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 19.04.2018 tarihli kararı ile işe iade kararının kesinleştiği, davacının 03.05.2018 tarihli işe iade talebinin davalı işverene 08.05.2018 tarihinde tebliğ edildiği, davalı tarafından davacının talebinin kabul edilmediği ve davacıya dava konusu alacaklar yönünden 01.06.2018 tarihinde bir kısım ödemeler yapıldığı, kesinleşen işe iade kararında davacının davalı Şirkete iadesine karar verildiği, husumet itirazının yerinde olmadığı, taraflar arasında imzalanan 01.03.2013 tarihli sözleşmede davacının ücretinin aylık 2.800,00 USD olarak kabul edildiği, hesaplamaların bu ücret üzerinden yapıldığı gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ

A. Temyiz Yoluna Başvuranlar

Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri

Davalı vekili; husumet itirazları bulunduğunu, davacının taleplerinin haksız olduğunu, mutad işyerinin Cezayir'de olduğu gözetildiğinde Mahkemenin yetkisiz olduğunu, alacakların zamanaşımına uğradığını, hesaplamaların fahiş olduğunu belirterek Bölge Adliye Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.

C. Gerekçe

1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme

Uyuşmazlık; mahkemenin yetkisi, husumet, zamanaşımı ve dava konusu alacakların hesaplanmasına ilişkindir.

2. İlgili Hukuk

1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.

2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 17, 21 ve 32 nci maddeleri ile 120 nci maddesi atfıyla mülga 1475 sayılı İş Kanunu'nun hâlen yürürlükte bulunan 14 üncü maddesi.

3. 5718 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanun'un 40 ve 44 üncü maddeleri.

3. Değerlendirme

1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.

2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup davalı vekilince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

VI. KARAR

Açıklanan sebeple;

Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

29.04.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.