"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
SAYISI : 2018/59 E., 2021/576 K.
KARAR : Davanın kısmen kabulü
Taraflar arasındaki alacak davasında verilen karar hakkında yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairece Mahkeme kararının bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Mahkeme kararı davalı Bakanlık vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma, genel tatil, ücret, asgari geçim indirimi ve yıllık ücretli izin alacaklarının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
1. Davalı Tema İnşaat AŞ vekili; davacının iş sözleşmesinin mazeretsiz devamsızlığı üzerine işverence haklı nedenle feshedildiğini beyanla davanın reddini istemiştir.
2. Davalı Bakanlık vekili; davacının Şirket çalışanı olduğunu, davacı ile İdare arasında herhangi bir iş ilişkisi bulunmadığını, bu nedenle İdareye husumet yöneltilemeyeceğini belirterek davanın reddini istemiştir.
III. MAHKEME KARARI
Mahkemenin 02.04.2015 tarih ve 2013/537 Esas, 2015/199 Karar sayılı kararı ile; dosya kapsamında aldırılan bilirkişi raporunun denetime elverişli ve açık olduğu, bu nedenle hükme esas alınabileceğinden bahisle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
IV. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
A. Bozma Kararı
1. Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraflar vekilleri temyiz isteminde bulunmuştur.
2. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 14.12.2017 tarihli ve 2015/23015 Esas, 2018/28646 Karar sayılı ilâmıyla; davacının, işyerinde çalıştığı on beş yıllık hizmet süresince hiç yıllık izin kullanmadığı iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğu, Mahkemece davanın aydınlatılması ödevi çerçevesinde davacının hiç yıllık izin kullanmadığı iddiası hakkında beyanlarının alınması gerektiği, davacının keşide ettiği ihtarnamelerin davalılara tebliğ edilip edilmediği ile yapılan asgari geçim indirimi ödemelerinin tespiti gerektiği belirtilerek bozma kararı verilmiştir.
B. Mahkemece Bozmaya Uyularak Verilen Karar
Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; keşide edilen ihtarnamelerin tebliğ edildiğinin ispatlanmadığı, davacı asılın yıllık izin alacağına ilişkin beyanlarının alındığı ve kullandığını ifade ettiği yıllık izinler dikkate alınarak söz konusu alacağın hesaplandığı, asgari geçim indirimi alacağı ödemelerinin tespiti için davacıya ait banka hesap ekstrelerinin dosyaya kazandırıldığı, hesap ekstrelerine göre anılan alacağın hesaplandığı gerekçe gösterilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Mahkemenin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı Bakanlık vekili temyiz isteminde bulunmuştur.
B. Temyiz Sebepleri
Davalı Bakanlık vekili temyiz dilekçesinde; davacının Şirket çalışanı olduğunu, davacı ile İdare arasında herhangi bir iş ilişkisi bulunmadığını, bu nedenle İdareye husumet yöneltilemeyeceğini, yıllık izin alacağının zamanaşımına uğradığını, dava konusu alacakların belirsiz alacak davasına konu edilmesinde davacının hukuki yararı bulunmadığını belirterek kararın bozulmasına karar verilmesini istemiştir.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık, davalıların temerrüde düşürülmesi, davacıya kullandırılan yıllık izin alacağı ile asgari geçim indirim alacağının ödenmesine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1.6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun (1086 sayılı Kanun) 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrası.
2. 4857 sayılı İş Kanunu'nun 59 uncu maddesi, 6100 sayılı Kanun'un 31 nci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun 117 nci maddesi, 5615 sayılı Gelir Vergisi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 2 nci maddesi atfıyla 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu’nun 32 nci maddesi.
3. Değerlendirme
1. Mahkemelerin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un geçici 3 üncü maddesinin ikinci fıkrası atfıyla uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Kanun'un 428 inci maddesi ile 439 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen Mahkeme kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Davalı Sağlık Bakanlığı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Davalı Sağlık Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın Mahkemesine gönderilmesine,
13.05.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.