"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
SAYISI : 2023/1112 E., 2023/1563 K.
KARAR : İstinaf başvurusunun kabulü ile davanın kısmen kabulü
İLK DERECE MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 2. İş Mahkemesi
SAYISI : 2022/111 E., 2023/155 K.
Taraflar arasındaki tespit davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın reddine karar verilmiştir.
Kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun kabulü ile İlk Derece Mahkemesi hükmü kaldırılarak yeniden esas hakkında hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı taraf vekillerince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin 06.01.2021 tarihinde açıktan atama yoluyla sürekli işçi kadrosuna atandığını, Kahramanmaraş İl Sağlık Müdürlüğü Destek Hizmetleri Başkanlığı Garaj biriminde şoför olarak görevlendirildiğini, daha sonra garaj biriminin bilgi işlem personeli olarak görevlendirilerek 29.03.2022 tarihine kadar yaklaşık bir buçuk yıl çalışmaya devam ettiğini, daha sonra temizlik işlerinde görevlendirildiğini, bu durumun çalışma koşullarında esaslı değişiklik niteliğinde olduğunu, toplu iş sözleşmesinin 29 uncu maddesinde yer verilen açık hüküm gereğince vasıfsız işlerde çalıştırılamayacağını, müvekkilinin toplu iş sözleşmesinden yararlanma hakkı olduğunu belirterek, 29.03.2022 tarihli, 13511907/929 sayılı temizlik işlerinin yapılmasına dair görevlendirmenin iptaline, davacının toplu iş sözleşmesine uygun olarak daha önce yapmakta olduğu bilgi işlem veri kayıt veyahut da aynı vasıfta işleri yapmakla görevlendirilmesine karar verilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının talebinin zamanaşımına uğradığını, davacının 4857 sayılı İş Kanunu (4857 sayılı Kanun) kapsamında sürekli işçi statüsünde görev yapacak personel alımı kurası sonucunda sürekli temizlik işçisi olarak atandığını, 04.01.2021 tarihinde ... ... Şehir Hastanesinde temizlik personeli olarak görevlendirildiğini, Covid-19 pandemisi nedeniyle 04.01.2021 tarihli İl Sağlık Müdürlüğü oluru ile filyasyon ekibinde tam zamanlı şoför olarak görevlendirildiğini, davacının filyasyon ekibindeki görevlendirmesinin 31.12.2021 tarihine kadar uzatıldığını, 20.12.2021 tarihli olur ile ihtiyaç olmaması ve hizmet gereği olarak davacının 17.12.2021 tarihi itibarıyla Destek Hizmetleri Başkanlığı Garaj Amirliğinde temizlik hizmetlerini yapmak üzere görevlendirildiğini, davacının filyasyon ekibinde görevlendirildiği süreçte şoförlükle birlikte garaj amirliğinin şoförlerle ilgili işlerinde de istihdam edildiğini, 29.03.2022 tarihli olur ile davacının şoförlük görevlendirilmesinin iptal edildiğini, davacıya mevzuat haricinde bir görevlendirme ve çalıştırma yapılmadığını, davacının asli temizlik vazifesi yanında şoför olarak görevlendirildiğini, temizlik işini de şoförlük ve diğer işleri ile birlikte yaptığını, davacıya kamu filosu şifresi alınmasının onun sadece veri girişini yaptığını ispatlamadığını, davacının veri giriş personeli olarak görevlendirilme talebinin mevzuata uygun olmadığı için reddedildiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; sürekli işçi kadrosuna geçirilen davacı işçinin sadece kadroya geçiş işlemi yapılmadan önceki ihale sözleşmesi kapsamındaki hizmetleri yürütmek üzere istihdam edilebileceği, toplu iş sözleşmesinin 29 uncu maddesinin (d) bendi hükmünün 375 sayılı Kanun Hükmünde Kararname'ye eklenen geçici 23 üncü madde karşısında davacı bakımından uygulanabilirliği olmadığı, davacının temizlik görevlisi olarak yapılan görevlendirmesinin iptali ve önceki yapmış olduğu işi yahut bu işle vasıf olarak benzer işi yapmakla görevlendirilmesi taleplerinin, işçinin hangi işyerinde hangi işte çalışacağı konusundaki yönetim hakkının işverene ait olduğu, işvereni bu konuda değişiklik yapmaya zorlayacak ve yönetim hakkına müdahalede bulunulmasını gerektirecek bir hükmün mevzuatımızda bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davacı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
B. İstinaf Sebepleri
Davacı vekili istinaf dilekçesinde; davacının 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname ile değil 4857 sayılı Kanun kapsamında çalıştırılmak üzere kura ile belirlenen işçiler arasından müracat ettiği temizlik görevlisi olarak çalışmaya başladığını ve 4857 sayılı Kanun'a tâbi olduğunu, temizlik görevlisi olarak atandıktan sonra görevlendirme ile şoför olarak çalıştırıldığını ve akabinde bilgi işlem veri kayıt görevlisi olarak 1 yıl 9 ay 11 gün boyunca çalıştığını, dosya kapsamı ve tanık beyanı ile bu iddianın sabit olduğunu, toplu iş sözleşmesinin 29 uncu maddesi gereğince artık vasıfsız bir işte çalıştırılamayacağını belirterek İlk Derece Mahkemesi kararının ortadan kaldırılması ve davanın kabulüne karar verilmesi istemi ile istinaf yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararıyla; davacının 04.01.2021 tarihli 020 sayılı yazı ile 31.03.2021 tarihine kadar filyasyon ekibinde şoför olarak görevlendirildiği, bu görevlendirmenin 30.06.2021 tarihine, ardından 31.12.2021 tarihine kadar uzatıldığı, 20.12.2021 tarihli yazı ile bu görevlendirmenin iptali ile garaj biriminde temizlik hizmetlerini yapmak üzere görevlendirildiği, yine 02.03.2021 tarihli yazı ile davacının araçlara ait bilgi girişi ve takip sistemlerinin yürütülmesi için yedek gerçekleştirme görevlisi olarak olarak, 29.04 2021 tarihinde de veri giriş görevlisi olarak eklendiği, 29.03.2022 tarihinde bu yetkinin iptal edildiği, davacının sunulan özlük dosyasındaki görevlendirme evrakları incelendiğinde 1 yıldan uzun süre önce 06.01.2021 tarihinden itibaren şoför olarak görevlendirilmiş iken 02.03.2021 tarihinden itibaren veri giriş elemanı yetkisinin de verildiği, tanık beyanlarına göre davacının temizlik işlerinde çalışmadığı, toplu iş sözleşmesinin 29 uncu maddesinin (d) bendi gereğince vasıfsız bir işte çalıştırılamayacağı, ancak işçinin hangi işyerinde hangi işte çalışacağı konusundaki yönetim hakkının işverene ait olduğu, işvereni bu konuda değişiklik yapmaya zorlayacak ve yönetim hakkına müdahalede bulunulmasını gerektirecek bir hükmün mevzuatımızda bulunmadığı gerekçesiyle İlk Derece Mahkemesi kararı kaldırılarak yeniden hüküm kurulmak suretiyle davanın kısmen kabulü ile toplu iş sözleşmesinin 29 uncu maddesinin (d) bendi uyarınca 29.03.2022 tarihli temizlik işlerinde yapılan görevlendirmenin hukuka aykırı olduğunun tespitine, davacının daha önce yapmakta olduğu bilgi işlem-veri kayıt veyahut da aynı vasıfta işleri yapmakla görevlendirilme talebinin reddine karar verilmiştir.
V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde taraf vekilleri temyiz isteminde bulunmuşlardır.
B. Temyiz Sebepleri
1. Davacı vekili; müvekkilinin açıktan atama ile sürekli işçi kadrosu temizlik görevlisi olarak ... ... Şehir Hastanesine atandığını ve atandıktan sonra aynı gün yapılan görevlendirmeyle İl Sağlık Müdürlüğünde şoför olarak çalıştırıldığını, sonrasında ise yine davalı Kurumun görevlendirmesiyle bilgi işlem veri kayıt görevlisi olarak Hazine ve Maliye Bakanlığı tarafından şahsa özel olarak verilen şifrelerle çalışmaya başladığını, Hazine ve Maliye Bakanlığı yazı cevabından 05.03.2021 tarihinden son veri giriş tarihi olan 16.12.2022 tarihine kadar işlemlerin müvekkiline verilen şifre ile gerçekleştirildiğinin anlaşıldığını, müvekkilinin gerçekleştirdiği işlem ve kayıtların vasıfsız ve eğitimsiz işçilerin yapamayacağı önemli mali kayıtlar olduğunu, davacının Sağlık Bakanlığı resmî yazışma şifrelerini de aktif bir şekilde kullandığını, davacının bir yılı aşkın süre ile vasıflı işçi olarak çalıştığını, Bölge Adliye Mahkemesince görevlendirmenin hukuka aykırı olduğunun tespitine karar verilmesine rağmen müvekkilinin benzer mahiyette vasıflı bir işte görevlendirmesi talebinin reddedilmesinin usul ve kanuna aykırı olduğunu ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulması istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
2. Davalı vekili; temizlik görevlisi unvanında istihdam edilen davacının hâlen temizlik görevlisi olarak çalıştığını, davacının tüm görevlendirmelerinde şoförlük ve kendisine verilen diğer görevleri ifa ettiğini, iptali istenen olur ile şoförlük görevlendirmesinin iptal edildiğini, davacının sadece garajda veri girişi yapmadığını, görevlendirmelerin davacının rızası dâhilinde yapıldığını, davacıya kamu filosu şifresi alınmasının onun sadece veri girişi yaptığını ispatlamadığını, 2021 yılı Aralık nöbet listesinden de davacının şoförlük yanında temizlik işlerini yaptığının da anlaşıldığını, davacının bir yılı aşacak şekilde şoför ya da veri giriş personeli olarak çalışmadığını, Bölge Adliye Mahkemesinin kısmen kabul kısmen ret kararının uygulanabilir olmadığını ileri sürerek Bölge Adliye Mahkemesi kararının bozulmasını istemi ile temyiz yoluna başvurmuştur.
C. Gerekçe
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık; bir yıldan fazla süreyle vasıflı işte çalıştırılan davacının işyerinde uygulanan toplu iş sözleşmesi gereğince vasıfsız bir işte çalıştırılamayacağının tespiti ile yeniden vasıflı işte görevlendirme talebine ilişkindir.
2. İlgili Hukuk
1. 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 369 uncu maddesinin birinci fıkrası ile 370 ve 371 inci maddeleri.
2. 4857 sayılı Kanun'un 22 nci maddesi, 6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu'nun 39 uncu maddesi.
3. Değerlendirme
1. Bölge adliye mahkemelerinin nihai kararlarının bozulması 6100 sayılı Kanun'un 371 inci maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
2. Temyizen incelenen karar, tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile kararda belirtilen gerekçelere göre usul ve kanuna uygun olup taraf vekillerince temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VI. KARAR
Açıklanan sebeple;
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,
Davalı Sağlık Bakanlığı harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,
24.06.2024 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.