"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
SAYISI : 2024/244 E., 2024/303 K.
İlk Derece Mahkemesince bozmaya uyularak verilen karar; davacı vekilince temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda, temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten ve Tetkik Hâkimi tarafından hazırlanan rapor dinlendikten sonra dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:
I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı Şirketin Malatya İl Müdürlüğünde memur olarak çalışmakta iken Kurumun özelleştirme kapsamına alınması üzerine 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun'un 22. maddesi ile 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu'nun 29. maddelerine dayanılarak 07.04.2010 tarihi itibarıyla Devlet Personel Başkanlığına bildirilip 23.10.2010 tarihinde davalı Şirketle ilişiği kesilerek Malatya Millî Eğitim Müdürlüğünde görevlendirildiğini, müvekkilinin davalı Şirkette çalıştığı dönemlere ilişkin olarak ücretine yansıyan özlük haklarının tespitinin yapılmadığını, ücret dışındaki diğer özlük haklarının hesaplanması gerektiğini ileri sürerek söz konusu ek ücretlerin hesaplanarak tespit edilmesini talep etmiştir.
II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının daha önce aynı konuda dava açtığını, Malatya 1. İş Mahkemesinin 2016/20 Esas ve 2016/118 Karar sayılı kararı ile davanın kesinleştiğini, bu sebeple açılan davanın usulden reddi gerektiğini, ek ödemelerin yeniden tespit edilmesi talebiyle müvekkili Şirket aleyhine açılan davanın esas ve usul yönüyle haksız ve dayanaksız olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin 03.10.2023 tarihli kararı ile Bölge Adliye Mahkemesi kararı sonrasında yapılan yargılama sonucunda Malatya 1. İş Mahkemesinin 2016/20 Esas ve 2016/118 Karar sayılı kararında davacının devir tarihi itibarıyla bildirilmesi gereken ücretinin 1.927,96 TL olduğunun tespit edildiği, dava konusu talebin bu miktar üzerinden değerlendirilmesi gerektiği, davacının Devlet Personel Başkanlığına bildirilmesi gereken ücreti esas alınarak hesaplanan yıllık ikramiye tutarının bir aya düşen miktarının da ayrı (sabit) bir değer olarak bildirilmesi gerektiği gerekçesiyle davanın kabulü ile davacının ücret nakil ilmühaberinde Devlet Personel Başkanlığına bildirilmesi gereken aylık ikramiye tutarının net 599,81 TL olması gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
IV. İSTİNAF
İlk Derece Mahkemesinin 03.10.2023 tarihli kararına karşı süresi içinde davalı vekilince istinaf başvurusunda bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 7. Hukuk Dairesinin 08.02.2024 tarihli kararı ile; davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
V. BOZMA VE BOZMADAN SONRAKİ YARGILAMA SÜRECİ
Bölge Adliye Mahkemesinin 08.02.2024 tarihli kararının süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairece; davalı Şirkette çalışmakta iken sözleşme kapsamında ödenen ek ücret, ek ödeme gibi ücretlerin (dava konusu ikramiye) nakil ilmühaberindeki ücrete eklenemeyeceği anlaşılmakla davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisinin hatalı olduğu gerekçesiyle bozulmasına karar verilmiştir.
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile; bozmaya uyularak yapılan yargılama sonunda davanın reddine karar verilmiştir.
VI. TEMYİZ
A. Temyiz Sebepleri
Davacı vekili temyiz dilekçesinde;
1. Verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu,
2. Müvekkilinin müktesep hak niteliğinde olan özlük haklarından mahrum kalmasının kabulünün mümkün olmadığını ileri sürmüştür.
B. Değerlendirme ve Gerekçe
Dosya içeriğine, bozmanın mahiyeti ve kapsamına göre taraflar arasındaki uyuşmazlık; davalı Kurumda TİP 2 sözleşmesi ile nakle tâbi olarak çalışan davacının sözleşmeli personele yapılan artışlardan yararlanıp yararlanmayacağı, nakledilirken bu artışların ve ödenen ikramiye gibi ücretlerin maaş nakil ilmühaberindeki ücretinde dikkate alınıp alınmayacağına ilişkindir.
Temyiz olunan nihai kararların bozulması 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 371. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen İlk Derece Mahkemesi kararının bozmaya uygun olduğu, kararda ve kararın gerekçesinde hukuk kurallarının somut olaya uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı, bozmaya uyulmakla karşı taraf yararına kazanılmış hak durumunu oluşturan yönlerin ise yeniden incelenmesine hukukça imkân bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.
VII. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Davacı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan kararın ONANMASINA,
Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,
Dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine,
15.01.2025 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.