"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki "boşanma" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; İzmir Asliye 6.Hukuk Mahkemesi'nce davanın kabulüne, karşı davanın reddine dair verilen 8.2.2000 gün ve 1998/875 E. 2000/74 K.sayılı kararın incelenmesi davalı-karşı davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 2.Hukuk Dairesi'nin 13.6.2000 gün ve 5069-7946 sayılı ilamiyle;
(...Davacı kocanın çalıştığı otelin işçileri olan ahçı ve resepsiyon işçilerinin ayrı ayrı mekanlarda iş görmeleri nedeniyle aynı anda karı-koca arasında geçen olaylara tanık olmaları kuşkuludur. Kocanın anne ve babası taraflarla birlikte oturmaktadır. Her ikisi de kadının kocasına karşı hatalı bir davranışına tanık olmadıklarını, kocasına hareket ettiğini işçilerden duyduklarını açıklamışlardır. Karı-koca ile devamlı olarak beraber olan ana-baba'nın belirtilen maddi olayları görmemiş, duymamış olmalarına karşın taraflarla sınırlı ilişki içinde bulunan işçilerin iddiayı doğrular nitelikte görgüye dayalı bilgi vermeleri samimi bulunmamıştır.
Kaldı ki; Davacı kocanın babası davalının evden ayrılmasından sonra barıştırma girişiminde bulunmuştur. Bu isteğin davacı kocanın bilgisi dışında ve ona rağmen gerçekleştiğinin kabulü olağan hayat deneyleriyle belirlenen davranışlarla bağdaşmaz. Barışma girişimi dahi önceki olayların evlilik birliğini temelden sarsmadığını göstermektedir. Kocanın boşanma davanın reddi yerine kabulü bu nedenlerle doğru bulunmamıştır....) gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davalı-karşı davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve direnme kararının verildiği tarih itibariyle H.U.M.K.2494 sayılı Yasa ile değişik 438/II.fıkrası hükmü gereğince duruşma isteğinin reddine karar verilip dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, mahkeme kararında açıklanan gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun bulunan direnme kararının onanması gerekir.
SONUÇ : Davalı karşı davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile, direnme kararının yukarıda açıklanan nedenlerle ONANMASINA,gerekli temyiz ilam harcı peşin alınmış olduğundan başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 11.4.2001 gününde oybirliği ile karar verildi.