"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki " Rücuen Tazminat " davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 7.Asliye Hukuk Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 23.11.2006 gün ve 2005/76 E., 2006/406 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 17.Hukuk Dairesinin 26.11.2007 gün ve 2007/2148-3860 sayılı ilamı ile;
(...Davacı vekili, müvekkili şirkete kasko sigortalı araca, davalıların maliki, sürücüsü ve trafik sigortacısı oldukları aracın tam kusurlu çarparak hasara neden olduğunu ileri sürerek sigortalısına ödenen 10.294.YTL'nin ödeme tarihinden işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiştir.
Davalı Mustafa Söğüt vekili cevabında öncelikle zamanaşımı itirazında bulunmuş kusura, hasara ve faize de itiraz ederek davanın reddini istemiştir.
Davalı Fatih Yaşar davanın reddini savunmuştur.
Diğer davalı davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulü ile 2343.45.YTL'nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline, bu miktara davalılar Mustafa ve Fatih yönünden 30.7.2004 ödeme tarihinden, davalı Ankara Sigorta yönünden ise 1.3.2005 dava tarihinden yasal faiz yürütülmesine karar verilmiş, hüküm davacı Güven Sigorta A.Ş tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Mahkemece hükme dayanak yapılan bilirkişi raporu tanık beyanlarına ve oluşa uygun olmadığı gibi Yargıtay denetimine de elverişli değildir. Mahallinde keşif yapılarak araçların gidiş istikametleri, gösterilmek suretiyle uzman bilirkişi heyetinden yeniden rapor alınarak ve tüm deliller birlikte değerlendirilerek karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir...)
Gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN:Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu'nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı HUMK.nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının geri vierilmesine, 02.06.2010 gününde, oyçokluğu ile karar verildi.