"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki "Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 33. maddesinin uygulanması" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Pendik 2. Sulh Hukuk Mahkemesi'nce davanın reddine dair verilen 13.10.2009 gün ve 2009/61 E., 2009/2300 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 18. Hukuk Dairesi'nin 26.10.2010 gün ve 2010/10935 E., 2010/13965 K. sayılı ilamı ile önce onanmış; davacı vekilinin karar düzeltme istemi üzerine bu istem kabul edilerek 10.05.2011 gün ve 2011/3383 E., 2011/6518 K. sayılı ilamı ile;
(… Davacının karar düzeltme istemi üzerine dosyanın yeniden incelenmesinde; davacı tarafından davalılar aleyhine açılan projeye aykırılıkların giderilmesi istemli davanın mahkemece kabul edildiği ve bu kararın 21.07.2008 tarihinde kesinleştiği, anılan kararda davalılara projeye aykırılıkların giderilmesi için 30 gün süre verildiği, bu sürenin geçmesinden sonra 19.08.2008 günü ilamın icraya konulduğu, ilamın icrası sırasında projeye aykırılıkların giderilmiş olduğu yolundaki icra memuru işleminin iptali için davacı tarafından açılan davanın İcra Hakimliğince kabulü ile yerine getirilmeyen hususların aynen infazına karar verildiği anlaşılmaktadır. Kat Mülkiyeti Yasasının 33/son maddesi gereğince tespit edilen süre içerisinde hakimin kararını yerine getirmeyenlere aynı mahkemece idari para cezası verileceği belirtilmiş olup, mahkemece verilen 30 günlük süre içerisinde hakimin verdiği kararın yerine getirilmediği yukarıda özetlenen dosya kapsamı ile sabit olduğundan davanın reddine ilişkin kararın bozulması gerekirken onandığı bu kez yapılan incelemeden anlaşıldığından Dairemizin 26.10.2010 tarih ve 2010/10935 esas 2010/13965 karar sayılı onama kararının kaldırılmasına, mahkeme kararının yukarıda açıklanan gerekçe ile BOZULMASINA …)
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu'nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, kat mülkiyeti kanunu(kmk)'nun 33. maddesinin uygulanması istemine ilişkindir.
Mahkemenin, davanın reddine dair verdiği karar, davacı vekilinin temyizi üzerine Özel Daire'ce önce onanmış; davacı vekilinin karar düzeltme istemi üzerine Özel Daire’ce yukarıda açıklanan nedenlerle bozulmuştur. Yerel Mahkemece, “634 sayılı KMK'nun 33/son maddesine 14.11.2007 tarih ve 5711 sayılı Kanun'un 17 maddesi ile eklenen fıkra ile düzenlenen para cezasının davacının yerine getirilmediğini söylediği Pendik Sulh Hukuk Mahkemesi'nin 14.06.2007 gün ve 2005/1727 E., 2007/1194 K. sayılı kararın verildiği tarihte yürürükte olmadığı ve bu kararda KMK'nun 33/son maddesinde öngörülen para cezasına hükmedilmediği” gerekçesi ile önceki kararda direnilmiştir.
Direnme hükmü, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Hukuk Genel Kurulu’ndaki görüşmeler sırasında işin esasının incelenmesine geçilmeden önce 5326 sayılı Kabahatler Kanunu'nun idari para cezalarına dair hükümleri gözetildiğinde Hukuk Genel Kurulu'nca direnme hükmünün temyiz incelemesinin yapılmasının mümkün olup olmadığı hususu ön sorun olarak tartışılmış ve yapılan görüşmeler sonunda, işin niteliği gereği Hukuk Genel Kurulu'nca temyiz incelemesinin yapılmasının mümkün olduğu oyçokluğuyla kabul edilerek ön sorun aşılmış ve işin esasının incelenmesine geçilmiştir.
İşin esasına gelince;
Direnme yoluyla Hukuk Genel Kurulu'nun önüne gelen uyuşmazlık; eldeki davada 5711 sayılı Kanun ile değişik Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 33/son maddesinin uygulanmasının mümkün olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile direnme kararının bozma ilamında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici Madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, aynı Kanun'un 440. maddesi uyarınca hükmün tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.02.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.