"İçtihat Metni"
Taraflar arasındaki “TPE YİDK Kararı İptali” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 4.Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesince davanın reddine dair verilen 28.11.2008 gün ve 2007/182 E.-2008/137 K. sayılı kararın incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 11.Hukuk Dairesinin 29.11.2010 gün ve 2009/6145 E.-2010/ 12151 K. sayılı ilamı ile;
("…Davacı vekili, müvekkilinin alkollü içki üretim ve pazarlaması alanında faaliyet gösterdiğini, davalının “EFE RAKI TÜRK RAKISININ HASI” ibaresini 33/01.sınıfta tescil için başvurduğunu, anılan ibarenin 556 sayılı KHK' nun 7/1-c ve 7/1-f bentleri ile 8.maddesi kapsamında tescilinin mümkün olmadığını, başvurunun müvekkilinin tescilli coğrafi işaretini ihlal ettiğini, TTK'nun 56 ve 57.maddelerine göre haksız rekabet oluşturduğunu, müvekkilince yapılan itirazın TPE YİDK tarafından incelenmeden reddedildiğini, markanın, emtianın, cins, vasıf ve kalitesi ile coğrafi kaynağını belirttiğini ileri sürerek, TPE YİDK kararının iptali ile marka tescil talebinin reddine karar verilmesini talep ve dava etmiştir..
Davalı TPE vekili, davanın reddini istemiştir..
Davalı şirket vekili, müvekkilinin tescil talebinde bulunduğu markanın ana unsurunun “EFE RAKI ” ibaresi olduğunu, “TÜRK RAKISININ HASI” ibaresinin emtianın geleneksel yöntemlere sadık kalınarak üretilen gerçek Türk rakısı olduğunu vurgulamak için kullanıl dığını, ibarenin emtianın, piyasadaki diğer ürünlerden daha iyi cins ve kalitede olduğunu vurgulamadığını, coğrafi işaretin markada yardımcı unsur olarak kullanılabileceğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia ve savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davalı tarafından tescili istenen markanın ana unsurunun “EFE RAKI”, yardımcı unsurunun ise “TÜRK RAKISININ HASI” ibaresi olduğu, anılan ibarenin emtianın cinsi, kalitesi ve amacını belirtmediği, emtianın niteliği konusunda yanıltıcı özellik taşımadığı, davacının coğrafi işaretine aykırılık oluşturmadığı, slogan olarak kullanılan ibarenin abartılı ancak hoş görülebilir reklam niteliğinde olduğu, başkasının emtiasını kötülemediği yada kendi emtiasının en iyi olduğunu Göstermediği, davacının tescilli markaları ile ayırt edilmeyecek kadar benzer olmadığı, bu nedenle davalı markasının KHK'nin 7/1-b,c,f fıkraları, 8.maddesi ve TTK'nun 56-57.maddelerine aykırı olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, TPE YİDK kararının iptali istemine ilişkindir. Davalı şirket, "Efe Rakı Türk Rakısının Hası" ibaresinin 33/01 sınıftaki emtia için marka olarak tescili için başvuruda bulunmuştur. Mahkemece, itiraza konu başvuruda geçen “Türk Rakısının Hası” ibaresinin markanın yardımcı unsuru niteliğinde bulunduğu ve markanın asıl unsurunun “Efe Rakı” ibaresi olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de, söz konusu başvurunun esasen davalının daha önceki tarihlerde tescil edilmiş “Efe Rakı” ibareli markası ile “Türk Rakısının Hası” ibareli slogan niteliğindeki kelimelerin birlikte kullanılmalarıyla oluşan 556 sayılı KHK’nin 5.maddesi anlamında sözcük markası olduğu anlaşılmaktadır. İşbu markada geçen “Has” kelimesi aynı zamanda coğrafi işaret olarak tescilli olduğu anlaşılan Türk Rakısı’nın kalitesine yönelik ve üstünlük belirten tasviri nitelikli bir kelime olup, dava konusu başvurunun aynı zamanda slogan niteliği itibariyle başvuruyu oluşturan kelimelerin bir anlam bütünlüğü içerisinde değerlendirilmesi gerekeceğinden, "Türk Rakısının Hası" ibaresinin sözkonusu kelime markasının yardımcı unsuru niteliğinde değil, ancak esaslı unsuru olarak kullanıldığı anlaşılmaktadır. 556 sayılı KHK’nin 7/1-c maddesine göre, tescilli olduğu sınıftaki emtianın cins, vasıf, kalite ve coğrafi kaynağını belirten adlandırmalar markanın esaslı unsuru olarak tescil edilemez. Açıklanan ilkeleri göz önünde bulundurularak oluşacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken mahkemece yapılan yanılgılı değerlendirmeyle davanın reddine karar verilmesi doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir…")
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN : Davacı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken,önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır.
Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.
S O N U Ç : Davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30.maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen “Geçici madde 3” atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 429.maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, hükmün tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 06.06.2012 gününde oyçokluğu ile karar verildi.